İçindeki kuyunun seni hiç terk etmeyeceğinden korkuyorsun. Kuyu senin içinde ve sen kuyunun içindesin; kalbinin küf ve rutubet kokulu taş duvarlarını çürümüş kara yosunlar kapladı, kendi yalnızlığında bekleyip dururken.
Kervanlar yolunu kaybetti, bekleme artık, gelmeyecekler. O sarkan ipi kurtuluşun sandın, gökyüzü sandın, ay sandın, ama ilmek olup boynuna dolandı, ne hazin.