"Ya kader ya da talih yardımcın oldu. Ve tabii, cesaretin de."
Öncelikle uzun bir süre inceleme yapmamış biri olarak başlamak istiyor ve kendime de daha önce bu kitabı neden okumamışım diye kızmak istiyorum. Yazarımız 
Orhan Kemal bilindiği üzere toplumsal konulara fazlaca değinen biri olduğu gibi, bu eserinde de kadın üzerine fazlaca değinmiş, fakat kadın ezilmiş, aşağılanmış, hor görülmüş bir şekilde ele almış bunu. Benim gibi feminist duyguları fazla ağır basan biri okurken hem sinirlenebilir hem de fazla üzülebilir kitabı okurken. :) Eser; Nazan, Haldun, Mazhar, Hacer Hanım, Neriman karakterleri üzerinde geriye dönüş tekniğiyle ele alınarak kitabın başında Avukat Mazhar Bey'in yüzük macerasıyla başlayıp kitabın sonunda da yüzük macerasıyla bitmesi beni derinden etkiledi. Özellikle Nazan ve Haldun karakterlerine aşırı sempati besledim. Ah zavallı Nazan ve Haldun :( kader onları tıpkı bir yaprak gibi oradan oraya savurup acı bir şekilde kavuşturması en yaralayan olay olmuştu. Neyse daha fazla spoi vermeden incelememi şöyle sonlandırmak isterim ve mesajım da şöyle olur: Kızlar, okuyun ayaklarınızın üzerinde durmaya çalışın her zaman, yoksa Avukat Mazhar gibi veya Hacer Hanım gibiler hayatınızdan eksik olmayabilir Allah muhafaza :) Hem bir ders niteliğinde hem de hayatın acı gerçeklerini ilmek ilmek satırlara dökmüş Orhan Kemal'e sonsuz teşekkürler. Mutlaka okuyun, okutun. Sevgilerle...
Nietzsche "dini kültün" kökenini tartışırken, tarihöncesi insanlığın doğal nedensellik anlayışından, doğada insanların ya da üstinsanların özgür iradelerinden bağımsız bir düzen anlayışından uzak olduğu için animizme yöneldiğini söylemişti. Doğa kuvvetlerinin gücü karşısında dehşete kapılmış, güçlü inanları nasıl yatıştırıyorsa bu
Sayfa 394 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Yüzüklerin efendisi ve felsefe.Kader diyemezsin sen kendin ettin :)
"Korkarım yük senin omuzlarında.Sen Divan tarafından tayin edilmiş Taşıyıcı'sın.Kendi yolunu ancak kendin seçebilirsin.Bu konuda ben sana bir tavsiyede bulunamam.Ben Gandalf değilim ve onun görevini üstlenmeye çalıştıysam da şu saat için neler tasarlıyordu,neler umuyordu,hatta bir tasarısı var mıydı,bilmiyorum.Büyük ihtimalle, o da burada olsaydı bile seçim yine sana kalacaktı.Senin kaderin bu."
_Dişi kedi Saha, kedisine aşık taze damat Alain ve kediyi kıskanan yeni gelin Camille’nin hikayesi.
_Ey çirkinim, ey yağmur altında azıp koşanım, ey yoldan çıkmışım, küçük pumacığım, inci renkli iblisim, sevgili kedim, doruklar güzeli. Sen pırıl pırıl, saf bir kedi örneği değilsin. Seni ilk baştan çıkaran o kuyruksuz beyaz kediyi hatırlasana.
"Saçlarının gölgesinde
Gözlerine bakarken Beren kızın,
Aksini gördü göklerde
Donuk donuk titreyen ürpertili yıldızların.
Tinüviel, elf güzeli,
Ölümsüz kız, elf soylu bilge
Gölgeli saçlarının hapsine aldı onu
Ve gümüş parıltılı kollarının.
Onları upuzun bir yola sürdü kader
Boz ve soğuk dağları aşan,
Demir saraylar ve karanlık kapılardan geçtiler
Gece gölgeli ormanlardan, şafaksız.
Ayıran Denizler geçiyordu aralarından,
Yine de sonunda bir kez daha görüştüler
Ve çekip gittiler çok önceleri bu zamandan,
Orman içinden şarkı söyleyerek, gamsız."
Metis YayınlarıKitabı okudu
Yüklendi ölmez kader omuzlarına,
kıyısız göklerde yelken açıp koşsun diye
Güneş'in ve Ay ışığının ardında.
Eârendil diye bir denizci vardı, Arvernien'de gezinip duran;
Yolculuk etmek için bir gemi yapmıştı. Nimbrethil'de kesilmiş bir ağaçtan.
Yelkenlerini saf gümüşten örmüştü, ışıl ışıl gümüştendi lambaları da.
Bir kuğu boynuydu pruvası ve ışıklar parlardı bayraklarında.
Yekpare, zincirli bir zırhı vardı, kadim krallardan kalan.
Rünlerle
Yüzük Kardeşliği, Bölüm XI Karanlıkta Bir Bıçak
Yapraklar uzun, çimenler yeşildi,
Ne hoştu şemsiyesi uzun göknarların
Ormanın açıklığında, gölgede
Göz kırpıyordu ışığı yıldızların
Tinúviel dans ediyordu orada şimdi,
Görünmeyen bir kavalığın ezgisiyle
Yıldızların ışığı saçlarında
Ve parıl parıl parlıyordu elbisesi sırtında.
Beren buz gibi dağlardan geldi oraya,
Kaybolmuştu yaprakların
Sayfa 195 - Tinúviel’in Öyküsü - Aragorn
