Yorgunsam, kırgın ve küskünsem,
Aya, çiçeklere ve kaldırımlara hayransam,
Ateşi, buğdayı ve kemanı seviyorsam hem,
Hem, durup dururken bir şarkı söylüyorsam,
Hem, mutluysam ve aşıksam uzaklara, yollara ve semalara, kime ne?
Kime ne ola ki yargılar, yorumlar ve bakışlar şiddeti üzerimde?
Kime ne ola ki yüreğimin haslarına karışabiliyor?
Yollarıma, niyetlerime ket vurabiliyor?
Hislerime düşlerime katran katabiliyor?
Adı ne ki beni benden edebiliyor;
Durduk yere beni maviden de kırmızıdan da karaya boyayabiliyor!.
Çıkmaz sokaklarda duyulan bir korkunç sese
Karşında titreyen bir ürkek aleve bu kadar
Bu kadar acımasızca rol biçebiliyor?
Kimdir söndüren baharın ışıklarını
Kimdir soğuğunu alan kıştan ve kardan
Kim bu yağmurda yalın ayak dolaşan ihtiyar
Kim bu kadar hınçla ateş edebiliyor beyaza kömüre ve mürekkebe?
Sahi doğru mu çocukların ölmediği
Doğru mu yaşanılası bir dünyanın varlığı
Kim ne ve niçinle dolu kaosumun bayrağı ne renk?
Ne renk ölen insanların ruhları?
02.01/23:40