Sevgilim, senin kirpiklerin vardı; upuzun, karmaşık. Sözcüklerin vardı; vaatkâr, yumuşacık. Öpüşlerin vardı; soluksuz, ıslak. Dokunuşların vardı; haritama ılık izler bırakan. Sen vardın bir zamanlar; biliyorum, üzerinden çok geçmedi ama yine de artık tarih kadar uzak. Sevgilim, içimde hep vazgeçip geri dönersin diye bir umut vardı, ne yalan söyleyeyim. Anlayamıyorum şimdi, öldün mü ki gelmedin?