Konuşurken sık sık düşünce akışım bozuluyor. Ne diyeceğimi unutmuş kalakaliyorum . Birden ilgisiz bir konuya atlamış olduğumu anlayıp uta niyorum. Suç bende değil, diye düşünüyorum. Neden bu kadar sıradan şeyler konuşuyoruz? Bu yavan şakalara ne diye gülüyor lar? Onların önemsediği konular beni niye hiç ilgilendirmiyor? Neden birlikte oluşumuz bu kadar anlamsız? Hepsi boş, oyun, avuntu... Peki ama başka ne olabilir ki?
Sayfa 69