Ne büyük bir hesaplaşma ne çok hatırlamamız gereken ve öğrenmemiz gereken zulüm var. Kitap 70 ve 80'li yılları ele almış. Ama bakıyorum ki yıl 2017 ve hatta 2018'e günler var ama oyun hep aynı oyun zulüm hep aynı zulüm.
Oyuncular değişiyor ama ana tema hep aynı. Ve biz Müslümanlar için ne çok söylenecek söz var. Birlik olmak yerine ayrı düşüyoruz hala. Çünkü batının ipler elinde diye...
Bu kitapta bir çok şeyi tekrar hatırlamış oldum ve yeni bir çok şeyi de öğrendim. Özellikle Hama konusuna biraz değineceğim. "Esat ve kardeşlerinin emrinde, azınlık Nuseyriler, çoğunluğu teşkil eden sünni Müslümanlara kan kusturuyor." Tam olarak bu cümle Suriye'deki durumu özetliyor. Hama'ya yapılan katliamı ve dünyanın, hatta yani başındaki Türkiye'nin görmezden gelişini, duymayisini, bilmiyormuş gibi olan tavrını... Ne içler acısı... şahsım adına utandım, sıkıldım, vicdan azabı duydum ve duyacağım. Biz mazlumun yanında olan bir milletin torunlarıyız. Ama yakın dönemdeki tarihimize bakıyorum. Gerçekten bu sıfata layık mıyız? Söylenecek çok söz var. Cahit Zarifoğlu bizim için çok öncesinden bütün çıplaklığıyla anlatmış. Okuyun okutturun. Söyleyeceklerim şimdilik bu kadar.
