Günümüz çocuk edebiyatı üzerine
On dokuzuncu yüzyılın ortalarında kağıt biraz ucuzlayıp çocuklarda okuryazarlık oranları hızla yükselince, çocuk edebiyatı da çocukların gerçekten ne istediğini dikkate almaya başladı. Peri masallarının insanı içine çeken açlığı dizginlerinden boşalıp, geliştirilen yeni matbaalarla bir araya gelince çocuk romanlarının önü açıldı. Çocuklar için
Sayfa 34 - Domingo
Marcus'un, "Antonio, derhal onlara dava aç!" diyen gür sesini duyunca belanın gelmek üzere olduğunu anladık.Hızlı adımlarla masamıza gelen Marcus kendisine bir sandalye çekip, "Bu, saçmalık!" diyerek ortadaki içki şişesine uzandı.
Emily dayanamayıp, "Bir sorun mu var?" diye sordu.Marcus içkisini doldururken, "Şu b*ktan kitaba iznim olmadan adımı yazmışlar!" dedi burnundan soluyarak
"Hangi kitap?" dedi Emily.
Kadehteki tüm içkiyi kafasına dikip hepsini içtikten sonra yüzünü buruşturdu. "Guinness Rekorlar Kitabı'na adımı yazmışlar!"
Hepimiz afallamıştık. Drew ona şaşkınca bakarak "Tam olarak hangi rekora imza attın?" diye sordu. "Bir konuda rekor kırmış olmalısın."
Emily kahkaha attı. "En iyi olduğu konuda rekor kırmış olmalı."
Marcus ona ters ters bakıp, "Gereksiz varsayımlarınızı kendinize saklamayı deneyin, Bayan Lewis," dedikten sonra ondan cevap bekleyen kardeşine baktı. "Dünyanın en çok dava açan adamı olarak beni seçmişler." dediğinde hepimiz gülmeye başladık. Aslında bunun için geç bile kalmışlardı.
Ethan gülüşüne engel olamayarak, "Bu, o kadar kötu bir şey değil," dedi. "İnsanlar o kitaba adını yazdırmak için ne çılgınlıklar yapıyor, bir bilsen."
"İnsanlar ve çılgınlıkları umurumda değil!" dedi ters bir sesle. "Kimse bana sormadan adımı herhangi bir kitaba yazamaz. Onlara dava açtım!" dediğinde gülmek ve ağlamak arasında kaldım. Guinness'i de dava etmezsin ya!
Sayfa 263 - Ephesus yayınlarıKitabı okudu
“Peki Madam” dedi topallayarak ateşten uzaklışırken. “Peki. Söyledikleriniz makul, hiç şaşmıyorum. Ben her zaman en kötüsünü bilmek ve ondan en iyi sonucu çıkarmak isteyen bir adamım. Bu yüzden söylediklerinizin hiçbirini reddetmeyeceğim. Öyle olsa da, söylenecek bir şey daha var; varsayalım biz tüm o şeyleri sadece hayal ettik ya da uydurduk — ağaçlar, otlar, güneş, ay, yıldızlar ve Aslan. Say ki öyle yaptık. Bu durumda söyleyebileceğim tek şey, uydurulmuş şeylerin gerçek şeylerden daha önemli olduğudur. Diyelim ki senin karanlık çukurdaki krallığın var olan tek dünya, eh, bana oldukça sefil bir dünya gibi geliyor. Düşünürsen, bu komik
bir şey. Eğer haklıysan, bizler oyunlar oynayan bebekleriz. Ancak oyun oynayan dört bebek senin gerçek dünyana taş çıkartacak bir dünya kurabilir. İşte bu yüzden ben oyun dünyasından yana olacağım. Bir Aslan olmasa bile ben Aslan'dan yanayım. Narnia olmasa bile ben Narnialılar gibi yaşayacağım. Bundan dolayı, size yemek için teşekkür ederek, eğer bu iki bay ve bayan da hazırsa, sarayınızı terk ediyor ve yaşamlarımızı Yukarı Dünya'yı arayarak geçirmek üzere karanlıkta yola çıkıyoruz. Yaşamlarımız çok uzun olmaz belki, ama dünya senin dediğin kadar sıkıcı bir yerse sanırım ondan ayrılmak çok önemsiz bir kayıp olacak.”
