Öykü ve öykü okumak deyince aklıma gelenlerden ilki Sait Faik Abasıyanık'sa ikincisi diyorum Çehov... Dünya edebiyatında durum öykücülüğünün temsilcisi Çehov'sa bizim edebiyatımızda da Sait Faik Abasıyanık'tır.
Bir günün kesitinden yahut da yaşamın bir noktasından pay biçilerek ele alınan bu öykücülükte insana o duyguyu, düşünceyi verebilmek mühimdir. Çünkü dinamik bir yapıda süregelen bir hareket, bir eylem yoktur. Sadece o harekete canlılık katabilmektir gaye.
Bu gayeyi Sait Faik Abasıyanık'ın öykülerinde izlerken onun üslubuna, ele aldığı konulara, en önemlisi de insan olmanın mahiyetindeki ölçülerine... Galiba öykü deyince baştan ayağa kadar bir Abasıyanık hayranıyım.
Onun birçok kitabında birçok öykü yer alırken sadece bir kitabını şu kitabından ayıran yönü budur diyemem şahsen. Çünkü onun bir çizgisi var ve bu çizgide öykülerini yansıtıyor. Farklı üslup denemeleri yapmış mıdır? Bunu öğrenebilmek adına elbet 
Özlem Esmergül'ün 
Yalnız Hatta Yapayalnız kitabına danışmak hatta bunun da ötesinde farklı bilgiler var ise Sait Faik Abasıyanık'ı anlamak için bu kitabı okumak farklı bir deneyim katacaktır.
Şu öyküsünde bu böyle oldu gibisinden beylik laflar etmeyi lüzum görmüyorum. Fakat Sait Faik Abasıyanık okuyun, okutun.
Sizin Sait Faik Abasıyanık okumanız onu popüler yapmaz. Aksine kıymeti bilinir. Bir eser ne kadar çok okunursa göreceli olarak değerlendirilecek ve Türk edebiyatındaki değeri anlaşılacaktır.
