Birçok hikayenin özeti olabilir
Sen unuttun fakat unutulmadın. Bense unutulduğumu biliyor, fakat unutamıyorum.
Sayfa 164
Başkalarının ahmaklıklarını ve ahlaksızlıklarını gerektiği kadar çabuk unutamıyorum, bana karşı işledikleri kabahatleri de öyle.
Unutmuyorum. İstemediğim için değil, başaramadığım için. Unutamıyorum ben.
Sayfa 32 - Doğan KitapKitabı okudu
Benim de kusurlarım var, ama akılla ilgili olmadıklarını umarım. Yaradılışımı savunacak değilim. Sanırım pek de hoş değil. Herkesin çok hoşuna gidecek kadar olmadığı kesin. İnsanların ahmaklıklarını, kötülüklerini ya da bana yönelik kabalıklarını yeterince çabuk unutamıyorum. Kimse duygularımı kolay kolay kışkırtamaz. Yaradılışım için kinci diyebiliriz belki. Birinden bir kez soğuyunca ilelebet soğurum.
Hatırlamak; yeniden ele almak.. Unutmak, hatırlamaya yer açmak içindir. Uykularla işbirliği eden yorgunluk. Unutmamak ölüm. Merhaba ölüm. Unutamıyorum. Benim gururum, kahramanlığım bu; unutmamak.
'Sevgili en yakın arkadaşım.
Seni ben bırakmadım.
Sen beni bıraktın.
Bunun ağırlığını ben unutamıyorum.
Sen de unutma.'
Sayfa 163 - Armoni YayıncılıkKitabı okudu
"Unutamıyorum, ne yapsam olmuyor işte."
Sayfa 189
“Eğer sizin için bir sakıncası yoksa, söyler misiniz Vatanebe. Midori adındaki kızla yattınız mı?
"Onunla sevişip sevişmediğimi soruyorsunuz, değil mi? Henüz değil. Her şey yoluna girene kadar bunu yapmamaya karar verdik."
"Ama artık yoluna girdiğini söyleyebiliriz, değil mi?"
Başımı salladım. "Artık Naoko ölmüş olduğu
Temiz ve yüce şeyler için sana hayatım boyunca minnettar kalacağım, ama kendimle baş edemiyorum, geçmiş yaşamım benden daha güçlü, onu öldüremiyorum, unutamıyorum... Suçlu olmadığım için değil, suçumun ne olduğunu ne sen ne de ben bilmediğimiz için beni suçlama... Affet beni, affet, ikimiz için ağlıyorum
Can YayınlarıKitabı okudu
Hiç unutamıyorum bir gün bakkalda mahallenin piçleriyle atışırken dedeme yakalanmış, banyoda annemden dayak yemiştim. Ciyak ciyak bağırıyordu:"Orospu mu olacaksın?" Yoo, orospu olmak gibi bir niyetim yoktu. Ama bütün sülale bunun paniğini yaşıyordu ve ben onları bir anda şaşkınlığa uğrattım. Ne mi yaptım? Namaz kılmaya başladım. Yırtık kotlarla, posterlerin ortasında kılıyordum ama beş vakit kusursuz kılıyordum. Çok sıkılıyordum o lanet şehirden. Bir an önce üniversiteye kaçmalıydım. Annemle babam da bir yandan kültürlü ebeveyn takılıp, öte yandan habire 'millet ne der paranoyası yapıp beni allak bullak ediyordu.
Sayfa 8Kitabı okudu
