Toplanın, size muhteşem bir yazardan ve onun harikulade romanından bahsedeceğim. Aslında kitabı okurken niyetim inceleme yazmak değildi. Fakat bu kitapla ilgili bir şeyler yazmazsam benim gözümde esere haksızlık etmiş olurum.
Öncelikle Burhan Sönmez, bu kitabı okumaya başlayana kadar adını bile duymadığım bir yazardı. Muhtemelen büyük
Geçmişinizi tamamen unuttuğunuzu düşünün. En yakınınızı bile artık tanımıyorsunuz. Hastaneden taburcu olduğunuzda evinize geliyorsunuz ama hiçbir eşyayla bağınız yok. Geçmişinize ait bir hatıranız yok. Sizi neyin mutlu ettiğini bilmiyorsunuz. Önceden iyi biri mi kötü biri mi olduğunuzu bilmiyorsunuz. Geçmişsiz bir gelecek var mı, bundan da çok
Taş ve Gölge Burhan Sönmez'in son romanı. Henüz çiceği burnunda tazecik bir roman. Okuyucusunun bol olması dileği ile kitaptan biraz söz etmek isterim.
Hikaye İstanbul'da Merkez Efendi Mezarlığında mezartaşı ustası Avdo'nun hem işleği hem de evi olan mezarlıkta başlar. Avdo hünerli bir mezartaşı ustasıdır. Öksüz büyümüş, şehir
Son dönem Türk Edebiyatının en başarılı romanı olduğunu çok rahat söyleyebilirim İstanbul İstanbul için. Kitapta edebiyata ve yaşamaya dair her şey var. Bu kadar çok şeyi sadece iki yüz küsurlu sayfada bu kadar etkili bir biçimde biz okuyuculara sunmayı başardığı için Burhan Sönmez’in önünde eğilip, elini öpüp başıma koymak istiyorum.
İNSAN VE
Sene 1982... 12 Eylül sancılarının şiddetle devam ettiği dönemler...
Hukuk eğitimi almak için Ankara'nın kırsalından İstanbul'a gelen Burhan Sönmez için, hayatının dönüm noktası olacak yıllar...
"Sıkıyönetim, İstanbul 1.Şube derken, üç hafta kaldım gözaltında. İşkence ile tanıştım. Dört yıllık okulu yedi yılda bitirdim."
Akabinde, ev
“Aşık olmak için görmenize gerek olmayan bazı şehirler var. İstanbul onlardan biri.” demiş Burhan Sönmez bir röportajında. Ve “İstanbul İstanbul” romanı ile güzellik ile çirkinliği, zenginlik ile sefaleti, güç ile zayıflığı, acı ile mutluluğu bir arada bulunduran bu acımasız ama büyülü şehri çok farklı bir kurguyla; yeraltındaki küçücük bir
“Sessizlik olur.
Ve sessizlik devam eder.”
Masumlar kitabının son cümlesi. Aslında ilk cümlesi beni çok etkilemişti. İlk cümlede kendimden o kadar çok şey görmüştüm ki, kitabın son cümlesiyle içimdeki sessizlik, sessiz çocuklukta devam etti.
Masumlar romanı şu cümle ile başlıyor: “Benim vatanım çocukluğumdu ve ben büyüdükçe uzaklaştım ondan,
Burhan Sönmez beşinci romanı “Taş ve Gölge”de kahramanı Avdo üzerinden bizleri bu toprakların farklı dönemlerdeki tarihine uzanan kısa gezintilere çıkarırken, önceki romanlarından aşina olduğumuz gibi yine Doğu’nun kadim hikayelerinden, masallardan, söylencelerden ve en çok da Mesnevi’den etkilenen kendi iç dünyasına da
Kitapta üç tür sürgünlük imgesi vardır. İlki, yetişkin insanın sürgünlüğüdür. İkinci sürgünlük türü, politik, ekonomik veya sosyal nedenlerle memleketinden koparak başka diyarlara gitmeye mecbur olma, üçüncü sürgünlük ise varoluşa özgüdür.
