Kitabı bir gün de bitirdim. Benim için su gibi akıp giden, zihnimi dinginleştiren ve kalbime sıcaklık yayan bir kitaptı. Kitabı okuduğum da kendimi hayatın kargaşasından, bütün stresinden uzak bir şekilde hissettim. Kitapta geçen birçok söz kalbime işledi çünkü o sözler hayata karşı sergilememiz gereken tutumdu. Zamanla beraber memnuniyetsiz, hırslı, başarı avcısı biri haline gelerek kendi benliğimizden uzaklaştık. Toplumun bize dayattıklarını hayallerimiz ile karıştırdık ve asıl gerçek olan kendi hayallerimizi, yazarın da dediği gibi kendi kalbimizden, benliğimizden doğan şeyleri unuttuk. Bizi biz yapan da bunlar değil miydi zaten? Bunları Unuttuğumuz da o gülümseyen ruhlar, solmaya başladı. Kalbimizin sesine, onun konuştuğu dile sağır olduk ve başka bir dil konuşmaya başladık. 19 yaşındayım. Kalbimin sesini duymak istiyorum ve bunun için çabalıyorum. Buhranlar yaşadığım bir dönemden geçtim ve bu çok uzun sürdü. Özüme uyanıp kendimi kucaklamak istiyorum. Böylece hayatı kucaklayabilirim. Sadece Hafif esintili eriyen giden bir bahar günü değil, her zaman kendi hyunamdong kitabevimde özümle yaşayacağım. Kitap sayesinde bunları daha erken fark ettim. Bu yüzden kitabı okumanızı birçok açıdan tavsiye ederim. Okuyacağanıza pişman olamayacağınız bir kitap. Ben artık başucu kitabımı buldum 🩷. Umarım sizde bulursunuz.