Şehzade Mehmed (Fatih) henüz çok küçükken, bir gün babası II. Murad'ı kolundan tutup Hacı Bayram Veli'ye götürmüştü. O tarihte Hacı Bayram tekkesi'nde öğrenim gören Akşemseddin, misafirlere hizmet ediyordu. Sultan Murad, Hacı Bayram Veli'ye, İstanbul'u alma planlarından bahsetti. Hacı Bayram Veli, küçük şehzade Mehmet'i gösterip:
"Padişahım," dedi, "İstanbul'u şehzadeniz Mehmed'le benim Köse alacak."
Veli'nin Köse dediği Akşemseddin'den başkası değildi. Gerçekten Veli'nin bu kerameti yıllar sonra hakikat olacak, İstanbul'u fetheden Sultan Mehmed'in yanında Akşemseddin "manevi fatih" olarak selamlanacaktı.
Sayfa 66 - Nesil Yayınları, 15. Baskı, Nisan 2008Kitabı okuyor
II.Murad devrinde Batı tehdidinin Varna ve Kosava zaferleriyle kırılmış olması, fethi yakın bir imkân haline getirmişti. Fakat Sultan Mehmed, Osmanlı Deveti'nin bu hayati davasını kendi şahsında ve kendi geleceği için hissetmiş son Osmanlı Hükümdarıdır. O düğümü kılıçla kesmeyi deneyecektir.
Sayfa 158
Sultan Murad Hüdavendigar
SULTAN MURAD HÜDAVENDİGAR
Balkanlar Fâtihi
Orhan Gazi zaferlerle dolu ömrünü ikmal edip beka âlemine göçünce, fetih sancağını oğlu Murad Hüdâvendigâr devir almıştı. Sultan Murad, atasından devraldığı mirasa layık olduğunu göstermiş, Anadolu ve Balkanlardaki fetihleriyle Osmanlı Devletini muhteşem bir imparatorluk haline getirmiştir. 27 yıllık
Sultan Orhan Gazi
SULTAN ORHAN GAZİ
Ömrü fetihten fetihe koşmakla geçen büyük idareci
Osmanlı Devleti gibi üç kıtaya hükmedecek muhteşem bir imparatorluğun temelini atan Osman Gazi, beka âlemine gitme vaktinin geldiğini anlayınca, Gazi oğlu Orhan'ı çağırmış ve ona şöyle vasiyet etmişti:
"Oğlum, İstanbul'u aç, gülzar eyle. Öldükten sonra beni
Osmanlı padişahları farklı kişiliklere sahiptir. I. Bayezid okuyan biridir. I. Sultan Mehmed çok kurnaz, ketum bir hükümdardır. Bu sayede Fetret devrinde kardeşlerini yen- miş ve Osmanlı mülkünü yeniden tespit edebilmiştir. II. Murad şark literatürüne, siyasetnamelere çok meraklıydı. Büyük tercümeler onun zamanında yapılmıştır. Fatih Sul- tan Mehmed zamanını aydınlatan, herkesi hayret ve gipta içinde bırakan bir hükümdardı. Bu genç mareşalin Yunan- ca, İtalyanca, Farsça ve Arapça bilgisinin bazen abarulsa da esasta sağlam olduğu, tarih konusunda çok derin bilgisi yerli ve yabancı raporlardan da anlaşılmaktadır. Giacomo de Languschi gibi bir Venedikli, Kritovulos gibi Bizans'tan kalma tarihçiler bunu belirtmektedir.
Sultan Murad meselesinin İkinci Abdülhamid’i ve onun delilere, deliliğe ve tımarhaneye bakışını etkilediği öne sürülebilir. II. Abdülhamid, V. Murad’ın müptela olduğu cinnetten iyileşebileceğine dair bir korku ve endişeye sahipti.
Sayfa 133Kitabı okudu
Sözü edilen ibrahim Hanzâde ailesi nasıl ortaya çıkmıştır?
