Oğullar Ve Rencide Ruhlar, bu düzeydeki yazarlara karşı önyargı yıkan eserler arasında gösterilebilir. Fakat hepsini kurtaramaz.
Canıgüz, beş yaşında olduğunu söyleyen büyümüş de küçülmüş karakteri üzerinden çocukların dünyasına ve yetişkinlerin yaşamına dair siyasi, sosyal, cinsel vs. tespitlerde bulunuyor. Bunu yaparken sahip olduğu psikoloji birikimini de pek iyi kullanmış.
Eserin sahip olduğu kurgu ve biçem gayet başarılı. Okuyucuyu sıkmayan, pek çok yerde gülümsetebilen, derin düşündürebilen yapısı var.
Eser için iki olumsuz şey söylebilirim -tabi bana göre- on birinci bölüm "Böyle Uyurdu Zerdüüt" kitaba emanet şekilde girmiş gibi. Kavramlar ve geçişler bu bölümde pek hızlı. Ana yoldan tali yola geçiyorsunuz gibi.
Diğer olumsuz şey ise bu geçişin ardından gelen çözümleme. Romanda bir cinayetin çözümü için Alper Kamu ile yürüyorsunuz. Eserin sonunda karakterin bağlantıları birleştirip elde ettiği bilgileri sunup işte cinayet böyle işlendi, bu işledi, demesi çok basit kaçmış. Hadi artık bitsin otobüse yetişeceğim, der gibi. Biraz daha muğlak biraz daha okuyucuya bırakılmış olsa daha etkileyici olabilirdi.
Alper Kamu'ya bir merhaba demelisiniz.
Keyifli okumalar.
