Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Hem Küçüklere Hem de Büyüklere Bir Rehber: Filozof Meşe
Bazı çocuk kitapları vardır ki; özgürlüğü, dostluğu, mücadeleyi, hiç kimsenin baskısı altında ezilmeden, toplumun belirlediği kalıplara girmeden yaşayabilmeyi anlatır. Bazı çocuk kitapları vardır ki; sürüden ayrı gidebilmeyi, herkes gibi olmamayı ve farklı düşünebilmeyi anlatır. Bazı çocuk kitapları vardır ki; yetişkin bile olsak arkamızı dönüp
Yirmi üçlü yaşlarda ilk kez Oğuz ATAY ile tanıştım TUTUNAMAYANLAR vesilesi ile.Yazarın fikir zenginliğine hayran oldum TUTUNAMAYANLAR etkisi ile. Daha sonra ise tüm kitaplarını hevesle bitirdim.Şu an ise yaşım 30 ve TUTUNAMAYANLAR kitabını ikinci kez okuyup bitirme mutluluğunu yaşıyorum.
A.HAMDİ TANPINAR ve OĞUZ ATAY gönlümde yeri ayrı iki
Richard Bach tarafından 1972 yılında yazılan öykü “Martı Jonathan Livingston” isimli bir martının sürüsünden ayrılma ve özgürlüğe ulaşma mücadelesini anlatıyor.
Martı Jonathan, sürüden ayrıldığı yeni hayatında yeteneklerini zorluyor ve yaşamın güzelliklerini tespit etmeye çalışıyordu. Tüm gününü daha hızlı ve mükemmel uçmak için sürüden ayrı çalışarak geçiriyordu.
Bu tutkusu yüzünden sürüden atıldı, yalnızlığa mahkum edildi ama bu onun umurunda değildi. Çünkü sınırlarını genişlettikçe, imkansızı başardıkça hayat onun için daha da anlam kazanıyordu.
Eserde vurgulanan, insanın ancak azimle çalışırsa ve sabırlı davranırsa başarabileceğidir. Önümüze çıkan engeller aşılarak amaçlara ulaşılabilir. Hiçbir şey hayal olarak görülmemeli, hiçbir şeyden umut kesilmemelidir. Yapılan iş zevkle yapılırsa, daha başarılı olunabilir.
96 sayfadan oluşan bir solukta bitireceğinizi düşündüğüm bu güzel eseri,okumanızı kesinlikle tavsiye ediyorum.
İlk sayfasında bir not:
“Değeri, kazancıyla değil fakat kazandırdığı ile ölçülen ve kazandırdıklarıyla ölçülemeyecek kadar değerli olan öğretmen arkadaşım, öğretmenler günün kutlu olsun.”
Yıllar öncesi. Yirmi yaşında, çiçeği burnunda bir öğretmen adayıyım. Atanamamışım ama küçük bi ücret karşılığı belli derslere giriyorum. Bir anlamda ben de
184 syf.
8/10 puan verdi
Başkaldırı!
Kitabı tek kelime ile özetle deseniz, başkaldırı derim.
İyi, kötü, vicdan, suç, ceza gibi temel değerleri sorguladığı; hepsinin köküne indiği; zaman içerisinde üzerlerine geçirilen ve esas gerçekliğini manipüle eden her maskeyi bir bir deldiği enfes bir eser.
Üç makaleden oluşuyor;
1. İyi ve Kötü
2. Suç, Vicdan rahatsızlığı ve
"Dönüşüm" kitabını okuduğumda Kafka'nın ne kadar güçlü bir yazar olduğunu anladım. Anlatmak istediğini o kadar farklı bir üslupla anlatmış ki, hayran kaldım. Kitabı elimden bırakamadım ve sabah başlayıp gün içerisinde okuyarak akşama kadar bitirdim. Bilinç düzeyi tekniğiyle yazdığı bu kitap aslında herkesten farklı düşünmeye başladığında ve senden beklenilenleri, istenenleri yapmamaya başladığında toplum tarafından nasıl dışlanıldığını gösteriyor. Aslında sürüden dışarı çıkanı ezen bir toplum çatışmasını aktarıyor. Kalemi, dili o kadar güçlü ki.
