Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Sude Ulutaş

Sude Ulutaş
@Sudeulutas
Üniversite
Antalya
Bursa
12 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Sokak, aklı bir karış havada olan deliler için bile acımasızdır.
Reklam
Dışarıda bakımevi diyorlardı oraya, ama mezarım olacağını biliyordum ben.
" hatta öyle ki, dünyanın büyüklüğü benim yalnızlığımdan küçükmüş gibi geliyordu kimi zaman.."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"İnsan yalnız doğar, yalnız yaşar, yalnız ölür. Buna rağmen doğumu, yaşam süreci ve ölüm merasimi hep kalabalıktır..."
Para sarhoşluğunu, alkol sarhoşluğundan çok daha tehlikeli bulmuşumdur.
Reklam
"Para ölümü zehirlerse, ölümden bir tek öfke çıkar. Tabutların üzerinde insanlar dövüşür."
Çünkü hiçbir sanat, gerçeğin kendisiyle yarışamaz. Vive la réalité!
"Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz."
" Yeryüzünde her şeyin ömrü sınırlıdır, ilelebet var olacak bir şey insan elinden çıkamaz."
Reklam
" Doyasıya yaşamış mıydı, yoksa dünyanın kurallarına kurban mı etmişti bir şeyleri: mesela en sevdiğini?"
Sayfa 153Kitabı okudu
" Görmek için sadece gözlerimi kullansaydım, kaybolurdum karanlık dünyanızda."
" Düşlerini yitirenler, aklını da yitirdi çocukluğunu kaybedenler, büyüklüğünü de kaybetti kuşlar dünyaya inanmaktan vazgeçti"
Sayfa 127Kitabı okudu
"Bilmiyorlardı ayrılığın aşkı öldüremeyeceğini"
Sayfa 205Kitabı okudu
"Kimi zaman dertlere deva olan, kimi zaman da her şeyi önüne katıp sürükleyen yağmur. Şimdi bana deva mı olacaksın, yoksa önüne katıp sürükleyecek misin?"
İçinizde pek çok şey hâlâ insan ve pek çok şey henüz insan değil.
Reklam
Sanmayın aşkın rotasını çizebileceğinizi, çünkü aşk sizin rotanızı çizer, sizi buna layık bulursa eğer.
Çünkü aşk taçlandırdığı gibi çarmıha da gerer sizi.
"... yukarı bakılsa mai ve daima mai;aşağı bakılsa siyah ve daima siyah... Bir şey ki mai ve siyah olsun.
"Mezarlığım başka bir hayat kavgasının mahvolmuş kuvvetleriyle dolu... Hâlbuki henüz kefenlerimin hepsini sayıp bitirmedim..."
Bu hep böyledir, sevgi kendi derinliğini bilmez ayrılık vakti gelip çatana kadar.
İnsan, ulaşamayacağına emin olduğu şeyleri mi ister, onları mı umut ederdi? Sanırım tam da böyleydi. Bu yüzden çok istiyor ve bu yüzden çok umut ediyordum onu; Ulaşamıyacağımı adım gibi bildiğim için.
Sayfa 226Kitabı okudu
Reklam
"Aşklarını kendileri yaratır, sonra da elleriyle yok mu ederdi bütün kadınlar, yoksa ben mi tuhaftım?"
Sayfa 172Kitabı okudu
Yaktım yine başucu lambamı. İçim karanlıktı zaten, bari odam aydınlık olsun...
" Hapishane penceresinden gördüğü, daha önce farkında bile olmadığı kuşlardan nasıl hayranlıkla, çoşkuyla söz ediyor! Şimdi, hapishaneden çıktıktan sonra, onları yine fark etmez olmuştur. Siz de tıpkı öyle, Moskova' da Moskova'nın farkında olmayacaksınızdır. Bizler için mutluluk diye bir şey yoktur,onu sadece arzu ederiz. "