Vaizler, dünya için vaaz verip, para toplarlar. İlmiyle beylerin, ve halkın arasında rağbet görmeyen danişmendler şeyhlik yolunu tuttular. Hile yolu ile hal- kın elindekileri kolaylıkla alırlar. Kendilerinde aynı haller varmış gibi, gerçek şeyhlerin sözlerini ezberleyerek söylerler. Kendi- lerini halka, ehl-i hal olarak gösterip mürid ve muhip ederler. Başına birkaç talip toplayan, gerçek ârif elbisesini giydiğini zannetti. Bunlar zikir meclislerinde olgunluk gösterisi olarak sessizce oturup, riya ile başlarını sallarlar. Maksatları halk arasında şöhret bulmaktır. Kendileri için, "Filan şeyh bu asrın bir tanesidir" diye söyletirler. Bütün arzuları dünyalıktır. Etraftan elbise ve armağanların gelmesidir. İşte bir kav- min hali bu dereceye ulaştıysa, orada konuşmadan oturmak hayırlıdır denmiştir.