Enfes. Lütfen bu kitabı okuyun , pişman olmayacaksınız.
Yılı harika bir kitapla kapatıyorum. Hayranlığımı ne denli buraya yansıtabileceğim bilmiyorum ama en sevdiğim kitaplar arasında yerini alan 
Kambur a tek kelimeyle ba yıl dım. Tesadüfleri de ayrı seviyorum. Canım kitap arkadaşım 
Yasemin in önerisi üzerine haberdar oldum kitabın varlığından. 
Yüksel Yüksel abi önermiş ona da. İkinize de
Aşk neydi?
Asıl aşk kimindi?
Ahmet'in Gülbahar' a aşkı mı, Gülbahar'ın Ahmet'e olan aşkı mı?
Yoksa Memo'nun Gülbahar'a olan aşkı mı? Benim için kuşkusuz bu kitapta en güzel aşk, Memo'nun aşkıydı. Sevgisi için birçok şeye katlanan Memo idi. Ahmet sevgi için değil töre için o ateşi yaktı. Gülbahar ah Gülbahar... Sana ne demeli bilemiyorum. Ahmed'in yaşaması için her şeyi göze aldın. Ahmet tarafından reddedileceğini bilsen bile onu ölümden kurtarmak için elinden gelen her şeyi yaptın.
Bir at ile başlayan öykü. At Ahmet'in kaderiydi, at artık onundu. Osmanlı Padişahının atı olsa bile artık o at Ahmet'in oldu. O at kendini Ahmet'e verdi. Ahmet canını verir yine o atı veremezdi. Töre böyleydi.
Bir töre efsanesi mi yoksa bir aşk öyküsü mü bu kitap?
Bence her ikisi de.
Canım yazar 
Yaşar Kemal her türlü övgüyü hakediyor. İnce Memed serisinden sonra her kitapta o ağır betimlemeleri bekleyen ben bu kitapta yanıldı. Çok sade, akıcı, mükemmel bir kitap. Kısacık bir oturuşta okunabilecek leziz bir efsane. İçindeki resimler de kitapa farklılık katıyor. Her ne kadar boyamak istesem de kendimi xor tuttum. :)
Tavsiye ederim, İYİ OKUMALARR