Aileye adını veren İbrahim Bey'in hayatı sultanzâdeler ile ilgili kanunun hilafına bir gelişme seyri takip etmiştir. 1565'te doğan, Sokollu Mehmed Paşa ile İsmihan Sultan'ın oğlu olan, doğumu bir süre saklanan ve daha sonra adı dedesi II. Selim tarafından konulan İbrahim, sarayda babası tarafından iyi bir şekilde yetiştirilmiş ve bir devlet adamı olmak üzere tahsil görmüştü. Fakat babasına karşı olan muhalefet sebebiyle hakkında daima şüphe beslenmiş, önemli görevlere getirilmemiş, uzun süre kapıcıbaşılıkta bulunmuştu. Çıkan dedikodular sebebiyle bir ara III. Murad'ın hışmına uğramışsa da I. Ahmed devrinde yeniden devlet hizmetinde görev almıştı. Bu dönemde Osmanlı tarihinde belki de ilk defa sultanzâdelere beylerbeyilik verilmemesi kanunu hilafına, Bosna Beylerbeyiliği'ne tayin olunmuştu. Bunda babasından intikal eden At Meydanı'ndaki sarayın bahçesini cami yapılmak üzere padişaha hediye etmiş olmasının rolü üzerinde durulur. Daha sonra bazı beylerbeyiliklerde bulunan İbrahim Paşa 1623'te vefat etti ve ardında zengin vakıfların idaresini üstlenen ve kendi adına nisbetle İbrahimhanzâdeler adıyla anılan bir aile bıraktı. Ona "han" sıfatının verilmesi de Osmanlı tarihinde sultanzâdeler arasında hiç rastlanmayan bir özelliktir. Döneminin kaynaklarında Sultanzâde, Mehmed paşaoğlu diye anılan İbrahim Paşa, daha sonraki tarihlerde İbrahim Han diye anılmaktadır. Bütün bunlar ailenin birden 1703'te alternatif aile olarak öne sürülmesinin pek de tesadüfi olmadığının göstergesidir.
İbn-i Arâbî’nin Anadolu Temsilcisi: Molla Fenârî
DOĞUM: 751/1350 Fenar/BURSA
VEFAT: 834/1431 BURSA
📌 Asıl adı Şemseddin Muhammed b. Hamza’dır.
Tamam da hocam, II. Murad içkiye, eğlenceye düşkün bir padişahmış. O devirde yazılmış bir eserde şöyle denilmektedir: ‘Hünkârımızın tahta vasıl oluşu sünbüle burcu zamanında vuku bulduğundan, padişahımız şadlıklara ve zevk-ü safa ‘ıyş u tarablara be-gayet meşguldür.’ Yani sultanın bu yanını göz önüne alırsak biraz da iradi zayıflık gösterdiğini söyleyemez miyiz?”
Kesin bir şekilde başım salladı Tahir Hoca.
“Sadece baba Murad değil, Fatih Sultan Mehmed Han da işreti, eğlenmeyi seven bir hükümdardı. Veciz-ül-kelam’da, esSehavi onun için, ‘Zevk u safa bakımından babasından geri kalmadı,’ der.
EverestKitabı okudu
Ayasofya!
Ayasofya, her zaman şeriatçıların bir bahanesi ve kavga nedeni oldu.
Neydi Ayasofya'nın önemi?
Bu kavga daha ne kadar sürecekti?
Bu soruların yanıtını biraz daha net alabilmek için tarihe bakmak
gerekiyor.
Ayasofya, 24 Ekim 1934'te, Atatürk'ün emri ve Bakanlar Kurulu
Kararıyla müzeye çevrildi. Aradan geçen 60 yıl boyunca,
Sayfa 94 - Toplumsal Dönüşüm Yayınları /3.Baskı 2010Kitabı okudu
Lehistan seferine güneşin tutulduğu 21 Mayıs günü çıkması, hareketini bir gün geciktirmek zahmetine katlanamaması, büyük dedikodulara yol açtı. Zira bütün dünyanın itikad ettiği üzere o çağlarda güneş tutulması çok uğursuz bir olaydı ve hiçbir önemli işe böyle bir gün başlanamazdı. II. Osman’ın uğursuz sayılan bir günle alay etmesi, milletin hislerini incitti.
Bu suretle şehzâde katillerini asla hoş görmeyen halkın nefretini kazanan II. Osman, Veliahd-Şehzâde’nin idamından bir ay geçmeden Haliç’in ve İstanbul Boğazı’nın donmasıyla, uğursuzluğuna inanılan bir hükümdar hâline geldi.
8 Mayıs’ta II. Osman, Dâvudpaşa’ya gelip ordunun başına geçti. Yeniçerilere zerre kadar itimadı olmadığı için bütün ortaları (taburları) önünden geçirterek yoklama yaptırdı. Şimdiye kadar bir hükümdarın ordu yoklamasını kontrol ettiği vâki olmamıştı. Yeniçeri ağaları (generalleri) esasen çekindikleri padişaha gücendiler.