"Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra" Bu söz üzerine düşünmeye ayıracağım bu gecemi.
Kitap hakkında ise şöyle düşünmekteyim: İnsan bazı kitaplara büyük beklentilerle, bazılarına da tamamen beklentisiz başlıyor. Beklentisiz olmak iyidir. Çünkü beklenti bir şekilde hayal kırıklığı içerir.
Kitapların, içerikleri sebebiyle ve herkesin kaldıramayacağı düşünüldüğünde, belli yaşlardan sonra okunması gereken kitaplar söz konusuyken, açıkçası ben bu kitabı 17 yaşımda okumak isterdim. Bu kitabı okumak için geç kaldığımı düşünmüştüm bitirdiğimde. Bu demek değil ki sevmedim, hayır güzel bir kapı açtı gezdim dolaştım ama geç kalmışım işte.
Yine de kitaplar hakkında söyledikleriyle insanı durup düşündürür. Buraya ekleyeyim: "Bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman, bunu yazan keşke çok yakın bir arkadaşım olsaydı da, canım her istediğinde onu telefonla arayıp konuşabilseydim diyorsanız, o kitap bence gerçekten iyidir."