Bu son konuşmamız olmuştu ve ikimiz de bunu bilmiyorduk. Zaten hiç bilemeyiz değil mi? Hiç değilse birbirimizi sevdiğimizi söyleyebildik. En azından bu var. Çok değil ama bir şeydir işte. Başkaları için daha kötüsü olur.
Sayfa 555 - Altın KitaplarKitabı okudu
"Yola çıkalım mı?" diye sordu. Başımı salladım.
"Yola çıkalım.'' dedim titreyen sesimle.
Belli ki o da benimle aynı haldeydi. O sırada Bulut'un kapısı açıldı.
"Çıkıyoruz, değil mi?" dedi. Başımı salladım.
"Çıkıyor muyuz?" dedi odasının kapısından çıkan Eren. Odasından çıkan Nisan yağmurluğunu bile giymişti.
"Ben hazır bir şekilde bekliyordum..." dedi, gözleri kıpkırmızıydı.
"Tamam, o zaman hazırlanıp çıkalım." dedim odama doğru ilerlediğim sırada.
"Çantalarınıza alabildiğiniz kadar el feneri alın." dedi Uraz, "Başımıza ne geleceğini bilmiyoruz.''
En kötüsü de buydu işte, başımıza ne geleceğini bile bilmiyorduk...
gemilerde, otobüslerde, uçaklarda
gittim seni bulmak için
seni yani doğru kişiyi
doğru kişi kim
doğru kişi bazan en yakınında
olabiliyordu insanın
bazan en uzağında
bunu bilmiyorduk
Bir Arazi Alalım Seninle Güzel Anılarımızın Olacağı
𝐺𝐼𝑅𝐼𝑆
Kitaba o kadar kitlendim ki elimden bırakamadım. Cidden 
John Steinbeck romanlarında gerçekçilik ve yalınlık sunmakta çok iyi. 
Fareler ve İnsanlar, farklı olsalar da arkadaşlıkları sağlam olan iki tarım işçisi George ve Lennie'nin öyküsünü anlatır. Kendi hayalleri olan bu ikilinin dostluk ve dayanışmasını anlatır bizlere. Hele ki son sayfalarda gözyaşlarımı
Karalama2
...?...?/1989...
Kendini haddinden fazla duyumsadığı için acıya ve korkuyuda haddinden fazla duyarlı arkadaşım için, burası tam bir cehennemdi. Her şeyiyle farklıydı Ankara'dan. Çok kültürlü, birçok etnik gruptan oluşan, bu etnik grupların bir nevi kabileci bir tutumla diğerleriyle arasına sınırlar koyarak birbirinden ayrıştığı, etnik
6 ŞUBAT' TA BİR ÇOCUK MASALI
Bu cümleden ne anlarsınız bilmiyorum ama her şey olması gerektiği gibiydi. Farklı, olağanüstü, olmaması gereken, eksik ya da yanlış tek bir şey yoktu.
Şubat soğuk bir aydır. Hem de çok soğuk. Ama buna rağmen biz çocuklar çok severiz bu ayı. Çünkü kış, kar getirir biz çocuklara; kar da eğlence, oyun, mutluluk. Bir de okul tatili de bu aya denk
ayrılık mektubu
Ortalık henüz tamamen kararmamış olduğu halde perdeleri kapadı ve lambayı yaktı, masanın başına geçerek, kurşunkalemiyle ve acele acele yazmaya başladı:
"Ömer! Seni bırakıp gidiyorum. Bunun bana ne kadar acı geleceğini, hayatta senden başka hiç kimsem olmadığını bilirsin ... Senin de benden başka kimsen olmadığını biliyorum. Buna rağmen
Sayfa 261
1899 (2022)
... Ona göre bilebileceklerimizin sınırları vardı. Hiçbir şeyin gerçekte nasıl olduğunu hiçbir zaman bilemezdik. Hepimiz uykudaydık. Şeylerin gerçek doğasını bilmiyorduk...
- Bir akşam gelip bana şöyle dedi :
Platon'nun iddiası doğruysa bir şeyin gerçek olduğunu nasıl bileceğiz?...Asıl gerçekliğin yaşadığımız hayatın dışında olmadığını nereden bileceğiz?...
+Onun yaşindaki bir kız için oldukça iddialı bir düşünceydi... Ben de ona bir soru sordum -Tanrı dediğin de bu değilmi? - Gerçekliğimizin yaratıcısı değil mi?... Bir an durup düşündü ve cevap verdi :
- Ama o zaman Tanrının yaşadığı dünya gerçek olan. Biz sadece onun "bebek evindeyiz"... Peki, o zaman Tanrı'yı kim yarattı? ... Bu döngü sonsuz değil mi? ...
- Burası bir anlamda o "bebek evi"... Ve senin için yaratıldı...