İkinci Bölüm 20 Ekim
Buraya dün geldik. Büyük elçi hastalanmış durumda ve bir kaç gün boyunca dışarıya çıkmayacak şu huysuzlugu ve suratsizligi da olmasa herşey çok daha iyi olurdu. Goruyorum ki cennet beni ağır bir sekilde yargılıyor ama cesaretli olmayacagim . Hafif bir yürek herseye katlanabilir. Hafif bir yürek kalemimden böyle sözlerin dökülmesi gülümsememe neden oluyor. Biraz daha hafif kalpli olsaydım bu benim güneşin altında yürümüş olan en mutlu Varlık olmamı saglayabilirdi. Ama yeteneklerim ve niteliklerim adına acı çekmem gerekirken başkalarının benden daha düşük olan yetenekleri neden kendimi tatmin etmem için yeterli oluyorki? Bütün güçlerimi borçlu olduğum yaratıcı neden bu kutlamaların bazilarini bana vermeseydin de, olanların yerine kendine güven ve tatmin hissi verseydin keşke..
Sayfa 91Kitabı okuyor
Çünkü yazmak, her zaman sonradan ortaya çıkarılacak bir şeyi yazmak anlamına gelir; çünkü benim kalemimden çıkabilecek gerçeklik, şiddetli bir vuruş nedeniyle kayadan kopup uzağa fırlamış bir parça gibidir, çünkü düzmece dışında gerçeklik yoktur.
Sayfa 189Kitabı okudu
"Benim kalemimden," diyordu," kan damlar."
Sayfa 53Kitabı okudu
Evet, benim kalemimden hayatımı ve ona bıraktığım ismin neden kanlı olduğunu öğrenmesi gerek.
Sayfa 70Kitabı okudu
"Benim kalemimden kan değil süt damlıyor,
Geceler boyu böyle geleceği emziriyorum.
Kahrolayım sevmedim ülküden başkasını,
Bir de seni çok seviyorum."
Kudüs'e Sesleniş | okumadan beğenmeyin, devamını da okuyun ⚘
Kudüs sen, rahmet düşmüş bir beldenin adısın.
Sevgiliye kavuşmak üzere yola çıkılan dünyadaki sonun, vuslattaki başlangıcın adısın.
İlk çekirdeğin yeryüzüne düşüşü kadar eskidir seni sevmişim Kudüs.
Öyle mahzun duruşuna dayanamam.
Her sabah güneşin doğuşu kadar taze ve umut doludur seni sevmişim.
Yıllandıkça bilenmiş Anadolu türküleri gibi yanık,
Âhh kalbim.. Ağla ey kalbim, yan ey kalbim :(
"Küçük Marie'm! Onu oyun oynamaya götürdüler; arabanın camından kalabalığa bakıyor ve artık o beyfendiyi hiç düşünmüyor. Belki de hâlâ ona bir gün okuması ve on beş yıl sonra bugüne ağlaması için birkaç sayfa yazacak zamanım var. Evet, benim kalemimden hayatımı ve ona bıraktığım ismin neden kanlı olduğunu öğrenmesi gerek."
Not: Bu konuyla ilgili belirsizlik olsa da kitabın ilerleyen sayfalarında da görüleceği gibi mahkum bunu yazacak zamanı bulamadı. Bu düşünce aklına geldiğinde artık çok geçti.
Evet, benim kalemimden hayatımı ve ona bıraktığım ismin kanlı olduğunu bilmesi gerek.
_İnsan, ya insan gibi akıllıca söylemeli yahut hayvanlar gibi susmalıdır!
_Sessizce bir köşede oturan sağırlarla dilsizler, gevezeden daha üstündür.
_Her ormanı boş sanma, belki de kuytuluklarında bir kaplan uyuyordur.
_Hastaya şeker vermek günah olur, çünkü ona acı ilaç fayda verecektir.
_İnsanlarla münasebetin ateşle münasebetin gibi olsun. Çok
Küçük Marie'm! Onu oyun oynamaya götürdüler; arabanın camından kalabalığa bakıyor ve artık o beyfendiyi hiç düşünmüyor. Belki de hâlâ ona bir gün okuması ve on beş yıl sonra bugüne ağlaması için birkaç sayfa yazacak zamanım var. Evet, benim kalemimden hayatımı ve ona bıraktığım ismin neden kanlı olduğunu öğrenmesi gerek.
Evet, benim kalemimden hayatımı ve ona bıraktığım ismin neden kanlı olduğunu öğrenmesi gerek.
Sayfa 70
İçini rahat tutmak mı? Bu sözün benim kalemimden dökülmesi seni güldürüyor.
Eğer her şeyi mahvetmeyi gerçekten başarırsam, bu tam da benim istediğim şey olur.
Zevksizlik mi dersiniz?
Belki de öyle, ama bu tek sözcük kalbimin derinliklerinde hissettiğim duyguyu açıklamaya yetiyor. Elindeki gücü kullanarak insanları sebepsiz yere baskı altına almak için ısrarla yapılan bir tercih böyle adlandırılıyorsa, benim bu tavrımın da zevksizlik olması mümkündür.
Ben teslim olmak istemiyorum.
Kimsenin içimdekileri görmesini istemiyorum.
Ne var ki bu, gelgeç bir çaba olur. Yoksa?! Yazarlar hep böyle insanlar mıdır acaba? İtirafta bulunurken bile süslü sözler kullanıyorum.
Yoksa ben canavarın biri miyim? Gerçekten insani bir yaşam sürebilir
miyim ki? Şimdi bunları yazarken bile, kalemimden çıkan
cümleleri kafama takıyorum.
Sayfa 30 - Dazai-YozoKitabı okudu
Küçük Marie'm! ...
Belki de hâlâ ona bir gün okuması ve on beş yıl sonra bugüne ağlaması için birkaç sayfa yazacak zamanım var.
Evet, benim kalemimden hayatımı ve ona bıraktığım ismin neden kanlı olduğunu öğrenmesi gerek.
Sayfa 70 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu