‘’ Ölünün arkasından yas tutma geleneği eski Türk toplumlarından günümüze ulaşmış bir gelenektir. Bazı kesimlerin yas tutma geleneğinin İslam kültürü ile bağdaştırılması yanlış bir düşüncedir… Aksine 40 gün yas tutma gibi uzun yas süreleri Arap kökenli İslam alimleri tarafından hoş karşılanmamıştır. Ancak Türkler İslamiyeti kabul ettikten sonra da yas tutma geleneğinden vazgeçmemiş, bunu mevlit, Kur’an okuma gibi dini motiflerle süsleyerek milletimize has Türk-İslam geleneği oluşturmuşlardır. Mezartaşı konulması ve yakınlara yapılan mezar ziyaretleri de aynı şekilde Türklere has geleneklerdir. Örneğin Göktürklerde her Mayıs ayının ikinci haftası ata mezarları ziyaret edilir ve kayın ağaçları dikilirdi. Günümüzde ise özellikle Anadolu’da Ramazan ve Kurban bayramları öncesi, Arefe günlerinde yakınların mezarları ziyaret edilir. Eylem değişmemiş ancak İslam kültürüne uyarlanmıştır.’’
Arap geleneği
Arap geleneği cariyelerden doğan çocukları da esir sayıyordu. Yalnız bu çocukların zeki ve seçkin olmaları durumunda, babaları isterse kendi neseplerine kabul ederek evlat kabul edilebilirlerdi.
Sayfa 117Kitabı okudu
Anaksimandros ve başkaldırının erdemleri
Rovelli’ye göre kesinliği kabul etmeme kabiliyeti sayesinde bilim dünyaya her defasında yeni bir gözle bakabiliyor. Başkaldırının nasıl bir erdem haline gelebileceğini ve eleştiriye açıklığın yaratıcı sonuçlarını hatırlatmasıyla bile okunmayı hak ediyor
Miletli Anaksimandros MÖ 6. yüzyılda her şeyin
Mezar taşı dikme geleneğinin, Türkler'in yaşadığı ve Orta Asya'dan gelme olduğu düşünülmektedir. Bir kısım Arap İslam ülkelerinde mezara taş dikme geleneği görülmez. Aksine ölünün gömülmesinden sonra yerin kaybolması istenir. Bu gelenek Türklerin atalar kültürüne dayanır. Türk'lerde mezarlar çok temiz ve bakımlıdır. Bu mekanın düzenlenmesinde kullanılacak bitki ve ağaçlara kadar her husus en ince ayrıntısına kadar düşünülmektedir.
Sayfa 183Kitabı okudu
Muhafazakarlar ve modernistler
Öyle reformlar vardır ki içinden bir milletin bilgeliği ortaya çıkarken, diğer taraftan ihanetlerin en büyüğünü barındıranlar da vardır. Yakın tarihimizde Japonya ve
Türkiye örnekleri bu hususta klasik durum arz ederler. XIX. asrın sonu ve XX. asrın başında bu iki ülke benzer ve kıyaslanabilir durum arz ediyorlardı.ikiside eski birer
Sayfa 25 - Fide yayınlarıKitabı okudu
Trobadour ve Trovere'ler
"12. ve 13.yy.da fransa’da yaşamış lirik şairler ve şair müzisyenlerin genel isimleri. bu şair ve müzisyenler almanyada minnesanger ve meistersanger, fransa’da jongleur ve menestrel gibi adlar da alırlar. troubadourlar fransa’nın güneyinde yaşamış ve provencal dilinde (langue d’oc) eserler yaratmışlardır. trovereler ise fransa’nın kuzeyinde
Roma'nın Varisleri
Fatih'in İstanbul'un fethinden sonra 'hakan','sultan','padişah've 'kayzer' unvanlarını kullanması şüphesiz tesadüf değildir.Bu dört unvan,Fatih'in kendinde birleştirdiği dört siyasi geleneği temsil eder: Hakan, Türk kağanlık geleneğini; Sultan,Arap siyasi geleneğini; Padişah, Fars devlet geleneğini ve son olarak kayzer, Roma emperyal-i idare geleneğini temsil eder.Bu unvanlar sayesinde Fatih, diğer etnik gruplara mensup tebaasını kucakladığını mesajını verir.
Sayfa 197Kitabı okudu
Kadın Karşıtı Söylemin İslam Geleneğindeki İzdüşümleriHidayet Şefkatli Tuksal · Otto yayınları · 201586 okunma