Sayfa 188 - SuratsızKitabı okudu
Emperyal Irkçılık: Amaç Koparmak
Elbette ki bu kasıtlı bir siyasetti. William Makepeace Thackeray, Hindistan'ın 'gururlu, derin düşünceli ve bağımsız' ruhunun baskı altına alınması gerektiği kanaatindeydi: "Bu özellikler doğrudan çıkarlarımızın aleyhinedir. General, devlet adamı ya da hukukçuya değil çalışkan çiftçilere ihtiyacımız var." Irkçılık hemen
George Eliot'un ömür boyu arkadaş'ı olan G.H. Lewis, Charles Dickens hakkında şu hikayeyi anlatır:
"Dickens rüyasında herkesin kırmızı giydiği bir odadaydı. Aniden sırtı ona dönük bir kadınla çarpıştı. Dickens özür dilerken, kadın kafasını çevirdi ve hiç rahatsız olmamış gibi "'benim adım Napier" dedi. Dickens, Napier adlı kimseyi tanımıyordu ve kadının yüzü de yabancıydı. İki gün sonra, bir bayan arkadaşı tanımadıkları kadınla bekleme odasına girdi ve arkadaşı kadını "kırmızı pelerinli, tanışmaya çok ısrarlı biri var yanımda" diye takdim etti. Dickens, şakayla karışık "Napier mi" deyince kadın evet, bayan Napier" diye cevapladı. Rüyasındaki insanın yüzü bayan Napier'inki değilse de kırmızı elbise ve ismin tesadüfü oldukça ilginçtir."
Sayfa 32Kitabı okuyor
Mikhail kolunu sırtıma sardı. "Bayan Lewis," dedi, "Bu Bianca. Benim karım."
En son ne zaman şu anda hissettiğim kadar tatmin olmuş hissettiğimi hatırlayamadım, kadının gözlerinin çay tabakları gibi büyümesini izledim. İşte böyle, sürtük. O kapıldı. Senin de çoktan anlamış olman gerektiği gibi.
Sayfa 142Kitabı okudu
Okuma Listem
DÜNYA EDEBİYATI 📚
*HOMEROS
İlyada Destanı ✓
Odysseia Destanı ✓
*DANTE ALİGHİERİ
Yeni Dünya✓
İlahi Komedya✓
Bu gerçek bir sonbahar günü değil mi? Sevdiğim dingin melankoli, hayatla doğayı uyumlu hale getiriyor. Kuşlar göçlerini konuşuyor, ağaçlar çürümenin telaşlı ya da solgun tonlarına bürünüyor ve ayak sesleri toprağın ve havanın huzurunu bozmasın diye toprağı yaymaya başlıyorlar, bir yandan da bize öyle bir koku veriyorlar ki huzursuz ruh için mükemmel bir yatıştırıcıdır. Lezzetli sonbahar! Ruhum ona bağlı ve eğer bir kuş olsaydım, ardı ardına gelen sonbaharları arayarak dünyanın etrafında uçardım.
.
.
.
✍️
George Eliot
📝
Bayan Lewis'e yazdığı 1 Ekim 1841 tarihli mektubundan.
Not: Okur olmadığım için resim ekleme hakkım yok.
"Acaba niçin bu gülleri kırmızıya boyadığınızı söyleyebilir misiniz?" diye sordu Alice biraz çekinerek.
Beşli ile Yedili hiçbir şey demedi, yalnızca dönüp İkili'ye baktılar.Bunun üzerine İkili alçak bir sesle konuşmaya başladı: "Aslında genç bayan, burada kırmızı bir gül ağacı olması gerekiyordu, fakat biz yanlışlıkla beyaz gül ağacı dikmişiz; eğer Kraliçe bunu anlarsa hepimizin kafasını uçurur, işte bu yüzden biz de o gelmeden elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz..."
Sayfa 64Kitabı okudu
“Bayan Lewis,” dedi, duygu yüklü gözlerle bana bakıyordu. Bu dostane bir bakıştı. “Fark ettim ki insan çoğu şeyle mücadele edebilir, ama seveceği kişiye asla kendi karar veremez. Kalbin seçtiği kişiyi, istese de değiştiremez. Korkarım, bu hayatımda yaşadığım en büyük felaket olacak.”
“O halde ne yapmalıyız?” dedi Susan. Konuşmanın asıl konudan uzaklaşmaya başladığını hissediyordu.
"Sevgili küçük bayan” dedi Profesör ikisine de keskin bir bakış fırlatarak, “kimsenin önermediği bir plan daha var ve de gerçekten denemeye değer.”
“Ne planı?” dedi Susan.
“Herkes kendi işiyle uğraşmayı deneyebilir” dedi Profesör. Ve bu da konuşmanın sonu oldu.
Sayfa 39 - pdfKitabı okudu
O gece hepsi büyülü masada beraberce yiyip içtiler; ertesi sabah Şafak Yıldızı, büyük kuşların gelip gitmesinden hemen sonra bir kez daha yelken açtı.
“Bayan” dedi Caspian, “büyüyü bozduğumda sizinle tekrar görüşmeyi umuyorum.” Ramandu’nun kızı ona bakıp gülümsedi.
Doğan Egmont YayıncılıkKitabı okudu
