ayraç içinde sorular tutsak
-sesin de mi ?-
sorular sesle sorulur
sızılı sesin var ya hani
kalbe değen kuş sesin
o sesinle konuş benimle
sorularını sor
AZERİ DEĞİLİZ , TÜRK OĞLU TÜRKÜZ. . . !
Diye diye dilimizde tüy bitti :
Azeri değiliz, Türk oğlu Türküz!
Yetti ulan yetti, vallahi yetti,
Azeri değiliz, Türk oğlu Türküz!
Aynı soydan geliyoruz bir bakın ,
Dilimiz, töremiz , kanımız yakın.
Bir daha Azeri demeyin sakın ,
Azeri değiliz, Türk oğlu Türküz!
Bizde Türküz, kolay gelmeyiz dize,
Az düşman
Nurullah Genç
SENSİZ KALAN BU ŞEHRİ YAKMAYI ÇOK İSTEDİM
Tenha bir aleve dönüştürdüm yüreğimi bir anda
Tutuşturmak istedim beni böyle umarsız
Bırakıp gittiğin bu zalim şehri
Yakamadım; gözlerin dikildi karşıma bir caddenin tam ortasında
Yorgun ve güzel bakıyordu gözlerime, ıslak ve kırgın
En nazenin türleri açmıştı papatyaların
Hatıralarınla virandı
Sayfa 445 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Şiirlerimde yalnız senin sesin var
Senin şiirlerinde,biliyorum benim soluğum esiyor
Ah bir ateş ki cesareti yok
Ne unutuşa,ne korkuya dokunmaya...
Bir bilsen nasıl seviyorum şu an
O kuru dudaklarını,gül rengi!
-Anna Ahmatova
Ayaz
“ben sende bir coğrafyayı gördüm. Göz bebeklerinde parlayan yıldızlar. Onlar bana zirveleri hatırlattı. Issız bir tepedeyim san ki, uzatsam ellerimi dokunacağım gözlerine. Öylesine güzel serpiştirilmişti ki gecenin karanlığına. Gizli günahların tanığı olduğundan utangaç biraz. Kimselerin şahit yazamayacağı kadar uzasın yeryüzüne. Uzatsam ellerimi
kent kitapKitabı okudu
SESİN RENGİ
Ne zaman nereye gitmedimse. Hiç kimseyi incitmedimse, Konular birikti kendiliğinden; Ben ne kadar biriktirmedimse.
Yolculuk
I
O zamanlar gökyüzü biçilmiş buğday kokardı
Çiğnenmiş üzüm, mısır püskülü, bostan yaprağı
Toprak kokardı insan emeğiyle yoğrulmuş.
Rüzgâr serin sesli konuğuydu evlerin
Bulutlardan ağaçlardan saçlardan süzülen
Bir dirim duygusuyla doldururdu odaları
Yağmur ikinci adıydı akşamların
Günün yorgunluğu üzerine dökülen
Bir düş inceliğinde
Sayfa 115 - 1985/86Kitabı okudu
Duvarın Berisinden
Seni senden ayıran duvar, soğuk ve ıslaktır, delik deşiktir, binlerce elin kazıdığı, zamanın ve başka binlerce elin sildiği sözcüklerle doludur. Gülkurusu rengi parmak izleriyle. Kızıllıkları, kıvrımları, dikenleriyle salkım salkım açmış, çabucak kurumuş gülleri belleğin.. O taş duvarın öte yanından konuşur seninle en gerçek sesin. 'Burada mısın?' diye çağırır seni, 'merak etme, çok kalmayacağız,' der, avutur, yatıştırır..
Sayfa 68 - Everest Yayınları 10. Baskı
UZAKLARIN BÜYÜSÜ
"...gücenik geçmişiyle, terminalin, yüzlerce sesin kesişmesinden oluşan duman rengi uğultusu içinde, geldiği yere benzeyen bir boşlukla bakıyordu gideceği yöne.."
Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Mehmet Kaya (Kendi Kalemimden)
Bilal’i bir sesin azametine erişemedi yüksek minareler...
Sesin rengi bile nurani…
Neden yürekten çıkmaz ki bizimkiler?