Sabitlenmiş gönderi
Bir inancın yüceliğinde buldum seni,
Bir kavganın güzelliğinde sevdim.
Yürek yüreğe sevmelerin,
Göz göze gelmelerin yasaklığında,
Bazen bir pınar,
Bazen bir çağlayan dudaklarından döküldü kuraklığıma,
Yeşerdi toprağım,
Her gün yeniden yeniden çoğaldım...
" Ki eğer sen bu isen, özür dilerim.
Bilmeden sevdim."
Sayfa 128
"Kim dayanabilir zamanın kırbacına ?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine."
Sayfa 72
Okur Takip Önerileri
"Sana hiçbir zaman gül bahçesi vadetmedim ben. Hiçbir zaman kusursuz bir adalet vadetmedim. Ve hiçbir zaman huzur ya da mutluluk vadetmedim. Sana ancak bunlarla savaşma özgürlüğüne kavuşmanda yardımcı olabilirim. Sana sunduğum tek gerçeklik savaşım. Ve sağlıklı olmak, gücünün yettiği kadarıyla, bu savaşımı kabul edip etmemekte özgür olmak demektir. Ben yalan şeyler vadetmem hiç. Kusursuz, güllük gülistanlık bir dünya masalı koca bir yalandır..."
İçimde biriken hislerin birdenbire patlayarak beni zerreler halinde dağıtacağından korkuyorum…
Sayfa 82Kitabı okudu
Kayboluyoruz belki bazı gözlerde; bir alay gürültü şeklinde salkım saçak ortaya çıkıyor, anlaşılmaz işaretler gibi birtakım kafaları karıştırıyor, sonra da ayak seslerimizi şarkıların içine döke saça, yavaş yavaş gözden, gönülden ve hayattan uzaklaşıyoruz.
Sayfa 17
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı
Beni sensiz bıraktın, beni bensiz bıraktın
Sayfa 187
Acıyla dalgalanan sularda
Özlemi çoğaltan bir gemidir yüreğim
Sayfa 52Kitabı okudu
Gitmek istiyorum çakıp da kaybolan şimşekler gibi
144 syf.
·
Puan vermedi
Çaresiz olmak bir şey değil
Çaresizliğini kabullenmek zor geliyor insana
Hani o iki kişilik dünyalar bizimdi
Hani sen iyiydin
Halden anlardın
Hani sen git demeyecektin bana
Ve ben her şeye rağmen gelecektim…
Sayfa 61
Kahrolsun bu karanlıklar
Bu mesafeler
Bu zaman
Ben seni istiyorum
Ya seninle yaşamak
Ya da sende yok olmak
Sayfa 102
Gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar
Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar
Sayfa 208
Özlem, bir türlü sönmeyen yangındır — boyuna anı-odunlarla beslenen bir ateş — bir yangın; hep yeniden, yakacak yeni bir duvar, yeni bir payanda,
yeni bir çatı bulan…
Özlem yakar — her şeyi…
Özlemek ne derin bir duygu böyle,
özlemek ne uzun mesafe...