Bu eseri okumadan önce Kafka'nın hayatı hakkında araştırma yapıp okursanız kitabı daha iyi anlayabileceğinizi düşünüyorum. Bu zamana kadar okuduğum en iyi kitaplardan bir tanesi. Bu kitabı kesinlikle Ahmet CEMAL çevirisiyle Can Yayınlarından okumalısınız. Ahmet CEMAL'in önsözü ve sonsözü kitaba ayrı bir değer katmış. Gerçekten dönüp dönüp altını çizdiğim cümleleri tekrar tekrar okumak istediğim bir kitap oldu.
Öncelikle herkese merhabalar. Ben kitabın konusunu incelemekten ziyade bende oluşturduğu duygusal yoğunluktan ve farkındalıktan bahsetmek istiyorum. Kitaba başlamadan önce bana farkına varmadığım bir çok şeyi fark ettireceğini biliyordum ve beni biraz ürkütmüyor değildi. Çünkü Nietzsche'nin de söylediği ve benim kendime sorduğum bir soru vardı:
Martı Jonathon Livinston, kendini diğer arkadaşlarından farklı görür. Onların amacı sadece karınlarını doyurmaktır. Jon için ise önemli olan yemek değil uçmaktır. Uçmayı büyük bir tutkuyla seviyordur. Ailesi bu duruma tepki verir. Annesi, alçaktan uçmak albatrosların işi olduğunu ve zayıf kaldığını söyler ve kendisi için yemek bulmasını ister. Fakat Jon ailesini dinlemez ve uçuş denemeleri yapar. Başarısız olur ve sıradan bir martı olmaya karar verir. Fakat birgün karanlıkta uçmaya karar verir. Çünkü martıların karanlıkta uçamadıkları bilinmektedir. Birkaç deneme yapar ve sürüye katılmamaya özgürce uçmaya karar verir. Jonathan artık yeryüzünün akrobatik uçuş yapabilen tek martısıdır. Kumsaldaki sürüye katıldığında neredeyse gece yarısı olmuştur. "Yaşamak için ne kadar çok neden var. Cehaletimizi kırabiliriz, yeteneklerimizi ve zekamızı kullanarak kendimizi bulabilir, kendimiz olabiliriz. En önemlisi, özgür olabiliriz!" diye düşünüyordur. Fakat olaylar beklediği gibi değildir. Martı Konseyi toplanır ve Livinston'u pervasızlık ve sorumsuzluk gösterdiği gerekçesiyle sürüden atarlar. "Bana bir şans verin, öğrendiklerimi size göstereyim!" dese de Jon artık sürüden ayrı yalnız bir martı olmuştur. Gökyüzünde özgürce uçarken gecenin bir yarısı ışıklar saçan iki martıyla karşılaşır. Uçma stillerini çok beğenir. Bu iki martı aynı aileden olduklarını söyleyerek Jonathan'ı da yanlarına alarak kapkaranlık gökyüzünde yükselerek gözden kaybolurlar.
252 syf.
·
Puan vermedi
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki, hayatımda çok az şey bu kadar canımı yakıp ağlattı. Edeceğim küfürler ve hakaretler için özür dilerim şimdiden. Dileyen okusun.
12 yıllık esaret. Solomon northup, köle adıyla "platt". Çok iyi bir kemancı ve siyahi. 1850'li yıllarda bir siyahi. Özgür bir siyahi. Çok nadir değil mi :'). Olay solomon'un
Distopya mı Ütopya mı?
Cesur Yeni Dünya en popüler distopyaların arasında sayılıyor. Popülerliğini hak etmesi bir yana, distopya olup olmadığı -en azından günümüzde- konusunda biraz düşünmedim değil. Aslında kitaptaki belli başlı karakterlerin fikir ve düşünceleriyle yani aslında yazarın bizzat kendi yönlendirmesiyle bu dünyanın distopik olduğuna inandırılıyoruz.
