BULANIK EZBER
Kalabalığın uzun sürmüş sözüne
Mine çiçeklerinden bir merhem edindim.
Limonların denize gamzeler açtığı
Bir sokağı dünyaya ekleyip duruyorum.
Ay masalı, kum masalı, nar masalı
Yalnızlığı seviyorum sessizce.
Denizden çocuk, dağlardan çıplak
Bir zaman oluyor kalbim
Sitem yok, diyorum, hayatıma
değmiş hiçbir hayata.
Gözlerim kocaman atkestaneleri
Kime baksam, ıhlamurlar içinde
Bir şehir düşüyor kirpiklerimden.
Yetmedi ölüme bunca ayrılık
Bütün sevdiklerim bulanık bir ezber
Sonsuzluğu öğreniyorum unutarak.
Nerelerde bıraktınız şaşırma güzelliğimi
Ey çocukluğun inanan yaşları...
Sayfa 97 - KırmızıkediKitabı okudu
Gerek babam olsun gerekse diğer büyükler, çocuklarının zayıflıklarını toplumlarda sitem ederek dile getirmeyi çok severlerdi. Belki onlar bundan zevk alıyorlardı fakat hiç çocukları açısından bunu düşünmezlerdi. Bir çocuk doğduğundan itibaren güvenmeye en çok meyilli olduğu kişi babasıdır. Ve bu darbeyi babasından yiyince kendisini çok rahatsız ve güvensiz hisseder. Onlara sorduğunda biz babamızdan öyle gördük derlerdi. Sırf babaları onlara bunları çektirdi diye, onlar da kendi çocuğuna çektirirdi. Çoğu zaman bunu değiştirmeyi düşünmezlerdi.
Sayfa 87 - Kitapyurdu Doğrudan YayıncılıkKitabı okudu
Oysa hayatı bizler duygularımızla yaşarız.Kızarız ,küseriz, severiz , nefret ederiz , sitem ederiz , heyecanlanırız , telaşlanırız , seviniriz , coşarız ama hayat hep bu zikzakları sever.Duygularımız bizim tarafımızdan hep kullanılmak ister.Kullanılmazsa kurur , paslanır , gözlerimize öyle bir perde inerki herkesin gözünü kamaştıran güzellikleri göremez , hayata olan tutkumuzu kaybederiz.
Kuşlar bana sitem etmeyin n'olur
Gökyüzünü ben vurmadım
Sayfa 21
Yalnızız işte
Bir umut, diyoruz
Yaşıyoruz, ne yapalım!
Sayfa 91 - Kırmızı kedi YayıneviKitabı okudu
“ Ben görmedim Paris’i... Paris evde yoktu... Ben rüyada gördüm Paris’i, gülümsedi ve kayboldu. Neden beni aramak için buralara kadar geldin diye sitem etti bakışları. Promete Kafdağı’na zincirlenmiş, ben hastaneye zincirliydim. Paris’te hastaneye zincirli olmak. Hastaneye ve karanlığa...
Sayfa 46 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
BENDEDİR
Ne azap, ne sitem bu yalnızlıktan,
Kime ne, aşılmaz duvar bendedir.
Süslenmiş gemiler geçse açıktan,
Sanırım gittiği diyar bendedir.
Yaram var, havanlar dövemez merhem;
Yüküm var, bulamaz pazarlar dirhem.
Ne çıkar, bir yola düşmemiş gölgem;
Yollar ki, Allah'a çıkar, bendedir.
-yumma güneşe gözlerini, acıları gizler karanlık
bir merdiven daya gökyüzüne, gökkuşağı topla yıldız topla
saçlarını tara pırıl pırıl güneşin, sitem etme düşlerine yağan kara
damla damla erir elbet bir gün-
ne inkar...ne itiraf bu yalnızca sitem...
Senin fotoğraflarına ihtiyacım yok, hafızam var..
Sayfa 59 - Jean Louis FournierKitabı okudu
“Nasıl öğrendik, nereden öğrendik aklım almıyor; bir insanı en ince yerinden, içtenliğinden parçalamayı öğrendik. “
Sayfa 59
İnsan tanrısını içinde taşıyor ama hep uzaklara dua ediyor.
Sayfa 17 - Kırmızı kedi YayıneviKitabı okudu
Zihnimde derin manalar bırakan Pek sevdiğim bir şiir
Ben bir aziz değilim, hele gündüz değilim
Attığı her adımda siyah bir iz bırakan
Bir yanında ürküten bir baldıran gövdesi
Bir yanında kederi özümleyen bir lâle
Merhamet sahrasının uyuyan gecesiyim
Bırak da, böyle bitsin bu günahkâr serüven
Bırak da kurtarayım bu emânet sarayı
Yeter, intiharınla oyduğun yüreğimi
Umutsuz şarkılarla avutulduğum
İnsana verilen en büyük cezanın, sınırlı bir hayatla sonsuzluğu kavrama yetisi olduğuna inanıyorum...
Sayfa 41
¶¶
Kalbin tahammülü yok şirke
Sitem sahipleri
'Yalnız aşkı vardır aşkı olanın...'
¶¶
