Anılar ve Günlük Şeyler
Merhaba sevgili. Nasıl olduğunu sorarak başlamak istiyorum. Kaç defa nasılsın sorusunu sorduğumu bilmiyorum ama hiçbirinde de cevap alamadığımı çok iyi biliyorum. Bugün sana çok küçük bir anımızdan bahsetmek istiyorum. Ramazan ayındaydık ve yine yürümüştük. Hatırlarsan yürüyüşlerimiz Ramazan ayının sonuna doğru başlamıştı. Eminim çok güzel bir
Dağılmam sandın. Ben çok güçlüyüm, hiçbir şeyi umursamadan geçebilirim sandın.
Aslında hep bir yanın biliyordu alacağın darbenin bırakacağı hasarı kabullenmek istemedin. Sonucun böyle olmamasını umut ettin. Onun seni kabul etmesini,ona gidebilmeyi hayal ettin. Yaşadığın hayal kırıklıkları sana beklentiye girmemeni öğretti ama sen beklenti içindeydin. Herkese gerçekleri anlatırken bı kez de kendine pembe kalpli gözlüklerle bakmak istedin. Ama bak şimdi noldu... Paramparçasın. Nefesin göğsüne sığmıyor. Hâlâ beklentin ve isteğin var ve bu seni daha çok yaralıyor. Herkes diyor ya sana çok açık sözlüsün değildin ama mecbur kaldın. Eğer kendin de dahil açık sözlü olmazsan ne olduğunu bir kez daha gördün. Ama inanıyorsun ve biliyorsun ki her şey güzel olacak
#kendikalemimden
İçinde Bir Sen 1 / Engerek
İlk öncelikle beklentiye girmemeniz gereken bir kitap çünkü yazarın ilk kitaplarından hatta sanırım ilk kitabı. Acemice ve basit yazılmış bir kitap. Binnur okumaya başlamak için ya 
İhtilal 1 - Zelzele ya da 
Vaveyla başlamalısınız. Aksi takdirde yazarı beğenmezsiniz çünkü ilk kitaplarında ne kadar acemi ise son kitaplarında
Kitabı çok ama çok beğendim, öncelikle bunu söylemek isterim. İkinci olarak da beni birazcık tanıyanlar bilir, hatalarımı açıkça söylemekten asla çekinmem. Değerli 
Neşe arkadaşımın kitabını okumadan önce ( 
Sesler Yüzler Sokaklar ) düşünmüştüm ki "ne de olsa yeni bir yazar, amatör sayılır elbette, fazla beklentiye girmeyeyim.. " Okuduktan sonra
Obsesyon
"Umudu bir kenara bırak azizim, anda kalıp o anın tadını çıkarmaya bak. Bir anlam yüklemeden, bir beklentiye girmeden usulca ve sessizce..."
Bazı ince ruhlu ve düşünceli insanlar vardır ki en sevdiğiniz renge, taktığınız takıya kadar küçük ayrıntılara dikkat eder. Anılarınızı, birlikte yaşadığınız olayları ve söylediklerinizi unutmaz. Hediye seçerken bile size yakışacağını düşündüğünü alır. Bazıları da vardır ki sizin söylediğiniz sözleri unutur, daha önce konuştuğunuz konu tekrar
Bu sonu okumayarak bir şey kaybetmeyecek olsanız da yorumda SPOILER var.
Herkese selam. Bir tık beklentimin altında kalan bir kitap geldim. Aslında 
Aşkın Formülü adlı kitabı çok beğenmiştim. Sanırım bu kitabı önceki kitaba göre yetersiz bulmam hemen hemen aynı konu etrafında dönmesiydi. Bu sefer Asperger sendromlu bir oğlan olan Khai, bekar bir anne olan Esme'nin hikayesini okuyoruz. Khai'nin anası Kaliforniya'dan taaa Vietnam'a kız bulmaya gidiyor. Karpuz seçer gibi kızı da bi güzel seçiyor. Çünkü oğlunun hastalığına ve 10 yıl önce yaşadığı arkadaş kaybına tek çare bir kızla evlenmesi. :/ Böyle aynı evde birkaç ay kalmasını istiyor falan. Ya buraları okurken biraz canım sıkıldı açıkçası. Hele kızın anasının "git tabii yeşil kart alırsın, kayıp babanı bulursun, bi hayatın olur, oğlanı kafeslemeye bak, onunla yat..." minvalinde gerdeğe giren adamların arkasına vurulan yumruklar gibi kızı bi güzel paketlemesi bilmiyorum hoşuma gitmedi. Yani ateşle barutu yan yana koyup bir aşk doğması falan beklenmiş ve aşk olmuş da oluş şekli beni tatmin etmedi. Buna rağmen kitap garip bir şekilde akıyor, sıkmıyor. :D Yani sonda bir düğün sahnesi var ki tam evlere şenlik :D Olayların saçmalık seviyesi zirve yapıyor, kız Khai ona "seni seviyorum" demedi diye Khai'nin abisiyle tam evlenecekken kızın kayıp babası damlar, bir yandan Khai damlar, "seni seviyorum" der kız evlenmekten vazgeçer. Wtf :D Ne bileyim abuk subuk geldi. Tek beğendiğim detay bir önceki kitaptan Micheal ve Stella'nın düğününe davet edilmemiz oldu. Beklentiye girmeden okursanız mutlu edebilir. Herkese keyifli okumalar. 
Evlilik Provası 
Helen Hoang
Filistin Doğu Türkistan 'ın düşmanı mı?
Bak benim cahil kardeşim varoluş savaşı veren her halk/devlet önce kendini düşünmek ve kendi varlığını kabul ettirmek zorundadır. Bir insan boğulurken yanında boğulan bir başka insanı düşünemez, önce kendisini kurtarmaya çalışır. Bugün Doğu Türkistan da , Filistin halkı da iki mazlum millettir. Doğu Türkistan'ın arkasındaki en büyük güç ABD olduğu için Filistin'in bu gücü dengelemek adına Çin ile yakın olması bir tercih değil mecburiyettir. Kaldı ki Türkiye bile Çin'e karşı elle tutulur hiçbir şey yapamazken, daha dünyaya varlığını kanıtlayamamış ve onlarca yıldır zulüm gören bir halktan beklentiye girmen senin yine Türkistan'ı filan düşündüğünden değil büyük olasılıkla içindeki Arap/müslüman düşmanlığından kaynaklandığını gösterir. Kendine sebep üretip içini rahatlatmana gerek yok, açıkça ben Arap/müslüman düşmanıyım de , sen de rahatla biz de rahatlayalım.
Beklentiye bak. :))
Öyle bir aşk bekliyordu ki hayattan, yüzünde birdenbire patlayan bir tokat gibi, onu serseme çevirsin. Eli ayağı tutulsun, kesilsin.
