"Bey, kâhyasının yaptıklarını öğrenince günahtan kurtulmak için köylüleri azat etti ve çiftliğini de vergi karşılığı onlara verdi. Köylüler de Tanrı'nın gücünün kötülükte değil, iyilikte olduğunu anladı."
Sayfa 57Kitabı okudu
Mülteci ve Mürteci Sorunu
Mültecileri ülkemizde tutan mürteci zihniyeti şunu bilmelidir ki; demografik yapı değişikliği emperyalizmin bir talebi olup Türk ulusu olarak bunun farkındayız.
Bu durum vatana ve ulusa ihanet boyutunda ileri ki zamanlarda sonuçlar üretecektir.
Bunun en bariz örneği Türk uygarlığı Sümer uygarlığı döneminde yaşanmıştır.
Tarih ders alma laboratuvarıdır.
Vatana ve ulusa özelleştirmeler ve bunca kötülükten sonra bu kötülükte ısrar etmek iyi niyetli bir tutum değildir.
Muhalefet İstanbul ve Ankara belediye başkanları da bu suça alet olmuşlardır.
Suriye devleti ile görüşme yaparak bu sorun ivedi çözüme kavuşturulması gerekir.
Türk ulusu adına sorumlu bir yurttaş olarak uyarıyor tarihe not düşüyorum.
Önder Karaçay
Hz. Ömer «İlimi öğrenin, ilmin yanında vekarlı ve yumuşak olmayı da öğrenin,» demiş. Hz. Ali «Hayır, mal ve evlâd çokluğunda değil, hayır, ilim çokluğunda, yumuşak ahlâkta, Allah'ın kullarına üstünlük taslamamakta, iyilik imkânları ele geçince Allah'a hamdetmekte. kötülükte ise istiğfar etmektedir» demiştir.
Annesine inanmış ve aptallıkta düşüp kötülükte kalkan bir çocuk olmuştu.. ..Annesine inanmış ve intihar etmeye karar vermişti
Yıksa yıksa... dostların uzaklığı.
''Kin ve nefretin bedenlerini çiğ çiğ yediği bu insanlar, doğru düşünceden boşanan akıllarıyla hayvanların bile yapamayacağını yapıyorlardı. Günlük standartlara indirgenmiş olan 'katletme' hevesi; insanî çabayı, insanlığı ve gerçek manada öldürmeyi içeriyordu. Ah... kararan gözleriyle birçoğu, hiçbir şeyi görmek istemiyordu, lambalar hiç mi hiç açık durmamıştı önlerinde! Biri ayakta geliyor, birileri sedyelerde cansız biçimde çıkıyordu. Herkesin sökülmüş olan vicdanı, tüm işlere nedensizlik ilkeleriyle kaygısız çalışmayı getiriyordu. Ve öldürülenlerin hepsi, birer mahkûm; birer suçlu yaftasıyla hakarete uğramalarına rağmen, içlerinde acıyan ve sızlayan ruhlarıyla, bu kötülükte çığır açan insanların, kendileri gibi ölmesini görmeden gerçeği görmelerini arzuluyordu... ölüm yatağında, birazdan ölecek ölü; onu öldürecek cellat ve celladının iyiliğini isteyen suçlu!.. Zindanlar; tümünün çıplak gerçekliğini, gelip geçen tüm insanların suratına acımasızca vuruyordu!''
Mâlik b. Dînâr (kuddise sırruhû) : 'İyilik ağlayarak gitti, kötülükte gülerek geldi . '
' Yaptıkları örnek alınan ve her kötü işe karşı çıkan adamlar gitti. Geride birbirlerinin kusurlarını savunan ve birbirlerini temize çıkaran yağcılar kaldı. '
Swift kötülükte Sürrealisttir.
Sade sadizmde Sürrealisttir.
Chateaubriand egzotizmde Sürrealisttir.
Hugo aptal olmadığında Sürrealisttir.
Desbords Valmore aşkta Sürrealisttir.
Bertrand geçmişte Sürrealisttir.
Rabbe ölümde Sürrealisttir.
Poe macerada Sürrealisttir.
Baudelaire ahlakta Sürrealisttir.
Rimbaud yaşama biçiminde ve başka bir yerlerde Sürrealisttir.
Mallarmé sırlarını açarken Sürrealisttir.
Jarry absentte Sürrealisttir.
Nouveau öpücükte Sürrealisttir.
Saint-Pol-Roux sembolleri kullanımında Sürrealisttir.
Farque atmosferde Sürrealisttir.
Vaché bende Sürrealisttir.
Reverdy kendi evinde Sürrealisttir.
Saint-Jean-Perse uzaklarda Sürrealisttir.
Roussel hikâye anlatıcısı olarak Sürrealisttir
pdf (Alfred Jarry'de patladım hahaha)Kitabı okudu
“Sizi bırakıyorum, Mihail, dedi, yoksulluğunuz aklınızı sevginin kurtarıcılığına bile inanamayacak kadar kararttıysa, o acıklı durumunuza geri dönün; ama bende fark ettiğiniz bu güzel duyguları bana yoksulluğun kazandırmadığını da iyi bilin. Bir insanın parasal yoksulluğu, bana ancak acıma duygusu aşılar; oysa daha ilk andan beri size karşı duyduklarım sevgi ve hayranlık oldu. Benim gözümde siz, ezilmiş biri değil, güçlü birisiniz. Size görkemli bir prens olarak rastlasaydım bile, yine sahip çıkardım; çünkü ben, tek bir soy, tek bir kardeşlik bilirim: İyilikte ve kötülükte de, aynı duyguları paylaşan insanların kardeşliği. Şimdi gidin ve yalnız olmadığınıza inanın."
Sayfa 42 - Yeryüzü Yayınevi, Bilinmeyen
Bahîra Ebû Tâlib’e: “Bu yeğenin ile hemen
Mekke’ye dönün! Şayet benim gördüklerimi hasid Yahudiler de görürlerse yeğenine kötülükte bulunurlar. Zira bu çocuk gelecekte çok büyük şan ve nam kazanacaktır. Durma, hemen onu geri götür.” dedi.
Bence din bize hiçbir şeyin aslında bizim suçumuz olmadığını, iplerin başka bir şeyin ya da birinin elinde olduğunu, bu sebeple gidişattan sorumlu olmadığımızı ve bir şeyleri iyileştirmek için dua etmemiz gerektiğini öğretiyor. Oysa dünyadaki kötülükte epey payımız var.
Ayrıca kötüydü. Bunu kendisi iddia etmiyordu. Annesi söylüyordu. Hep söylemişti. Hep söyleyecekti. “Sen kötü bir çocuksun ve çok aptalsın!” Evet, belki çok akıllı değildi. Ama neden kötü olduğunu bilmiyordu ya da kendini neden kötü bir insanmış gibi hissettiğini. Annesine inanmış ve aptallıkta düşüp kötülükte kalkan bir çocuk olmuştu. Annesine inanmış ve yirmi sekiz yaşında ailesiyle yaşayan bir asalak olmuştu. Annesine inanmış ve intihar etmeye karar vermişti.