Bir Olay: Ruhi Bey ve Gülcünün Ölümü
Bir kara parçası sanır insan
Düştü mü başı derde
Kendini açık denizlerde.
Şimdi bir kıyı bile değil
Bir ufuk çizgisi bile değil
Yalnızca ölü
Sabaha doğru yağan karın altında
Sayfa 79Kitabı okudu
BİRİNCİ AĞIT
“Bırakılmışları söyle, o nerdeyse kıskandığın,
doymuşların çok daha ötesinde sevenleri. Başla,
hep yeniden başla hiç erişilmez övgüye;
düşün: Yiğit kendini saklar, yokoluş bile
varlık yoludur ona, en sonuncu doğuştur.”
İş BankasıKitabı okudu
varoluş sancıları
İnsanoğlunun kendini mutsuzluktan daha fazla adadığı pek az şey vardır. Eğer kötücül bir tanrı salt acı çekelim diye bizi yeryüzüne yerleştirmiş olsaydı, görevimizi bu kadar büyük bir çoşkuyla yerine getirdiğimiz için kendimizi kutlayabilirdik. Umutsuz olmamız için pek çok neden var:Bedenlerimizin kırılganlığı,aşkın kaypaklığı,toplumsal yaşamın sahtelikleri,dostluklarda verilen ödünler,kişiyi yavaş yavaş öldüren alışkanlıklar. İnsanlara musallat olan bu belalar dikkate alındığında doğal olarak şunu varsayabiliriz: Bizler hiçbir şeye, kendi yokoluş anımıza baktığımız kadar kesin gözüyle bakmayacağız.
Sayfa 8
Muhkemler tek boyutlu âyetlerdir; açık, sabit manası olan sözlerdir. Müteşâbihler ise çok boyutlu âyetlerdir. Zihni değişik yollara sevkeden, birkaç mânâmn anlaşıldığı sözlerdir. En zengin ve en temel mânâlar, "müteşâbihât” içinde gizlidir. Her çağda ve her keşifle, bu âyetlerin sayısız bâtınlarından bir bâtın açılır; düşünce ve duyguların
Sayfa 24 - Fecr yayınlarıKitabı okudu
İdris’in ruhani makamı, Güneş Feleğidir der Fusûsu’l Hikem’de. Güneş, feleklerin en yücesi olduğu için bir kutb’tur. Ve kutb’da sadece ölümsüzler oturur. Doğmazlar ve ölmezler, varoluş ve yokoluş olan iki zamanı aşmışlar ve An’da otururlar. Oradan tüm yaradılışı seyr ederler. Ariflerin makamıdır. Ve istedikleri vakit, ya da herhangi bir ihtiyaç anında, makamlarından ışıyarak, istedikleri bedende ve kainatın herhangi bir yerinde bedende görünebilirler.
Oluş, yokoluş değildir; artma veya yer değişimi de azalma değildir.
Sayfa 62 - Milli Eğitim Basımevi 2. Baskı 1989
Arınmışlığı sordu bana, şöyle dedim: «Kes kanatlarını,
yokoluş makasıyla. Madem beni izleyemiyorsun.
»
Dedi ki: «Ben bu kanatlarımla Sevgilime uçuyorum.
» Dedim: «Yazık sana! Çünkü O, hiçbir şeye benzemez;
O, her şeyi duyandır, her şeyi görendir.» Bunun
üzerine, anlayış denizine düştü, boğuldu.
Tuhaf değil mi? Yokoluş korkusuna kapılan insanların en garip şeyleri kurtarmaya çalıştıklarını biliriz değil mi? Asla en gerekli şeyleri değil.
Nwy hiçlendirir; ney yokluğun; yok olmanın sesidir çünkü. Evet, ney varolmak için yokolmayı göze alışın remzidir: yanış'ın kokusu... yokoluş' un ürpertisi... varlık hasreti... varoluş'ta yokoluş' u idrak... VARLIK'a nazaran varoluş'u yokluk görmek... mevcud'un değil, vücud'un kokusunu almaya çalışmak...
Ney hiçlendirir! Çünkü hiçlik'in sesi hiçlendirir! VARLIK'tan, varolmaktan sürunun, neşenin :HİÇLİK'ten, hiçlenmekten hüznün, kaderin sadır oluşu bundan.
Sayfa 29 - KapıKitabı okudu
