“Haftaya aynı şeyi yeniden yapacaz,” derken üzgündü. “Neye yarar ki? Bazen gezgin bir avare olsam diyorum. Hiç çalışmadan geçinip gidiyolar. Oh be! Elimde bir bardak biram olsun yeter. Ama nerede bende gidip köyde o birayı dilenecek girişkenlik...”
“Tabii ya, haklısın! İş hayvanı olacağına avare ol. Yaşarsın ahbap, yaşarsın. Şimdiye kadar yaşamadığın gibi hem de.”
“Şunlara bak, şunlara!” diye haykırıyordu. “Hepsi benim! Üstelik bedava. İstesem gidip şu ağacın altında bin yıl yatar uyurum. Hadi Mart, gel, atalım kendimizi dışarı. Ne diye bi an daha bekleyelim... Orada hiçbi şey yapmama ülkesi, benim de o ülkeye bi biletim var... hem de sırf gidiş, anasını satayım.”
Martin kahkahalarla gülerek onu tutup işe başlattı. Salı gecesi yeni çamaşırcılar geldi ve haftanın kalan kısmı onlara işi göstermekle geçti. Joe onlara sistemini anlattı ama kendisi çalışmadı, oturdu.
“Hele bi dokunsunlar,” diye kararını bildirdi, “hele bi. İsterlerse kovarlar, ama kovarlarsa ben de istifa ederim. Önceki gibi çalışmak yok artık, sayende. Bundan sonra yük vagonlarıyla gezer, ağaçların gölgesinde yan gelir yatarım. Artık siz çalışın bakalım köleler! Aynen öyle. Köle gibi çalış! Köle gibi terle! Sonunda sen de benim gibi çürüyecen toprağın altında, ölünce. Eee, ne farkı kaldı ha? Söyle bakalım, uzun vadede ne farkı kaldı?”
(Sayfa 172-180-181)
Sayfa 180 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Tabii ya, haklısın! İş hayvanı olacağına avare ol.
Sayfa 180Kitabı okuyor
“Haklısın tabii. Aptal değilim ya, anlıyorum. Gençsin, sağlıklısın, güzelsin, yaşamak istiyorsun. Bense moruğun tekiyim, cesetten farksızım. Ne sanıyorsun? Anlamıyor muyum sanki? Bugüne kadar hayatta kalmış olmamın aptalca bir şey olduğunu kabul ediyorum. Ama az daha bekleyin, çok geçmeden özgür kalacaksınız... Yalnız süre birazcık daha uzayacak, hepsi bu.
”
Isabel ses çıkarmamak için yumruklarım sıktı. Yoksa Winter
yine durabilirdi ve genç kadının şu anda en son istediği şey onun
durmasıydı.
Birdenbire göğsünü bıraktı ve doğrularak genç kadına baktı.
“Sana ait her şeyi keşfetmek istiyorum.”
“O halde bunu yapmalısın,” diye karşılık verdi Isabel mırıldanarak.
Winter parmak uçlarıyla önce
Sayfa 249
4 Yıl.
(A)- Büyümeleri lazım.
(S)- Belki de sen büyüksündür.
(A)- Hiç bu açıdan bakmamıştım. Fakat yine her durumda hala küçükler.
(S)- Evet, haklısın. Bu olgunluk ve insancıl tutum senin karşındaki insanlara çok fazla. Boş ver...
(A)- Öyle tabii ya...
''Genç onlar,'' dedi. Kaygılanma sen gelir geçer...''
''Haklısın be hanım! Kafan iyi işliyor. Bense burada oturmuş kafa patlatıyorum. Tabii ya genç daha, gelir geçer. Gençlik bir hastalıktır, geçer.
Sayfa 161 - Can YayınlarıKitabı okudu
Sokrates :)
SOKRATES - Senin bilmek dediğin bir şey var mı?
GORGİAS - Evet var.
SOKRATES - Peki, ya inanmak dediğin bir şey?
GORGİAS - Elbette var.
SOKRATES - Bilmek ile inanmak, bilim ile inanç sana göre aynı mı, yoksa farklı şeyler mi?
GORGİAS - Bence farklı şeyler Sokrates.
SOKRATES - Böyle düşünmekte haklısın Gorgias. Bunu kanıtlayabilirim de. Sözgelimi sana, “Bir yanlış, bir de doğru inanç var mıdır, Gorgias?” diye sorsalar, sanırım ki evet diye yanıt verirsin.
GORGİAS - Evet.
SOKRATES - Peki ama bir yanlış bir de doğru bilim var mıdır?
GORGİAS - Yoktur tabii.
SOKRATES - Demek ki, bilmek ve inanmak aynı şey değil.
Sayfa 15 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Tabii ya, haklısın! İş hayvanı olacağına avare ol. Yaşarsın ahbap, yaşarsın. Şimdiye kadar yaşamadığın gibi hem de.”
Joe araya girdi. “Bi keresinde hastaneye yatmıştım. Ne güzeldi. Tifo. Anlatmış mıydım?”
Martin telgrafı değiştirip “iki çamaşırcı” yaparken Joe lafa devam ediyordu:
“Hastanedeyken içmek bi kere bile aklıma gelmedi. Komik, de mi? Ama bütün hafta köle gibi çalışınca içmem gerekiyo. Hiç dikkat ettin mi, aşçılar da deli gibi içer. Fırıncılar da öyle. İş yüzünden. İçmek zorundalar.
Türkiye İş Bankası Yayınları
Koca eve gelir, eşinin burnu bir karış aşağıda. Niçin? Başlar anlatmaya: "Annen var ya, annen. Beni hiç sevmiyor. Şöyle yaptı, böyle yaptı." Erkek ne yapsın? Başlar annesini savunmaya. Bu savunma gelini daha da kızdırır, "Ne kadar haklıymışım. İşte kocamı elimden alıyor kadın" der. Erkek, "Annemdir, tabii ki savunacağım" deyip çıkışır. Böylelikle kriz başlar, büyük umutlarla kurulan ailede çatlak doğar.
Bu yanlış bir tavırdır. Gelin algıyla hareket etmeyecek. Hareket etse, koca eşini susturacağına onu dinlemeyi tercih etmeli. Gelin konuşarak, içindeki yarayı dışarı atarak rahatlayacak. Koca anlatılanlar üzerinde biraz düşünmeli. Doğruluk payı varsa, eşine dönüp, "Tamam haklısın hayatım. Annem biraz böyledir, annelerin hepsi biraz böyledir. Ama yine de kötü niyetli değiller. Niyetleri iyi ama yaptıkları yanlış... Mesele onları kırmadan, saygıda kusur etmeden durumu yoluna koymak" demelidir.
Sayfa 156
Tanrı insanlar için hiç de tatmin edici olma yan bir tapınma nesnesi olurdu eibette."
"'İnsanlar derken inananların oluşturduğu yığınları kaste diyorsan, tabii ki haklısın.Yine de eski günlerden Gnostik arka daşların Tanrı bilgisinin Tann'ya tapınmaktan daha önemli oldu ğunu söylerlerdi ve Tanrıyı bilmek için kötünün
Sayfa 18Kitabı okudu
