Kadrolu Yalnızlar için
unuttuklarınızı soruyorum
hiç hatırlamak istemediklerinizi
teninize iz bırakanları
ve izinizi taşıyan tenleri
görmesenizde sezdikleriniz var mı sizin
unutmasanız da unutur gibi yaptıklarınız
Bilmem dikkatinizi çekiyor mu; artık oturulan evleri, apartmanları, siteleri de çok gözalıcı renkler ile boyamaya başladılar. Koca bir bina bir kilometre öteden cart-kırmızı rengi ile bayrak çekiyor, ben burdayım diyor. Acı yeşil, başak sarısı, portakal rengi, çingene pembesi aklınıza ne gelirse.
Hadi yerini belli etsin, afişe olsun, her yerden görülsün diye bir otel, çarşı, iş merkezi, dükkân vb. bunu yaptı neyse; peki evlere, sitelere ne oluyor. Moda mı?
Eskiden tam tersine evler açık kahve, kirli sarı, gri, kurşunî, limon küfü vb. gibi gösterişe kaçmayan pastel renkler ile boyanırdı.
Demek ki, hayat artık bütün cepheleri ile bir alış-veriş sahası haline geliyor. Öyle ya, böylesi bir gösteriş "vitrin" olma istidadındadır. Ve günümüzde "vitrinde olmak" bir nevi statü haline geldi.
Sayfa 94Kitabı okudu
Bütün Şiirleri 1 - O. RİFAT /Durmadan ağlamak geliyor içimden.
Yıllar önce 
Bir Aşka Vuran Güneş kitabıyla tanışmışım şairin kalemiyle ve bir not düşmüşüm incelememin altına: "Daha sağlıklı bir ruh haliyle ilerleyen zamanlarda yine geleceğim," diye. Geldim, çok bekletemedim seni. Ruhum daha sağlıklı mı bilmem ama işte karşındayım!
Hepimizi bıktırana kadar karşımıza çıkan bir soru var: "Coğrafya kader
Bazı insanlar da Türk-Arap kardeşliğinden dem vuruyorlar, hatta aynı milletten olmaktan söz ediyorlar...
Aynı soydan gelmek, ya da tarih boyunca kültür ve kader birliği etmek dışında hiçbir ulusla kardeş olunmaz, illa ki çıkarlar çatışır... Her ulus kendi menfaatini daha önde görür. Tarih boyunca da öyle görmüştür. Orta Çağ'da da böyle
Şeker Canlar,
Hiç düşündünüz mü? Ruhumuz yorulduğu zaman onu nasıl dinlendirebiliriz? Sizin aklınıza ne geldi bilmem ama ben böyle durumlarda şiiri tercih ederim. Çevresinde olup bitenler insanı çok yoruyor. Bunlar yetmezmiş gibi bir de arzu ve heveslerimiz var. İçimizdeki bir ses konuşur durur geveze kuş gibi: Şunu isterim, bunu isterim; o olmaz, bu dolmaz...
Sayfa 48Kitabı okudu
—Ne okuyorlar acaba?
—O garson ne okuyabilir? diye düşünüyorsunuz.
Garson ve okumak.
Aşçıbaşı ve okunan bir şeyi dinlemek tuhafımıza gidiyor.
- Doğru.
Karagöz'e benzemiyor okudukları şey.
- Niye Karagöz geldi aklınıza?
- Bilmem.
Fakat başka bir şey de olabilir.
- Ahmet Haşim'in şiirleri niye olmasın?
- İmkanı yok. Hayır.
Aşçıbaşı anlayamaz Haşim'i.
Sayfa 199
Umutsuzlar Parkı
I
Biliyorsunuz parkların
Sizi çağıran tarafları
İnsanın gizli, karanlık köşeleriyle oranlı
Orada saklanıyor onlar
Çünkü her türlü saklanıyorlar orada
Bir yağmur öncesinin loş sokaklarıyla
«DELİ KURT»UN İLK YAYINLANIŞI
<<Bozkurtların Ölümü» ve «Bozkurtlar Diriliyor>> kitaplarından sonra Atsız'ın yeni bir tarihî roman yazmasını bekliyor ve özlüyordum. Öyle sanırım ki bu hissimde yalnız da değildim. O iki romanın tadını çok kimse unutamamıştı. Bu konuda yeni bir hazırlık içinde olduğunu ne kendisinden, ne başkasından
Çünkü bilirsiniz daima bi şeyler mutsuz eder insanı..
Yaşadığımız coğrafya asırlardır bizlerin hakimiyeti altında. Türk yurdu yaparken de burayı muhafaza ederken de hep şehit haberleri düştü evlere. Kimi zaman ne yaptığını bilmeyen liderler kimi zaman yanlışı doğruyu karıştıran insanlar yüzünden hep bi kargaşa ve neyin ne olduğunu bilmezlik hakimdi bu topraklara.
Yeri geldi Yeryüzünün en büyük devleti kuruldu, yeri geldi tek bir şehri dahi kuşatma altında olmayan bir bölge oldu. Biri gitti biri geldi. Biri çaldı biri çalmak isteyip çalamadı.
Biri surlar kaleler inşaa etti, laler düzdü bahçesine; biri saraylar dikti, hanlar hamamlar kurdu.
Biri geldi konuşmadı, milyonları götürdü; biri geldi tek menfaati olan söz söylemeyip liderlik etti.
Sonuçta bugün birileri atasının toprağını bırakıp buralara geldi yapılmadık hizmet kalmadı, biri kaldı toprağını dahi sulayamadı. Arabasına mazotunu benzinini koyamadı.
Birileri diploma bile almadı, birileriyse okuyup okuyup hep kaçmak zorunda bırakıldı.
Velhasıl mutlu şimdi birileri, varsın olsunlar. 5lisi 15lisi kaçlısı bilmem ama Allah var yukarda onu bilirim ben..
UNUTMAYIN!
HER VAZGEÇTİĞİNİZ ZAMAN AKLINIZA GELSİN BU TOPRAK IÇIN CAN VERENLER. VE HER ÜMİDİNİZİ YİTİRDIĞİNİZDE BEN NEDEN BİRİLERINİN ÜMİDİ OLAMAYAYIM DİYE SORUN KENDİNİZE.
Kahraman şehitlerimiz adına el fatiha..
KADROLU YALNIZLAR ŞİİRİ
unuttuklarınızı soruyorum
hiç hatırlamak istemediklerinizi
teninize iz bırakanları
ve izinizi taşıyan tenleri
görmesenizde sezdikleriniz var mı sizin
unutmasanız da unutur gibi yaptıklarınız