“Dünya vatanım, tüm insanlar kardeşim ve iyilik yapmak dinimdir.”
10 Kasım
Bu sıralar ara ara Onur Atalay'ın "Türk'e Tapmak" kitabını inceliyor ve okuyorum. M. Kemal etrafında oluşan halkanın ona nasıl Tanrılık makamını izafe ettiğini, bu yalana kendilerini nasıl da inandırdıklarını ve halka da dayattıklarını alenen görüyorsunuz bu eseri karıştırınca zaten. Ve kurucu felsefe yalanının çok kötü ve
Öyle bir iğrençlik ki savaş...
En başından beri "yıl olmuş 2024, hâlâ savaşan insanlar için ne söylenebilir," diye düşünüyorum.
Tamam tepki gösterelim, tamam tarafımız belli olsun, tamam açıkça kınayalım, boykot edelim, taraflara "katil" diyelim. Ki masumların öldüğü yerde öldüren herkes katildir.
Toplanalım, konsolosluklara
Hayatınızdaki tüm insanları mutlu etmek zorunda değilsiniz, akışına bırakın.
Yükselmiş bir cahile, çevresindeki hiç kimse, “cahil” diyemez.
Yarın için kaygılanmaktan, dün için pişman olmaktan bugünü yaşayamazlar.
Hepimizin yaşamlarında içi alkışlarla dolduralamayan boşluklar vardır. Bunları ne büyük rakamlarla doldurabilirsiniz ne de büyük hayranlıklarla. Muhteşem zaferler de bunun ilacı olamaz .
Mükemmel değiliz; hiç mükemmel değiliz. Kendimize gelmemiz gerekir. En büyük farkındalık, insanın kendi farkındalığıdır. Ve yolculuğun başlangıcı budur. İnsan buradan başlamazsa, gideceği bir son yoktur!