Gitmekmiş ...
Sen ne bilirsin gitmeyi çocuk.
Oyun mu sandın sevilmeyi.
Demek hiç aç kalmadın sen öyle mi,
açıkta kalmadın ha ?
Kirinden gömleğinin
dirseğinin yamasından
eziklik duymadın ha ?
bravo be.
Aşkolsun şu adama vallahi !
Bir Örnek İnsan Potresi
Tımarhaneye kapatılmış iki deli, bir gece kaçmaya karar verir. Çatıya çıkarlar ve bir tanesi karşıdaki evin damına atlayıverir. Ancak diğeri atlamaktan korkmaktadır. İlk atlayan deli korkmakta olan arkadaşına; ‘Yanımda fenerim var, onu sana doğru tutarım. Sen de ışığa basarak karşıya geçiverirsin’ der. Atlayamayan deli kafasını sallar ve ‘Sen beni deli mi sandın? Ya yarı yoldayken feneri söndürürsen ne olacak?’ der.
Sen sandın ki aşk; yanağımdaki damlalar oysa yüreğimde göremediğin ne okyanuslar var.
Sayfa 28
Gitmekmiş
Sen ne bilirsin gitmeyi çocuk
Oyun mu sandın sevilmeyi
Ölüme Gazel
***
Ne kötü bir dünya bu; sevgisiz, acımasız
Yaşarken dolu dizgin, ölüvermek apansız
Sen, en güzel yerinde olsan bile yaşamın
Alırlar, götürürler bir yerlere zamansız
Bütün o sevdiklerin, dostların, yakınların
Koyup giderler seni orada yapayalnız
Çalkalanır gidersin kapkara bir boşlukta
Ne sevinç, ne de keder; artık her şey anlamsız
Hakkın yok üşümeye, ağlamaya, gülmeye
Unutma! ölüsün sen, boş bir kalıpsın cansız
Her şey geride kaldı, ne sandın yalan dünya
Gördüğün gibi işte; bir ölüm var yalansız.
***
Ümit Yaşar Oğuzcan
Yalan
— Ne diye geldin, cevap ver! diye bağırdım. Cevap ver bana! Ben
sana niçin geldiğini söyleyeyim iki gözüm. Sana o gün dokunaklı laflar
ettiğim için geldin. Şimdi de şımarıklığından, canın gene "dokunaklı
laflar" duymak istediği için geldin. Ama haberin olsun, seninle o zaman
alay etmiştim. Şimdi de alay ediyorum. Niye ürperiyorsun öyle?
Evet, alay ettim! Evinize benden önce gelenler yemekte beni tahkir etmişlerdi.
Size, onlardan birini, bir subayı dövmek için gelmiştim, ama
olmadı, kaçırdım. Birisinden, gördüğüm hakaretin öcünü almak istiyordum,
karşıma sen çıktın, öfkemi senden aldım, eğlendim seninle.
Beni küçük düşürdüler, ben de aynı şeyi yapmak istedim; beni paçavraya
çevirdiler, ben de kendimi göstereyim dedim... Mesele bundan
ibaret, yoksa sen oraya seni kurtarmak için geldiğimi mi sandın? Böyle
mi düşündün? Böyle mi ha?
Sayfa 126Kitabı okudu
Sen beni hep dünkü geceden uykusuz sandın, oysa bir ömür uykusuz kaldım ben. Uyku dediğin ne ki, ölümüm kız kardeşi. Uykunun ölümden tek farkı rüyalar belki de. Ama bir kere bile yüzünü rüya etmedin bana. Kuyruklu bir yalan olup çıktın bu dünyada.
Nasrettin Hoca
"Kaç yaşındasın Hocam?" diye sordu yaştaşlarından biri:
"Tam kırk yaşındayım, Ali Ağa!"
"Hoca geçen yıl sordum, gene kırk dediydin!"
"Beni ne sandın sen? Kırk yıl sonra sor, gene kırkındayım! Sözünden dönecek adam mıyım ben!"
Sayfa 66 - Çınar Yayınları
Schlag, Ren ovası dağlarının eteklerinde kaybolmuş o küçük köyde geçirdiği kış gecesini; ellerinde pranga izleri taşıyan o ilginç delikanlıyı anlatıyordu.
“Tütün tabakasını çıkardım ve teklif ettim: ‘İster miydiniz?’ Ne oldu sanıyorsun, bu serseri rahatsız edilmekten hoşlanmıyordu. Sürüye söz yok. Sürü, kültürlü olmaya başlıyor. İşçiler daha
Sayfa 247Kitabı okudu
Tanrı'nın şeytana içini dökmesinden insan doğdu. Böylece, ışığın karanlığı delmesinden ve döllenmesinden sen doğdun. Böylece sen loş oldun. Bazen aydınlandığını, bazen de karardığını sandın. Ancak hangisinin sen olduğuna asla karar veremedin. Ne kötüsün ne de iyi. Her şeyi düşünebilir, her şeyi hayal edebilir, ancak sadece seçtiklerini gerçekleştirebilirsin. Düşünce şeytandan, davranış Tanrı'dandır. Hangi düşüncenin davranışa dönüşeceğine karar verense insandır.
Sayfa 26Kitabı okudu
9
KİMSİN Kİ SEN?
Ne sesli yollar gördüm, ne sesli gidişler. Ne sessiz yollar gördüm, ne sessiz ve ne mahzun gidişler.
Dönüp baktığımda geriye hatıralar gelir gözümün önüne… Sisler içerisinde gözükmeyen, odaklandıkça açığa çıkan, eski bir tanıdık gibi. Kimi bir zebani gibi, kimi hoş bir çiçek bahçesi. Bu savaşlar, bu yıkımlar, bu hırs, bu
Sayfa 58Kitabı okudu
Böylece, Tanrı'nın şeytana içini dökmesinden insan doğdu. Böylece, ışığın karanlığı delmesinden ve döllenmesinden sen doğdun. Böylece sen loş oldun. Bazen aydınlandığını, bazen karardığını sandın. Ancak hangisinin sen olduğuna asla karar veremedin. Ne kötüsün ne iyi. Her şeyi düşünebilir, her şeyi hayal edebilir , ancak sadece seçtiklerini gerçeklestirebilirsin. Düşünce şeytandan, davranış Tanrı'dandır. Hangi düşüncenin davranışa dönüşeceğine karar verense insandır.
Sayfa 26 - Doğan kitapKitabı okudu