Toplantı Günü! Söyleşi & Uğultulu Tepeler & Deliliğin Tarihi…
Muhteşem okurlarımız;
3 haftalık bir toplantı arasından sonra yeniden bu akşam birlikteyiz. İkinci haftanın sonunda toplantı olmayınca bir boşluğa düştünüz değil mi? 😊 Amaaaa….Harika bir şiir meetingi yaparak aradaki bu boşluğu da kapattık sayenizde.
Bugün size başka bir sürprizimiz daha var. Kitap sunumlarımızın öncesinde grubumuzdaki Değerli yazarlarımız 
Ali Bektaş , 
Ülkü Yağmur Ural , 
Gamze Tigis , Erman Şahin , 
Tuna Kahraman ve 
Duygu Göker Şentürk ile beraber kısa bir söyleşi yapacağız. Sakın kaçırmayın. 😊
Uğultulu Tepeler’in uğultusunu kulaklarında hissetmeyen kaldı mı acaba? Bu Victoria Dönemi romanı, kimine göre dünyanın gelmiş geçmiş en büyük aşk romanı; kimine göre her okunuşunda değişik tatlar veren çağlar ötesi bir eser ya da insanın içine işleyen bir anlatımla dile getirilmiş uzun bir şiirdir. Sizler de düşüncelerinizi incelemelerinizde belirttiyseniz lütfen bağlantılarınızın linkini yorumda paylaşın. 🦋
Deliliğin fantastik dünyasında dolaşırken Foucault, aslında "deli"nin bize onun deli olduğuna karar veren, onu öyle konumlandıran genel toplumsal harita üzerinde işgal ettiği yer itibariyle yansıdığını gösteriyor. Her çağın kendi ütopyası içinde kendini arındırdığı, saflaştırdığı, idealleştirdiği tarihsel yolculukta, delinin bu arınma ayin ve oyunundaki yerini ve rolünü kavramamızı sağlıyor. Bu nedenle, Deliliğin Tarihi, aynı zamanda aklın tarihinin ana hatlarını da ortaya koyuyor: Akıl, kendini ancak deliliğin zıddında, deliliğin zıddı olarak tanımlayabiliyor. Öyleyse delilik, toplum düzeninin varlığı için gerekli mi? Derin felsefe yapalım diyorsanız, meet atmosferinde buluşalım. 💫
Lars von Trier - Melancholia (spoiler içerir)
Aynı'nın cehenneminde, Atopik Başka'nın gelişi kıyameti haber veren bir hal alabilir. Bir başka deyişle: Bugün Aynı'nın cehenneminden kurtularak Başka'ya yönelmemizi sağlayacak tek şey kıyamettir. Lars von Trier'in Melancholia filmi de kıyamet benzeri bir olayın, bir felaketin bildirilmesiyle başlar. Felaketin lafzi anlamı
Sayfa 13Kitabı okudu
Aşk ne mi? Hani rüyadan uyanınca çok üzülen insanlar vardır. Rüyanın toz pembe olması onları mutlu eder bu yüzden hiç uyanmak istemezler. Böyle iki kişi bir araya gelirse de toz pembe bir dünyaya inanan bir aşk ütopyası oluyor. Yoksa hiç bir dilim ekmekle mutlu olan insan gördünüz mü?
Bazan
Bazan;
Emek vermek yetmez
Çabalamakla da olmaz
Ne kadar istersen iste
Bazan hiçbir şey olmaz
Olan;
Zamana
Emeğe
Hayallere
Ve
Sana
Olur, geriye ne kaldıysa tabi.
Süslü lafların ütopyası değil, gerçeklerin distopyası burası.
Üç kişinin başardığını üçbin kere dile getirdiği bir fenomenya.
Hepsi reklam, severek kim mutlu olmuş? Madem olmuşlar, neden bu aşk şiirleri, romanları, film, dizi ve şarkıları?
Söyleyin bana ? Romeo, Ferhat, Kerem, Mecnun ve Juliet, Şirin, Aslı, Leyla neden öldüler? Madem sevenler mutlu, onlar sevmedi mi? Onlar sevdiyse, şimdikler de sevgi mi?
Kimi parasına aşık oldu, kimi şöhretine, kimisi fiziğine, kimisi şehvetine. Leyla çok mu güzel bir kadındı da hikayesini duyduk hepimiz? Ruha aşık olan kalmadı ne yazık ki...
Ben bu çağın çocuğu değilim...
_İnsanIar, kuşIar gibi uçmayı, baIıkIar gibi yüzmeyi öğrenmişIer ama insan gibi yaşamayı öğrenememişIer.
_Görmek isteyenler için ışık, istemeyenler için karanlık vardır.
_Hiçbir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle baş başa kalmaktan çok hiçbir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar ama en çok kendinden kaçar.
Saint Simon ve Jeremy Bentham'ın ütopyası:
"Onların dünyasında bütün insanlar eşitti, zenginler yoksullara verirdi, hiçbir yönetici yoktu, olanlar halk tarafından seçilmiş olurdu, kadın erkekle aynı değerdeydi, çocuklara asla vurulmazdı, tıpkı yaratılış sabahında olduğu gibi her taraf çiçek kokardı."
Sayfa 146Kitabı okudu
REMUER LA CUILLÈRE À CAFÈ
Sadelik olsun bu sabah,
Kalbimi yeni fark ettiğimde,
Küçük çocuk heyecanıyla...
Sokaklarda yağmurlar yerine güller yağsın,
Kimse ağlamasın sonra güneş doğmaz.
Sokaklarda kahkahalardan kuşlar,
Pornografide, sınıfsız bir toplum ütopyası, sınıfları ve onların cinsel eylem içindeki biçim değiştirmelerini birbirinden ayıran özelliklerin, karikatürleştirilmesiyle sunulur. İnsan başka hiçbir yerde, karnavallardaki maskeli geçitlerde bile, tam da durum onları en aykırı yollarla hem ihlal ettiği hem de feshettiği anda, elbiselere kazınmış sınıfsal işaretlere yönelik böylesi bir ısrar bulamaz. Hizmetçilerin kolalı kepleri ve önlükleri, işçilerin tulumları, kahyanın beyaz eldivenleri ve çizgili yeleği, daha yakın zamanlara gelindiğinde, hemşirelerin önlükleriyle maskeleri - ayrılmayacakmışçasına birbirlerine dolanmış çıplak bedenlerin üzerindeki tuhaf tılsımlar gibi düzenlenmiş bütün bu giysiler, hâlâ anca göz ucuyla görebildiğimiz bir cemaatin amblemleri olarak görünecekleri o son günü haber verir gibidirler.
Antik dünyada buna benzer yegane şey, gerileme dönemindeki klasik sanat için bitmez tükenmez bir esin kaynağı olan, insanlarla tanrılar arasındaki aşk ilişkilerinin temsilidir. Bir tanrıyla cinsel bir birliktelik yaşayan şaşkın ve mutlu ölümlü. kendisini tanrısal olanlardan ayıran sonsuz mesafeyi bir anda hükümsüz kılar; buna karşılık, tanrının başkalaşıp bir hayvana dönüşmesiyle aynı mesafe -bu kez tersinden- yeniden oluşur. Europa'yı uzaklara götüren boğanın saf yüzü, Leda'nın yüzüne doğru uzanan kuğunun sivri gagası - bunlar, mahrem ve kahramansı olduğu kadar hoş görülemez de sayılan hafifmeşrepliğin işaretleridir.
