ama yazarın amacı, bilincimizin çarpıntısını duymamızdır.
Onun bütün sırlarını öğrenmek istiyorum ; bana , "Seni seviyorum" , demesini isterdim , eğer bu çılgın umut gerçekleşmeyecekse... isteyecek başka neyim var ?
Ey, anlayanlar! Bu umut olmaksızın nasıl katlanabilecektiniz hayata?
Sayfa 99Kitabı okuyor
" İnsan, geçmişi ve yaşananları olduğu gibi değil, hatırlamak istediği gibi hatırlar. Yalanlar kötü ama inanmak güzel şey.
Ah ulan umut, sen yok musun!
-Ozan- "
Üzüntüden yorgun düşmüş bir kalbe umut aşıla.
Sayfa 117 - Tokyo KlasikKitabı okudu
Umut biraz da tüm duyguları birbirine bağlama yetisine sahip kırmızı bir kablo gibidir.
Umut gerçeklerle; umutsuzluk ise hayatla bağını gevşetiyor insanın.
İnsan sokağa düştüğü zaman hiçbir beklentisi kalmaz, hiçbir şey umut etmez. Oysa ben aşktan bir şeyler beklemiştim. Aşkı tanıyınca insan olduğumu hissetmeye başlamıştım. Fahişeyken karşılıksız hiçbir şey vermez, hep alırdım. Ama âşık olunca bedenimi, ruhumu, aklımı ve tüm çabamı düşünmeden verdim. Asla bir şey beklemedim, sahip olduğum her şeyi verdim, kendimi tümüyle bırakıp bütün silahlarımdan, tüm savunmalarımdan arınarak çırılçıplak kaldım. Oysa fahişeyken kendimi korur, her an savaşırdım; hiç korunmasız kalmazdım. Gerçek benliğimi korumak için erkeklere dış kabuğumu sunardım. Yüreğimle ruhumu korur; bedenimi edilgen, hareketsiz, hissiz rolünü oynamaya bırakırdım. Edilgen olarak direnmeyi, hiçbir şey vermeksizin kendimi tümüyle korumayı, kendi dünyama çekilerek yaşamayı öğrenmiştim. Diğer bir deyişle, erkeklere bedenime sahip olabileceklerini, ölü bir bedene sahip olabileceklerini, ama tepki göstermemi, heyecanlanmamı, haz ya da acı duymamı beklememelerini söylerdim. Hiçbir çaba, hiçbir enerji harcamaz, sevgi gösterisinde bulunmaz, düşünmezdim. Dolayısıyla hiç yorulmaz, tükenmezdim. Ama aşkta her şeyimi vermiştim; yeteneklerimi, çabamı, duygularımı, en derin duygularımı... Bir azize gibi, bedelini hiç hesaplamadan, elimde avucumda ne varsa hepsini vermiştim. Tek bir şey dışında hiçbir şey istememiştim,
hiçbir şey: aşkın korumasına sığınmak. Kendimi yeniden bulmak, yitirdiğim benliğimi yeniden kazanmak. Küçük görülmeyen, aşağılanmayan, tersine saygın ve üstün tutulan, duyarak yaşayan bir insan olmak.
Sayfa 89Kitabı okudu
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne - üstüne,
Tükür yüzüne cellâdın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile.
Dayan rüsva etme beni.
Sayfa 81Kitabı okuyor
"Hayat her gün yeni bir umut, yeni bir heyecan getiriyordu insana. "
