Rübai II
Dal goncayı bir sabah açılmış buldu ,
Gül melteme bir masal deyip savruldu
Dünyada vefasızlığa bak; on günde
Bir gül yetişip, açıp, solup kayboldu.
Dalıp kaldı bir süre. Bir anda her şey uçup gidiyor. Bir eski rubai dizesi takıldı kafasına : " Geçmiş gelecek masal bütün bunlar hep..."
Ama sonra ne diyor ; söyle onu da. Söyle söyle...
"Eğlenmene bak ömrünü berbat etme!"
Sayfa 355 - AyrıntıKitabı okudu
“RUBAİ
Ömrün o büyük sırrını gör bir bak da
Bir tek kökü kalmış ağacın toprakta
Dünya ne kadar tatlı ki binlerce kişi
Kolsuz ve bacaksız yaşayıp durmakta.”
Müftünün fıkıh bilmesi, mütedeyyin olması, bilgin ve mümin olması gerekir. İslam bilimlerinde mahir ve diyanet aydınlığı yüzünde fark edilmeli. Meyil bakımından gönlü kusursuz, hileye karşı kalbi korkusuz olmalı. Kalemi rivayette dosdoğru, naklettiği müçtehitlerin görüşleriyle uygun olmalı. Bozguncu, içkici, cahil, kötü işlerle meşgul ve gaddar olmamalı. Bir kuruş için yüz haklıyı haksız çıkartmamalı ve azıcık bağış için pek çok hayırı evete çevirmemeli. Bir sepet üzüm için bir bağı yakmaktan üzüntü duymayan, bir batman buğday için harmanı yele vermekten dertlenmeyen bir kişi olmamalı. Müftü eğer hileyle fetva eriyor, kalemin ucuyla şeriatın yüzünü yaralıyorsa ve karşılık olarak da gümüş alıp malına katıyorsa dinini dünyaya satmıştır. Böyle bir müftü, adam öldüren hekim gibidir, birine İslam dininin öldürülmesi, diğerine ise Müslümanın öldürülmesi nasip olmuştur.
Rubai;
Eğer ücret alarak yazı yazıyorsa müftü,
Ücret fazla olursa meylinin az olması gerek.
Fetvada eğer ücret yüzünden hayır evete dönerse,
O yazıcının elini kalem ucu gibi kesmek gerek.
Sayfa 40Kitabı okudu
“Ne zaman bir şair başına bela açabilecek bir dörtlük yazsa, onu Ömer’e mal ediyordu; böylece kendisine ait olmayan yüzlerce rubai de Hayyam’ınkilerin arasına karıştı. Öyle ki yazma da ortada olmayınca gerçeği sahteden ayırmak imkansızlaştı.”
Sayfa 167Kitabı yarım bıraktı
34. Rubai
Ey dost, gel düşüp durma yarının derdine,
Servet say yaşadığın ânı, bak keyfine!
Yarın çekip gittik mi bu yıkık saraydan;
Bir oluruz on bin yıl önce gidenlerle
Sayfa 50 - Ötüken Yayınları
Rubai
Bir duygu mu var böyle derin, böyle geniş
Sevmek bir ölüş, belki tekrar diriliş
Bitmez kederim, bil ki tükenmez derdim
Aç kalbimi öğren, seni sevmek ne imiş!
Sayfa 40 - Özgür yayınlarıKitabı okudu
Ömer Hayyam, Rubai
Denize düşüp kaybolan su damlası
Toprağa karışan toz zerresi
Nedir bu dünyaya gelip gidişimizin manası?
Fena bir böcek işte, bugün var yarın yok.
Sayfa 162Kitabı okudu
Tuyuğ - Duygu
Tuyuğ, rübai gibi kafiyelenen dört mısralık bir şiir olup, Türklerin divan şiirine getirdikleri yeni bir nazım türüdür. "Tuyuğ" bugün kullandığımız "duyu" ve "duygu" kelimelerinin eski şeklidir.
Sayfa 217 - Berikan YayıneviKitabı okudu
