Özlemim artık içime batıyor, söyleyemiyorum.
Ben susayım sen anla.
Birde ben gideyim biraz da sen ağla.
Sayfa 67
Beni Tarihle Yargıla
'Titrek bir mum alevinin havaya bıraktığı bulanık bir is,
Ve göz gözü görmez bir sis değildik biz
Beni bilimle anla iki gözüm, felsefeyle anla,
Ve tarihle yargıla...'
Bal değildir ölüm bana,
Saatler akışkan bir şekilde geçerken, sen hiç geçmedin bu şehirden
O yüzdendir bu sokak lambalarının,
Karanlık altında kalışları
Ben kendimden geçmeden arada da olsa sen geç sol ucumdan.
Güneş hiç açmazdı penceremin arasından
Alışık değilim "koyu renkli siyaha,"anla lütfen.
Yosun tutmuş bir denizin rengi gibi soluyorum bilmediğim
Kitapana
"Kimsenin umudunu kırma! belki de tek sahip olduğu şey odur.."
[J. Christophe]
"Biraz insan ol diyeceğim ama, seni de zor durumda bırakmak istemiyorum".
[Donnie Darko/2001]
"Ölmek için doğmuştur ya insan; O yüzden her yağmur sonrası toprak kokusunu sever.."
[Leo Tolstoy]
"Öyle insanlar vardır ki; Lağıma
HASANA MEKTUP
Çok oku, çok düşün, çok şeyler anla,
Aha bu mektubu alınca Hasan.
Manalar iplikten incedir amma,
Kelimeler biraz kalınca Hasan.
Gene ağzımızı açmıyor bıçak,
ÇAĞRI
Beni yokluğunla eğitme
Beni çıldırtma
Beni kahretme
Ben ne olduysam
Sebep güzelliğindi
Nereye vardıysam
Seninle birlikteydim
Sana alıştım diyorum
Sensiz yemekler zıkkım
Anla biraz
Sensiz susuzum, acım
Sensiz yaşamanın tadı yok
Gel artık
Sana muhtacım.
Sayfa 50 - Alpay yayınları ikinci baskı
"Beni biraz sev. Beni yanından ayırma, yapman gereken en doğru şey buymuş gibi hissedinceye kadar. Beni anla. "
Sayfa 93Kitabı okudu
-Artık bırak beni lütfen. Her yerde karşıma çıkıyorsun. Biraz nefes almak istiyorum anladın mı?..
-Bana bak, ben senden başkası değilim, sen de bunu anla artık. Her tökezleyişinde bana bağırmandan da bıktım üstelik. Bak oğlum, kendinden kaçamazsın!..
...
-Aklın kalbine ihanet ediyor dostum. Sen de bunun farkındasın.
Sahiden doğru söylüyor olabilir mi?
Kendimden mi kaçmaya çalışıyorum? Kendimi bildim bileli benimle, ne kadar zaman oldu acaba?
Sayfa 21Kitabı okudu
Şükrü Erbaş
...
Akarken gözlerimden üç beş damla yaş
Sorarım kendime üç günlük dünyada bu ne telaş
Anladım ki yaşamak bir çeşit iç savaş
Durulurmuş insan büyüdükçe yavaş yavaş
o.ö
