Eski "sevgilisini" unutmaya çalışanlar varya, işte onlar aslında sevgililerini unutmaya çalışmıyorlar.
Onlar, kendilerinin ayrılmaz bir parçası olan geçmişini, yani kendilerini unutmaya çalışıyorlar. Görünmek istemedikleri halini, o acizliği ve güçsüzlüğü unutmaya çalışıyorlar.
Ama ne fayda verir, ayrılmaz o parça senden üstüne tozları da süpürsen o eziklik ve güçsüzlük hep orada.
Tavsiyem onunla barış, bir şeyleri unutmak için zorlama zamanı gelince unutulması gerekenler unutuluyor zaten. Geçmişinde yaşadıkların senin bir parçan. Ona değer ver!
Unutmak, olağan karşılamak istediğim çarpıcı gerçek gene içime işlemişti.Ona bakarken, çok tanıdık birini görüyormuşum, onu biliyormuşum duygusuydu bu.Bana benziyordu.Benim saçlarım da çocukluğumda dalgalıydı ve onun çocukluğunda olduğu gibi esmerdi, yaşım ilerleyince Füsununki gibi düzleşmişti.Sanki kendimi onun yerine çok kolay koyabilir, sanki onu derinden anlayabilirdim.Üzerindeki basma gömlek, teninin doğallığını, saçlarının şimdiki boya sarısını daha da ortaya çıkartmıştı. Arkadaşlarımın "Playboydan çıkma"diyerek ondan söz edişlerini acıyla hatırladım. Onlarla yatmış olabilir miydi? "Çantayı geri ver, paranı al, git. Harika bir kızla nişanlanmak üzeresin," dedim kendime. Dışarıya, Nişantaşı Meydanı'na doğru bakıyordum, ama az sonra Füsun'un rüya gibi görüntüsü dumanlı vitrinde hayalet gibi yansıdı.
İçimdeki beni bilmiyorum işte
dargınlık halime bile dargınım ben
biliyorum bilen halime bile dargınım.
yok saymak daha kolay gelmesi olduğu gibi belki de farkında olmadan müptelası olmuşumdur
belki de
veyahut gerçekten dargın olduğum için
yorgunluğum da var yok diyemem
Ben bu duyguyu taşımak istemiyorum artık
Bırakıp bir sokağı ortasına
Arkama bakmadan koşmak istiyorum ve o sokağın adını unutmak veya hatırlamak bir daha geçmemek için
Ahh yakalamayacağını bir bilsem.
_Rüya, gören olmadan da var olabilir. Rüya gören olmadan rüya mevcut olduğunda ise bu özgün gerçeklik gibi gelir. Siz yoksunuz ama kozmik bir akıl var. Brahma var. Bu yüzden bütün alemin Brahma'nın gördüğü bir rüya olduğunu söylerler. Bütün bu dünya bir rüyadır, bir mayadır. Ama bu her şeyin, tümün bir rüyasıdır. Kişisel bir rüya değildir.
Sizler, hepiniz hızlı, yeni ve alışılmadık olanı sevenler, çalışmaktan vazgeçmeyenler, sizler kendinize katlanamıyorsunuz. Çalışmanız bir kaçıştır ve kendinizi unutmak için çabalama isteminden başka da bir şey değildir.
Eğer Tersyüz'ü okumayı düşünüyor fakat emin olamadığınız için buraya geldiyseniz beklemenizin hiç gereği yok,gidip hemen okuyun.Bu kitap bi aşk kitabından çok daha fazlasıydı.Öyle ki ne yazabileceğimi bile bilmiyorum.
Bailey,Fern ve Ambrose...Hepsi o kadar güzel ve özel karakterlerdi ki kendimi hikayeyi yaşarken buldum.Olaylar ve küçük
Sevgisinin gerçekliğinden şüphe duymadığın ve içinde "iyi ki var" duygusunu uyandıran kim varsa, onları harcamak yerine korumak, unutmak yerine anmak, ihmal etmek yerine gözünün önünden ayırmamak iyileştirecek dünya denen bu yerde açılan yaralarını...