“Her şeyi kaybettim,” diye tekrarladım.
Yüzümdeki ifade onu ikna etmişti. Annem gözyaşlarını silerken yere yığıldı ve “Armut dibine düşer tabii!” dedi.
Annem o zaman bile beni sevmekten vazgeçmedi. Beni değil, babamı suçladı.
Jiazhen da ağlıyordu. Sırtımı sıvazlayıp beni teselli etmeye çalıştı. “Eğer bir daha oynamazsan her şey düzelir,” dedi.