ÖLÜMÜ BEKLERKEN
Sanırım yaşlandığımdan olsa gerek, eskisi kadar ilgimi çekmiyor çamurunda oynadığım topraklar. Dibine uzanıp da yapraklarının arasında hayallere daldığım elma ağacıyla, aramıza bir soğukluk girmiş. Nedendir bilmem en derine saklanmış anılar, kapının asma kilidini açmaya başlamamla gün yüzüne çıkmaya başladı. Sanki belleğimin
İnsan, neşenin yerine üzüntüyü seçmeyi pek sever. Yirmi birinci asrın hastalığı budur belki de. Ne tuhaf. Pablo Neruda, "Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim." derken bir şeyler anlatmak istiyordu aslında. Bu sabah, "bir şeyleri" anlayın da sizi mutlu edenlere koşun sevgili okur. Vakit geçiyor. Var olun.
Wilhelm Genazino -
Anarşist Banker – Fernando Pessoa
Akşam yemeğimizi sona erdirmiştik. Karşımda arkadaşım olan,
o büyük tüccar ve ünlü üçkâğıtçı banker oturuyordu.
Sağlığını düşünmeyen biriymişçesine purosunu tüttürüyordu.
Sohbetimiz artık tutukluk yapmaya başlamıştı ki sonunda tamamen
kesiliverdi. Şansıma güvenip sohbeti yeniden başlatmak istedim,
bunun için aklıma gelen en iyi ilk fikri
Tefrika YayınlarıKitabı okudu
Nereden başlanır dahası nasıl başlanır. Ben bu ara bu kadar çok öfkeyle dolup dolup taşarken ve asla boşalmazken.
Bir kitap açıklaması, özeti şusu busu yok bu yazıda. Zaten burayı açma amacımda kendime dair bir köşe olmasından ileri gelmekteydi. Malum biz insanlar, birbirimizin köşelerini kapmakta, birbirimize nefes aldırmamakta o kadar ustayız ki. Bazen bas bas bağırarak ' Daraldım lannn! Durdurun şu Dünya’yı' demek geliyor içimden. Yani demem o ki siz bu yazıyı okuyun diye açmadım ben burayı. Benim bazı zamanlarda, bazı şeyleri kusma isteğimden ileri geldi... Neyse anlatmak istediğim burayı şu yüzden açtım demekte değildi...
Ben size "kadınlara düşman kadınlardan" bahsetmek istiyorum biraz. Aslında ben bunları yazarken bu yazının başlığını da değiştirmiş olacağım kimse fark etmeden. Siz hiç karşılaştınız mı bunlarla? Ara ara denk gelirdi bana da hiç tam olarak kavrayamamıştım varoluşlarını... Varla yok arası bir şeydiler benim için. Şimdi öyle değil ama baya kanlı canlı karşımdalar boylarını poslarını, saç rengi, göz rengi Allah nasıl yarattıysa artık tarif ederim size. Ete kemiğe büründüler, yanımda yakınımda insan gibi göründüler. Ben bunları tanımadan önce hemcinslerimin yılmaz savunucularındandım şimdi o kadar değil. Her kadını kendin gibi sanma lafını ayna karşısında kendime bin kere tekrar ettim. Devamı için-yaseminkebabci.blogspot.com.tr/?m=1
Değerlendirmenizi doğru anladıysam, diye söze başladı aynı esnada bir gazeteci, fazla alaycı görünmemeye çalışarak, ülkede hiç kimsenin ölmemesini endişe verici bulmuyorsunuz, Öyle, diye yanıtladı bakan, başka sözcüklerle ifade etmiş olsam da anlatmak istediğim buydu, Sayın bakan, size daha düne kadar insanların ölmekte olduğunu ve bu durumun endişe verici olabileceğinin kimsenin aklından bile geçmediğini hatırlatmama müsaade edin, Doğrudur, doğal olan ölmektir ve ölümler ancak doğal gidişatın dışına çıktığında ve artış kaydettiğinde endişe verebilir, örneğin salgın hastalık ya da savaş durumlarında, Ancak tam da ölmeye niyetli kimsenin bulunmadığı şu durumda siz bizlerden soğukkanlı olmamızı istiyorsunuz,...
