Sen hangi ayda doğdun?
S. Mirzabeyoğlu:
- (Mayıs, efendim)
Dedi ki :
- Aa! Ben de Mayıs'ta!
Salih Mirzabeyoğlu
-Aa, dadı! Şimdi beni kızdırıyorsun. Yirmi bir senedir beraber yaşıyoruz, tabiatımı anlamadın mı? Hiçbir defa sormadın, merhum kocam beni öyle mi almış? Ben bir kızı bir kere görmekle nasıl tanıyacağım? Yüzünü bile anlayamam.Sonra gelin yalnızca güzel mi olmalı? Ben bir kızı
akıllı olmadıkça, iffetli olmadıkça, tabiatı iyi olmadıkça hiç kendime gelin yapar mıyım? Sonra benim beğendiğimi, senin beğendiğini oğlum beğenir mi bakalım? Cümle alem nasıl yapıyorsa biz de öyle yapalım diyorsun. Lakin görmez misin, el alemin çoğu bugün evlenir yarın kocası karısını yahut karısı kocasını bırakır. Bin türlü rezalet olur. Olacak tabi! Görmeden, bilmeden bir kız alırlar, hiç sormadan
bilmediği bir kocaya verirler. Acaba çocuk o kızla anlaşabilecek mi? Beğenecek mi? Sevecek mi? Kız da onu isteyecek
mi? Babaları, anaları işin burasını hiç düşünmüyorlar.
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Çeviri : Ömer Aslan, VI. Basım: Şubat 2020Kitabı okuyor
+ 
Jack London 
Martin Eden kitabı var mıydı?
-bir bakalım.. buralarda..
+Ben burda göremedim de.. çok okunan bir kitap.. bitmiş olabilir..
* Martin Eden buyrun burada..😃 okuyanlar bilir..🥰
+Çok teşekkürler 😀 evet çok sevilen bir kitap..
+Siz de okudunuz mu?
-evet, hatta eşim tiyatroya uyarlama bir senaryosunu yazmak istiyor..
+Aa..
-evet,tiyatrocuyuz biz.. tiyatro okumadik fakat eğitimler aldık..
+Yeteneklisiniz demek ki.. o zaman çocuk tiyatroları oynamışsınızdır şimdiye kadar çünkü ilk onlarda oynanıyor ..
-evet çok oynadık.. hatta BKM de oynadık .. başka yerlerde oynadık..
+ Aa.. çok güzel hareketler bunlar'ı biz çok seviyoruz..
-evet Çok güzel hareketler'de sunum yaptım hatta.. güldür Güldür' de de oynadık..
+Ne güzel..
+bu kitabevinde mi çalışıyorsunuz?..
-Evet, tiyatro kurmak istiyoruz eşimle.. para gerekiyor onun için..
+İnşallah çok paranız olur.. tiyatronuzu kurarsınız.. biz de gelir sizi izleriz.. görüşürüz..
Bugün Martin Eden almaya gittiğim kitapçıda tanıştığım tiyatrocu ile kısa tanışmamız..
Peyami Safa Romanda Araya Girip Açıklamada Bulunuyor
Bütün bu satırları ben Şeytan namına yazmıyorum. Zannetmeyiniz ki o şu anda, masamın karşısında bir koltuğa oturmuş, insanlığın tarihi kadar yaşlı, kart, buruşuk fakat her dem taze ve zeki yüzünü bana çevirmiş, gözlerinin iğnesini gözlerime saplamış, beni de teshir etmiş, bana da istediğini söyletiyor, yazdırıyor, yaptırıyor.
Hayır, ben kendi... (Şu anda kalemimin ucu kırıldı, bu Şeytan'ın müdahalesi olsa gerek.) Evet, ben kendi... (Hay kör şeytan! Kalemimin ucu bir daha kırıldı.) Ne diyordum? Ben kendi... (Aa... yine kırıldı.) Ben ken... (Tüh... Anlaşıldı... Şeytan bana kendisinden bahsettirmeyecek.
Ruhunun tahlil edilmesine razı olmuyor. O hâlde yalnız romana devam edelim.)
