Eminim kadınlar bir varlık olarak her durumda değerli olduğuna inandırılmış, erkekler de iktidar sahibi olmak yerine sevgiye adanmış olsaydı her yer çiçek açardı ve sevme hikâyelerinin çok fazla kazananı olurdu.
İlk adımı kimin attığının önemi yoktur. Kimsenin olamayacağı kadar serinkanlı davranıp duygularına gem vurmanın da gereği yoktur. İhtiyacımız olan en değerli araç; görkemli, bilinçli bir özgüvendir.
Geleneksel ve ataerkil toplumların psikolojisinin en zayıf halkası özgüven tesisidir. Nasıl davranacağının ve doğrunun ne olduğunun, ebeveynler ve otorite figürleri tarafından oluşturulması gerektiğini öğrenmiş bireyler, ilişkilere başlarken ve onları sürdürürken stratejilere başvururlar. Sorgulamak tehlikeli görüldüğü için verileni ezberleyen ve katıksız doğru olduğu inancıyla yaşayan birey, böylece kendi sorumluluğunu almaktan da karar mekanizması olma kaygısından da muaf olur.
Sayfa 141 - Küsurat Yayınları
Başını yastığa koyduğunda
kızıl saçları kafasını hale gibi sardı. "Buraya gel," dedi arzu dolu bir sesle.
Clay kıyafetlerini yeni çıkardı. "Mecaz kullan- dın," dedi oyuncu bir şekilde ona doğru yaklaşarak.
"Biliyorum. Şimdi bacaklarını açıp üzerime tır- man." Julia emir vermeye başlarken gözlerini onun- kinden
Sayfa 113
Tony anlatmaya başlarken tarihsel şimdiki zamana geçince, önce biraz şaşırdım. Ardından bu kipin Tony'nin ana dili İspanyolcada yaygın kullanıldığını fark ettim. Mesleğimin ilerleyen yıllarında travmazedelerle çalıştıkça ve travmatik belleğin doğasını daha çok araştırdıkça, acı verici olayları anlatırken şimdiki zamana geçmenin -yalnızca şiddet failleri için değil- pek çok kişi için tipik bir durum olduğunu öğrenecektim. İçimdeki psikoloji kaşifi bunu büyüleyici buluyor: Zamansal gerçekliğin bu şekilde çarpıtılması, o anıların canlılığını yitirmediğinin, dosyalanıp ait oldukları geçmişe kaldırılmadığının sinyalini veren bilinçdışı bir işarettir.
Canımı yakıp kıran herşeyi olanca açıklığıyla dile getirip gerçeklerle yüzleşmek biraz iyi gelir diye düşünmüştüm bu günlüğu yazmaya başlarken ama gördüm ki gerçeklerle yüzleşmek kolay yapılabilecek bir şey değil !
Ya tüm sinirleri ve duyguları aldiracaksin yada kalbini çıkarıp bir kenara bırakacaksın çünkü gerçekler hiç tahammül edilir gibi değil ne bir parça insaf ne merhamet kalmamış insanlarda uzuluyorlar da uzuyorlar ...! 😈
İnsan yeni bir hayata başlarken ne kadar çok ve ne kadar çabuk karar verebiliyor...
Sayfa 55Kitabı okudu
Her güne sen diye başlarken
Sensizlikle yumuyorum gözlerimi
Ne kavuşmak vardı fıtratımızda
Ne de ayrı kalmak
Öykülerime başlarken, son bir sözüm daha var: Don Camillo'ya karşı tutumumdan alınan bir papaz çıkarsa, buyursun, elinde bulunan en büyük mumunu kafamda parçalasın. Eğer Peppone yüzünden bana içerleyen bir komünist çıkarsa, o da buyursun, orağıyla çekicini sırtımda paralasın. Yok ama; Hazreti İsa'nın konuşmalarına gücenen biri çıkarsa, işte o zaman elimden bir şey gelmez. Çünkü bu öykülerde konuşan Hazreti İsa değil, benim İsam, yani vicdanımın sesidir.
