Bütün yazarların yaptıkları bu! Bir insan alıp kopyasını çıkarıyorlar, gerçeğe uygun oluyor diye de övünüyorlar, ama hayat ne oluyor? Eserlerinde o yok işte, dünyayı kavrayış, insanlığı anlayış eserlerinde yok. Boş şeylerle övünüyorlar. Hırsızları, düşkün kızları yolda yakalayıp hapse atar gibi edebiyata sokuyorlar.
Ya ne olacaktı başka? Sen de ne güzel söyledin işte. Bu coşup taşan öfke, bu kötülüklere amansızca saldırış, alçalmış insanları kepaze ediş, işte asıl edebiyat budur.
Hayır, hiç de değil! Hırsızı, düşmüş kadını, aldatılmış bir budalayı anlatın. Anlatın ama insanı da unutmayın. Sizin için insan diye bir şey yok mu? Yalnızca kafanızla yazmak istiyorsunuz. Düşünmek için kalpsiz olmak gerekir sanıyorsunuz. Hayır, düşünmeyi besleyen sevgidir. Düşen insana el uzatın, mahvolan bir insanla alay etmeyin, onun haline ağlayın. Sevin onu! Onda kendinizi görün ve ona kendinizmiş gibi bakın.
'Biz birbirimizin hiçbir şeyi olmayacaktık ama her şeyi olduk.' diye yazmıştı Alman yazar Goethe...Evet belki de tüm hatamız birinin bizim her şeyimiz olmasına izin vermek.Hiçbir şey olmak için girdiğimiz yolda her şeyi olarak ilerlemek.Ya da daha büyük bir hata yaparak, en baştan her şeyi olmak için yola çıkmak...
Ne yazık ki eksikliklerimizi biriyle tamamlamaya çalışıyoruz.Dik yürümek,eli kolu özgür bir şekilde,alabildiğince kafasına estiği gibi yürümek yerine,biri benim her şeyim olsun;hayatımı o yönlendirsin istiyoruz.Bundan daha büyük bir acizliğin olduğunu düşünmüyorum.
Şunu unutma; ne arkadaş,ne aile, ne de sevgili...Ben kimsenin her şeyi olamam, kimsenin de her şeyim olmasına izin vermem.
-alıntı değildir...
Düşünceli olmak ne demektir biliyor musunuz? İnsanların çıplak ayakla yürüdüğü bir yolda sivri bir taş gördüğünüzde , o taşı kaldırır atarsınız. Bu, sizden istendiği için değil, hayır, bunu başkalarını düşündüğünüz için yaparsınız. Bu başkasının kim olduğu önemli değildir; onunla hiç karşılaşmaya da bilirsiniz.
Sayfa 30Kitabı okudu
Aşka batmış, aşkla hayatı kavramış ve aşk için Peygamberin soluğundan soluklanmış yüreklerin tabiridir "Yedi Güzel Adam". İman atlasından başka atlas tanımazlar. İman yolcularından başka yolcu bilmezler onlar. Yolda yürüyüşleri odur. Şiirlerde söyledikleri odur. Yazıp durdukları odur. Bize de öle olmak yakışıyor. Kendi döneminde ki "Yedi Güzel Adam"ı ben de kendi dönemimde bulmalıyım. Ben de "Yedi Güzel Adam"dan biri olmalıyım. Böyle çalışmalı ve çabalamalıyım.
Sayfa 144Kitabı okudu
Jack Kerouac Kendini Anlatıyor
Ben hayatım boyunca pranga mahkûmiyetlerinden kaçan köksüz bir ağaç oldum. Ne durmayı ne de aynı yolu ileri geri kat etmeyi severim. Bana sorarsanız, gerçek yaşam hiç durmadan dosdoğru denize doğru gitmektir. Öyküler söylemek, öyküler dinlemek, öyküler yaşamak…
Benim öyküm de onlardan biri. Her zaman gizlice
Onun için 'yeryüzünde Tanrı'dan sonra en çok insan yaratmış kudret' derler; gerçekten de,
onun romanlarında yazdığı insanları, fedakarı, nankörü, hırslısı, hesaplısı, aşığı, köylüsü,
şehirlisi, tüccarı, fahişesi, noteri, kadını, erkeği ile canlandırıp bir yere toplasanız, adıyla
anılacak bir kasabayı doldurabilecek kadar insan çıkar
Sayfa 123Kitabı okudu
" Bilim uzun ve çetin bir yoldur çocuklar. Bilimi yarı yolda bırakmayın, olur mu çocuklar ? Oppenheimer gibi hissediyorsanız, bırakın yüksek binaları başkası yapsın, büyük barajlarda başkası çalışsın. Bazılarına çok uzaklardan bile görünen yüksek yapılar kurmak çekici gelecektir. Bırakınız bu işleri öyleleri yapsın. Bazıları da insanları çalıştırmak, büyük teşebbüsleri idare etmek ihtirası ile yanarak kuvvetli olmak isteyeceklerdir. Bırakınız parayla da onlar uğraşsın. Sizin kuvvetli olmak gibi bir derdiniz yoksa, siz de Leonardo Da Vinci gibi ' Kuvvet nedir ? ' diye merak ediyorsanız buyrun sizleri Mekanik kürsüsüne beklerim. Çünkü bazılarına göre ' Kuvvet ' para ile organizasyonun çarpımına eşittir; bize göre de kuvvet ivme ve kütleyi ilgilendiren bir büyüklüktür. Bu iki formülü birbiriyle karıştırmayın olur mu çocuklar ? Kürsü ile ticarethaneyi birbirine karıştırmayın olur mu çocuklar ? "
Sayfa 216 - MUSTAFA İNANKitabı okudu
Merdivenin kendi içine kıvrıldığı yarı yolda bir sahanın bulunuyordu. Orada bir kapı vardı ama öyle utangaçtı ki Auri onu kibarca görmezden geldi. Genç kız ikinci merdiven boşluğunu da tırmandı ve oradaki basamaklarını yarısının da gevşek veya yerinden çıkmaya müsait olduğunu keşfetti.
Sonra tüm oynak taşları bulduğundan emin olmak için merdivenleri gerisingeri indi. Bulamamıştı. Bu son derece heyecan vericiydi. Mekân sarhoş bir teneke kadar alengirli ve bir o kadar da kurnazdı. Bir o kadar da asabiydi. Bir bahçe patikasından bu kadar farklı biryere bulmak hiç kolay değildi.
Bazı yerlerin adları olurdu. Bazı Yerler değişirdi veya adını açıklamaktan çekinirdi. Bazı yerlerinse hiç adı olmazdı ve bu daima üzücüydü. Mahremiyete düşkünlük iyiydi hoştu ama ya hiç adının olmaması? Ne kadar korkunç. Ne kadar yalnız.
Sayfa 41 - Ithaki YayınlarıKitabı okudu