Sayfa 102 - Ötüken Neşriyat 2021 BaskısıKitabı okudu
kardesim engelle engelle. bir ton ileti yazma. caydırıcı bir ceza olmadigi surece senin bir paragraf yazi yazman bir şeyi degistirmeyecek. senin bi'ton ileti yazdığını görünce "aa ne tür bir hayvanim ben, yaptığım densizliğe bak" demiyorlar. ne yaptıklarinin gayet farkındalar. sosyal medya icin. direkt engel cozum.
Orhan Pamuk’tan okuduğum ilk kitap ve açıkçası kapağı ve arka kapak yazısından yola çıkarak ‘aa alayım bi Orhan Pamuk okumaya başlayayım’ okumaya başladım.
Kitap aslında, yazarın bu kitaptan önceki eseri olan Sessiz Ev’in bir karakteri olan Faruk’un bu defteri bir sandıkta bulup yayımlamak istemesiyle başlıyor. Giriş kısmında da bundan bahsediyor Faruk. Tabii ben bu kişinin kurgusal bir karakter olduğunu bilmediğim için internete arattım ve karşıma bu bilgi çıktı. Ve sanırım ilk de bir kitapta böyle bir kurguyla karşılaşıyorum, aşırı hoşuma gitti bu detay.
İlk sayfasından itibaren beni içine çeken ve okuması oldukça akıcı olan Venedikli bir bilim insanın yazdığı günlüklerden oluşan bir kitap. Böyle tarihsel olayların -doğru ya da yanlış biçimde- kurgulanmasını seviyorum ve okunması da çok keyifli hale geliyor benim için.
Son 30 sayfasında (yazarın son sözünü de dahil ederek) böyle bir şey beklemiyordum açıkçası. Sonunu kendimce tahmin edebildiğimi düşünmüştüm ancak yanılmışım, kitapta yazarın son sözünde de bahsettiği “ikililik” durumu var ve oldukça güzel işlemiş. Kendisi de bu kitabı yazmak için yaptığı çeşitli okumalar ve bunlardan aldıkları ve kendi kişisel deneyimlerini birleştirmiş sonucunda bu tarihi kurgu novellayı yazmış.
Karakterlerin o bunalımlarını, sorularını, acabalarını, endişe ve öfkelerini fazlaca benimsedim. Su gibi akıp gitti kitap.
Beni oldukça şaşırttı ve soru işaretleriyle bıraktı ama bu durum oldukça hoşuma gitti.
Keyifli bir okumaydı, yazarı okumaya devam edeceğim.
Okumak ne şahane şey! 
Beyaz Kale
Devir öyle bir devir ki insan kalkıp da "Şuyum," diyemiyor; iyi bir şey zannedip "Ben de," diyorlar. Şöyle gönül rahatlığıyla bir içimi döküp "Yahu ben şizofrenim galiba," desem "Aa devir şizofreni devri kim değil ki, sen beni bilsen," diyorlar. Onları duyunca birden benim şizofrenim ister istemez iyi bir şeye dönüşüyor. Demek ki bunun da kalitelisi, kalitesizi var. Allah beni bunların kıratındaki şizofreniden korusun; hem bak, illetin bile iyisini benden esirgememiş diyorum. Gözlerim doluyor, iki rekat şükür namazı kılıyorum. Şizofrenime hayran yatıyor, hayran kalkıyorum. "Şizofren olsan, öyleyim diyemezsin," diyenler de var. Var, o kadarını biliyorum ama onların bilmedikleri taraflar da var.
tabii karar bizde ise
hakkınızda yapılan yorumlara içinizden "aa ben böyle biri değilim aslında" diyorsanız ya çevrenizi ya da kendinizi değiştirmeye karar vermelisiniz.
-Aa neden kabul etmedin iyi çocuktu
+ Allah sahibine bağışlasın ama benim kriterlerime uymuyor
- Ne krakeri
+ Balık kraker teyzecim. Ben balık kraker seviyorum ama o çubuk kraker
-?!.
