Halil Cibran - En Kutsal Gözyaşlarımızın Gözlerimize İhtiyacı YokturSelda Terek · Destek Yayınları · 2020682 okunma
Üç nokta. (Karlama Naçiz'Hane)
Diretiyorum yaşamaya seni.
Bir uzaksın ki uzansam parmaklarımın ucunda.
Ne zaman gidesim gelse ceplerimden damlıyor sesin.
Uzaklaşıyorum sandığım ayaklarım birbirine dolanıyor.
Anlayamıyorum, düşe kalka estiğimiz bu avangard kaldırımlar şimdi neden öteki?
Patlayan Kuyrukluyıldızlar - Ekspresyonist ÖykülerKolektif · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20181,186 okunma
Duvarlara tekme basan bir kadının anıları..
Bu, "Hep birinin Frida’sı olmak istedim” diyen Patti Smith ve hayat, sanat arkadaşı, temsili Diego’nun, Robert Mapplethorpe’nin iki yıl önce okusam bu ne yahu diyeceğime emin olduğum aşkını, ve sanat yaşamlarını anlattığı bir anı kitabı. 2010 yılında kurgu dışı kategorisinde Amerikan Ulusal kitap ödülünü kazanmış bir zat kendisi.
Patti Smith’i
Herkese Tavsiye
Bellek metaforu olarak fotoğrafın onun rastlantısal veya bilinçsizce işlediğini göstermesiyle Benjamin, Proust'un bellek düşüncesini izlemektedir.
Diğer taraftan dönemin avangard eğilimleri Benjamin'in fotoğraf düşüncesinin oluşmasında etkili olmuştur. Almanya’da varlık göstermiş olan modern sanat ekollerinden Bauhaus’un hocalarından Moholy-Nagy’nin yeni bir vizyon olarak gösterdiği fotoğraf ve kendisinin ürettiği çekim teknikleri bu etkilerden birisidir.
Tolstoy'dan on yaş büyük olan Turgenyev, kozmopolit, yumuşak, sevecen ve iğneleyici konuşan biriydi. Demokrat ve liberaldi. Avangard edebiyatı seviyordu. Oysa Tolstoy siyasetten bağımsız daha çok kendine dönük bir karakterdi. Ahlaki mükemmelliğe ulaşmaya çalışıyordu. Bunun dışında kalan her şeye karşı muhalefet ediyordu. Turgenyev vahşi ve dik kafalı olduğundan "yabani" adını takmıştı.
Sayfa 37 - Büşra Sönmezışık - Bir Dostluk Manifestosu: Tolstoy & TurgenyevKitabı okudu
Japon romanlarını da, yabancı romanları da, eskileri de yenileri de, avangard olanları da çok satanları da okuyorduk, yeter ki entelektüel heyecan versin; elimize geçen her şeyi okuyorduk.
Sayfa 22Kitabı okudu
Özgün olmaya çalışarak özgün olmak mümkün değildir; sanat alanında buna kalkışanlar ancak avangard olacaklardır. Özgünlük, gelenekleri yıkıp yepyeni bir şey üretecek denli güçlü ve ezici bir itkinin ürünüdür. Yani tasarlanmaktan çok kazara ortaya çıkar.
Avangard Bir Roman
Öldürülmek İsteyen İnsan onu öldürecek olan kişinin duygularını, Öldürmek İsteyen İnsan ise öldürdükten sonra hangi duyguya sahip olacağını merak ediyordu. Tabut kullanılmak, Mezar da bir an önce kapanmak istiyordu. Bu dört istek birbirine ne yapacaklarını bilmeden bakıyor, öylece duruyordu. Bu duruşun bitmesi içinse ilk olarak Öldürmek İsteyen İnsan’ın ha-rekete geçmesi gerekiyordu. Çünkü bütün bu istekler onun hamlesiyle başlayacaktı. Bu yüzden diğer üçü beklerken o, yanında duran cinayet fikriyle konuşuyordu. 
Yokuş
Yıkım ve Şiddet Estetiktir.
En basit sürrealist hareket, tabanca elde sokağa fırlayarak, tetiği en hızlı çekebileceğin şekilde, körlemesine kalabalığa ateş etmektir. Hayatında bir kere olsun, bu aşağlık ve zavallı düzene böylece son vermeyi düşlememiş birinin hak ettiği yer, bu kalabalıktır... Sürrealizmin Politik Pozisyonu başlıklı manifesto da Breton şiddet üzerinde durur ve şiddetin sanatın enerjisi olduğunu açıklar. Yeni toplumun eşiğinde muazzam bir hazne keşfedilecektir. Bu hazne, tamamen silahlı olan sembollerin içinden fırlayarak kolektif hayatı işgal edeceği haznedir... Sorun, bilinçaltını şiddet fışkırtmaktan alıkoymak isteyen güçler koalisyonunun ilelebet ezilmesidir. Burjuva toplumu gibi, her yönden tehdit edilmekte olduğunu hisseden bir toplum, haklı olarak, böyle bir fışkırtmanın onun ölümü olabileceğini düşünür. Gerek Breton' un manifestolarında, gerekse sürrealizmden etkilenen birçok avangard bildiride gördüğümüz, devrimciliği, yıkıcılığı ve şiddeti yaratıcı ve sanatsal bir eylem olarak kutsayan bu yaklaşımın anarşist gelenekle bağları ortadadır. Breton sürrealizmin kendini ilk kez anarşizmin aynasında tanıdğını söyler.
Avangard stildeki pelüşler, uzun saçlar ve lüks, on sekizinci yüzyılın, Elizabeth çağının ihtişamı diyebiliriz buna, aynen Van Dyck resimlerinden fırlamış gibiler.
