Evde de karnımız doymuyor değildi, ama büyükannem, pişirdiği ucuz et yemeklerinin daha ilk lokmasını ağzımıza götürürken, "Umarım beğenirsiniz, şunun yarım kilosuna tam kırk bir sent verdim," demek alışkanlığındaydı. Ben de o zaman bir pazar günü rostosu yerine madeni kuruşları yiyormuşum duygusuna kapılırdım hep.