TÜRKLERİN KANATLARI (ORTA ASYA )/ ELİF ŞALCI
“Bir atlı geliyor uzaktan...
Bozkırın tozunu dumanına katarak...
Yüce dağların selam durduğu...
Atıyla uçsuz bucaksız topraklara koşturan,
Bir cesur alp geliyor karşıdan....
Adı Metehan...”
Merhaba,
Tarihle aranız nasıl? Ben oldum olası sevmişimdir tarihi konuları ve dersleri tabii okul dönemi zorlandığımda bir gerçek. O yüzden ders kitapları yerine tarihi olayların kurgu içerisinde olması muazzam güzel oluyor. Ki bence hafızada kalmasında da oldukça etkili oluyor. Çocuklarda okuma alışkanlığı kazandırmanın önemini zaten bilmeyen yoktur. Bununla birlikte bu alışkanlığı nitelikli kitaplarla da desteklemek de gerekir.
İşte size bunun için harika bir kitap önerisi bırakıyorum. Ayrıca kitap sadece çocuklar için değil , bizler içinde rehber niteliğinde... Kitapta ilk Türk devletlerinin kuruluşları, kurucuları, mücadeleleri o kadar yalın ve keyifli bir dille anlatmış ki , sıkılmadan okuyacağınızın garantisini veriyorum.
Büyükler için harika bir hafıza tazeleme, çocuklar için ise tarihi sevdirecek, bilgi dolu bir içerik. Bu arada kitap sonunda konuyu pekiştirmek için minik bir de test var. Hadi size minik bir soru sorayım da öyle veda edeyim
Orta Asya ‘da kurulan ilk Türk Devleti aşağıdakilerden hangisidir?
A. Uygur Devleti
B. Asya Hun Devleti
C. Köktürkler
D. Oğuzlar
Her Ay Okuyanlar Kulübü
Karamazov Kardeşler İncelemesi
Sonunda bitirdim. Uzun zamandır okumak istediğim ama kendimi hazır hissetmediğim için bir türlü başlayamadığım bir kitaptı. 
Karamazov Kardeşler çok derin bir kitap olduğu için incelemeye nereden başlamam gerektiğine karar vermekte epey zorlandım. Ancak öncelikle bu incelemenin bolca spoiler içereceğinden bahsederek başlayabilirim.
Karamazov Kardeşler ’le ilgili
Sosyal medyada gezinirken bir fotoğraf görüyorum, fotoğraftaki çocuk boynunu bükmüş, ağlıyor. Altındaki yorum ise şöyle: "Evlatlık mısın, neden öyle
ağlıyorsun?"
Sanırım bu üzgün, boynu bükük duruş sadece evlat edinilen çocuklarda olan bir durum olmalı ki biyolojik yollardan çocuk sahibi olan kişilerin çocuklarının olduğu fotoğraflarda hepsinin ağzı kulaklarında ve boyunları hiç ama hiç bükük değil.
Toplumun hâlâ bu konuya bakış açısı ciğer söküyor!
Bazı fotoğrafların altında, "Ayy o kadar çirkin ki evlatlık bile almam!" yazan yorumlar oluyor. Sonra bu yorumun altına, sanki bu cümle çok komikmiş gibi avuç avuç gülen yorumlar bırakılıyor.
Bu ülkede kendi çocuğunu kızdırmak için, “Sana bunca zaman söylemedik ama biz seni evlatlık aldık," diyen insanlar var hâlâ.
Ha! Ha! Ha!
Çok mu komik?
Bence değil!
Bir kere evlat edinilen çocuğun durumunun acıklı bir durum olmadığını kavramak ve anlatmak gerek. Bu durumun bir şaka, bir alay konusu olmaması gerektiğini…..
Düşünsenize bu cümlelere maruz kalmış çocuklar bunları duya duya evlat edinilmenin kötü ve acınılası bir durum olduğunu sanarak büyüyecek, belki bir gün “evlat edinilmiş" olan bir arkadaşı olacak ve o arkadaşının canını bilmeden acıtacak, acıyacak ona.
Ne can sıkıcı bir durum değil mi?
Tüm evlat edinen anneler adına ricamdır: Lütfen söylemlerimizi, bakış açımızı değiştirelim.
Buradan yani benim tarafımdan bakıldığında her şeyi başarabiliriz gibi geliyor. Yıkabiliriz gibi bu duvarları. Ne dersiniz?