Masumlar'ın "2011 Edebiyat Ödülü"nü kazandığı Turkiye Gazeteciler Cemiyeti Sedat Semavi Ödülleri töreninde Burhan Sönmez'in yaptığı konuşma.
Önce söz vardı. O söz şimdi bizim katımızda ve elimizde.
Bu ödülün ağırlığı benim açımdan, daha önce bu ödülü almış olan büyük ustaların
gölgesinden gelir. Yaşar Kemal, Turgut Uyar, Edip
‘İnsan kendisiyle yetinmeyen tek varlıktır, Doktor. Kuş sadece kuştur, çoğalır ve uçar. Ağaç sadece yeşillenir ve meyve verir. İnsan başkadır, hayal etmeyi öğrenmiştir. Var olanla yetinmez. Bakırdan küpe yapması, taşlardan saray inşa etmesi, görünmeze merakındandır.’
.
Küçücük bir hücre, soğuk mu soğuk. Hücreye giren kaçıncı kişiler bilmiyor
Burhan Sönmez ile ilk romanı “Kuzey” vasıtasıyla tanıştıktan sonra anladım ki artık yazacaklarını merakla beklediğim yazarlar listesinin başlarında yer alıyor kendisi. Labirent, yazarın 2018 yılında yayınlanan son romanı.
Genç ve başarılı müzisyen Boratin’in bir gece ansızın, beklenmedik şekilde Boğaz Köprüsü’nden atlayarak intihara
Geleninin, geçeninin, kaçanının, göçeninin çok olduğu kadim şehir İstanbul. İçinde yaşarken dertlendiğimiz, bir adım öte gittiğimizde özlediğimiz, hep ondan gitmek hayalleri kurmamıza rağmen, bir türlü kopmayı da beceremediğimiz güzel İstanbul kim bilir kaçıncı kez konu oluyor öykülere, kitaplara.
Tek kelime ile muhteşem bir kitap olmuş İstanbul
"Benim vatanım çocukluğumdu ve ben büyüdükçe uzaklaştım ondan, uzaklaştıkça da o büyüdü içimde." diyerek kocaman bir cümleyle başlıyor Burhan Sönmez Masumlar'a.
Ülkelerinden kilometrelerce uzakta Türkiyeli Brani Tawo ile İran'lı Feruzeh'in yolları Cambridge'de kesişir. Her ikiside çeşitli nedenlerle ülkelerini terk etmek zorunda kalmış ve yabancısı oldukları bu ülkede varolma sınavı vermektedirler. Sürgünde kader birliği yapan Brani ve Feruzeh kendi geçmişleri ve eski hikayeleri ile birlikte yeni hayatlarında birbirlerine yol arkadaşlığı ederler. Herkesin geçmişinde sakladığı bir sırrı yada işlediği bir günahı vardır.
Bol karakterli bir roman Masumlar. Olayların çoğu acılı, insanlarsa yaralı. Yazar "İnsan insanın sığınağıdır." derken insana olan inancından ve umudundan vazgeçmediğini bir kez daha vurguluyor.
Burhan Sönmez bu romanda da anlatılardan ve masalsı bir dilden faydalanarak, akıcı, sade ve bol diyaloglu bir anlatım ile su gibi akıp giden ama okurken ve kitabı bitirdikten sonrada düşündüren bir roman yazmış.
Haymana'da geçen kısımlarda zamanın siyasi ve sosyal yapısınada bir kesit atan yazar Deniz Gezmiş'e de selam vermeyi unutmamış.
Masumlar bir solukta okunan ama etkisi uzun süren bir kitap.
Keyifle okuyun.
Kuzey, muhteşem bir ilk roman örneği; okuyucusunu gerçek anlamda büyülemeyi başaran bir kitap.
Burhan Sönmez’den okuduğum dördüncü roman ve bir kere daha kendisine hayranlık duydum. Kuzey’in yazarın ilk romanı olması da beni ayrıca etkiledi; bir ilk roman için bu kadarı fazla dedirtti; bugüne kadar sen neredeydin Burhan Sönmez dedirtti.
Kitabın