Sayfa 10Kitabı okudu
Kitabı genel anlamda çok beğendim ben psikoloji konulu kitapları severim ama sıkıcı doktor ağzından monoton şekilde ilerleyen kitapları değil onlar bana çok sorunlu biriymişim hissi verir bu kitapsa tam yaşayan kişinin ağzından sıkılmadan çekinmeden ve yormadan hikayemsi bir şekilde basit bir dille anlatılmış yani panik atak yaşamasanız bile yaşayan birisiyle karşılaştığınızda empati kurabilmenizi sağlayacak bu bir doktor ağzından yazılmış bir kitap değil yazarda şunu söylüyor kitaba başlarken ben doktor değilim yaşadığım tecrübe ettiğim şeyleri yazdım bu bir minik el kitabıda diyebiliriz eğer çevrenizde böyle bir durum yaşayan yada böyle bir durumu merak eden birisi olursa bence okumalı panik atak geçiren birine iyi bir arkadaş oluyor. İş hayatımızda yaşadığım onca stres, panik, kaygı dolu anların sonucunda bunu ortaya koyarsak ve birilerine söylersek nasıl bir karşılık alırız korkusunuda açıkcası ortaya koyuyor ne iş yaparsak yapalım yada tercihimiz ne olursa olsun hep onay almak zorundamıyız yada on saniyelik gurur verici bir an için neden kendimizi çıkamayacağımızdan korktuğumuz bir çukurun içine atıyoruz bunu hiç düşündünüz mü işte tamda bunu düşündürüyor kitap bize. Aynı zamanda bunları yaşayan bir tek değilim hissi gerçekten insanı mutlu ediyor gün içinde kafamızda bizi derin çukurlara sürükleyen binlerce düşünceyle biraz daha iyi anlaşabiliriz bunu öğrenmiş oldum biz bir maraton koşucusu değiliz ama koşmayı deneyip sevebiliriz değil mi? 
Hass*ktir Ölüyorum Galiba 
Claire Eastham
Müştak Serhazin- Nüzhet Hanım
Mor menekşe... Nüzhet'in vazgeçilmez menekşe tutkusu. "Öldüğümde mezarımın üzerine menekşeler ekin..." demişti. "Renk renk menekşeler."
Hayır, öyle duygusal biri değildi. Melodramdan hoşlanmaz, arabesk muhabbetlerden nefret ederdi. Sahiden mezarının üzerinde menekşeler istiyordu. Üstelik bunu söylerken hiç kederli de değildi, son derece doğal bir tavırla söylemişti bu isteğini. O zaman saçma gelmişti. Taze bir mezar, toprağın üzerinde menekşeler, altında Nüzhet... Hayır! Öldüğüne inanmadığımdan değil, onun ölümüne inanmanın nasıl bir şey olduğunu bilmediğimden. Nüzhet ve ölüm asla bir arada düşünülemezdi. Yeryüzünde, hayatı ondan daha çok seven birini tanımamıştım. Bunu bildiğim için "Mezarıma menekşeler ekin," dediğinde en küçük bir elem kırıntısı bile düşmemişti içime. Ne elem, ne bir burukluk... Ama şimdi, hiçbir zaman ölmeyeceğini düşündüğüm kadının cesedinin ardında böyle durmuş, onun olmadığı bir dünyada hayatın nasıl olacağını anlamaya çalışıyordum. Yanağımda bir sıcaklık hissettim. Nemli sıcaklık derimin üzerinde ince bir sızı bırakarak, dudağıma kadar ulaştı. Gözyaşımın tuzu belli belirsiz ağzıma yayılmaya başlarken...
Everest YayınlarıKitabı okudu
Doğuda isyan başlarken, Başvekil Fethi Beydi.
Sayfa 205Kitabı okudu
