Karanlığa alışmayan göz,ışıklı bir dünyadan geliyor demektir.Ona gülersek,gülünç oluruz.Ötekineyse hakkımızdır gülmek.
İnsanın yüksek bir dağın tepesinde,ancak iki ayağının sığabileceği kadar daracık bir yerde yaşaması gerekse,çevresindeyse uçurumlar, okyanuslar,sonsuz karanlıklar, fırtınalar ve sonsuz bir yalnızlık olsa,yine de o bir avuç yerde ömrü boyunca,binlerce yıl sonsuza dek yaşamanın,o anda ölmeye yeğleyeceği söylenir.Yeter ki yaşasın!Yalnızca yaşasın!
Zaman kırılmaz;o bizim en ağır yükümüzdür.Ve önümüzdeki en büyük iddia da o yüke rağmen yaşamaktır.
Okur Takip Önerileri
Kaybedilen en kıymetli eşyanın,servetin,her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutulur.Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor.Bunu sebebi herhalde,"Bu böyle olmayabilirdi"düşüncesi,yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır.
Ait olduğu yeri bulamamıştı.
Hiç geçmeyen,hiç unutulmayan şeyler de var,Beyefendi! Ölünceye kadar insanın sırtında atamayacağı şeyler de var.
Aramasınlar.Böylesi daha iyi.Konuşacak hiçbir şeyimiz kalmamış.Hep aynı şeyleri tekrarlıyoruz:Ne güzel günlerdi! -Nesi güzeldi? Güzel olsa hatırlamaz mıydık? Hatırlayıp avunmaz mıydık?
Sayfa 33Kitabı okudu
Kim bilir belki de insanın bunları anlaması için ağrıyan bir kalbe gereksinimi vardır.
Birbirinin iyi yanlarından zevk alıp kötü yanlarına kızmamak için büyük bir yaşam deneyi,akıl olgunluğu ve insan sevgisi gereklidir.
İnsan denen çalgı nasıl bir çalgı olursa olsun,nasıl uyumlanırsa uyumlansın ondan dinlenebilir bir şeyler çıkaramazsam, hastayım demektir.
Çoğu insan mucizelerin artık eski zamanlarda kaldığını söyler ama ben onların bugün de var olduğuna sadece onları sessizce bekleyen ve mucizelere inanan insanların yüreklerinde gerçekleştiğine inanıyorum ve öyle hissediyorum.
İtiraf ediyorum,kitap okumak kadar eğlenceli bir şey yokmuş!İnsan kitap okumak dışında her şeyden çabucak sıkılıveriyor.Kendime ait bir ev sahibi olduğumda,şöyle muazzam bir kütüphane edinmeyi başaramazsan kahroluyorum.
