“Hayatı kontrol edecek her şeyden vazgeçtim ikimiz için ve bir tek şey için yaşıyorum.Seni sevmek için seni mutlu etmek için.Şu anı en iyi şekilde yaşamak için…"
«
Bir şeylere olan inancımı yitirdim.
Sorsanız ne olduğunu söyleyemem.
Her şey beni yordu.
Ama tek tek sayamam.
Güvenim yerle bir oldu,
ama toplamak istemiyorum.
Bir çok şeyden vazgeçtim.
Ama bu vazgeçmeye neler dahil
bilmiyorum. Kimseyi istemiyorum.
Buna herkesin dahil olduğunu
biliyorum.
»
Düşünsene bir özentiyle tuttuğun sigaranı yakıyorum
Hafifçe başını eğiyorsun, bahar bahçe saçların dökülüyor yüzüne
Avuçlarımda ki ateş tir tir titriyor seni görünce Lara
Sonra tatlı başını yavaş yavaş kaldırıyorsun
Sanki yıllardır karşında seni bekler gibiyim, derken işte işte kılıçtan keskin ve zindanlardan derin gözlerin.
Tarifinden acizim ben bu güzelliğin, bilmiyorum Lara ben kimin şairiyim?
Dışarıda olup biten her şeyden haberim var aslında, ama ben Lara hayatı kalbimin içinde yaşıyorum, zamansız, mekansız, nefessiz, ama sensiz diyemiyorum Lara diyemiyorum.
Gözlerimin ve gözlerin görmediği yerdesin sen Lara! İçimdesin içimdesin diyorum sana, beni anla!
Beklenen güzel haber gibisin, ama sen gelmesen de güzelsin.
Ah Lara! Bir cenk meydanı kuruluyor içimde seni düşününce
Senin için kınından çekiliyor kılıçlar, duvarlar yıkılıyor, yeniden çiziliyor hudutlar
Öyle şanlı, öyle asil ilan ediyorsun ki zaferini
Hayran hayran sana bakarken görüyorum, esir düşen bir kumandanın gözlerini
Sonra, baktığım yerde seni göremiyorum, parmak uçlarında nazlı nazlı, berrak bir suyun üzerinde yürürken seyrediyorum seni
Dur Lara ! Dur!
Sakın gitme! Sen uzakları göremezsin. Tamam, gideceğin yollar senin
Ama ayaklarına serilmiş basıp basıp geçtiğin yollar benim! Bilmezsin.
Artık seni yazmam, vazgeçtim dillere düşürmem demiştim, görüyor musun Lara? Ben yine bana yenildim.
Ömrümün neresindeyim bilmiyorum
Neler neler geçti başımdan bir sen geçmiyorsun
Ah Lara..
Senden başka güzel bilmem ben, buhtunnasr kabrinden kalksa
Babil şehrini yeniden kursa, bin bir güzelleri karşıma dikse,
Değişmem değişmem saçlarının tek bir teline.
Ben Her Şeyden Vazgeçtim
Sevgili E.
Bazı cümleler beni öyle güzel tanımlıyor, tamamlıyor ki sana bunu anlatamam.
Aynen güzel bir elbisenin yine güzel bir bedeni sarması, sarmalaması, o bedene yakışması, o elbiseyi giyen kişinin aynı zamanda onu taşıması gibi...
Frida Kahlo'nun dediği gibi;
"Sakinliğimi çalanlar beni deli olmakla suçluyor..." dediği o ruh halindeyim.
Bazen vazgeçersin.Herkesten ve her şeyden.Uzaklara gitmek istersin, başka yerlere kaçmak.Kimseyle konuşmak, kimseyi görmek istemezsin.Kurduğun hayallerden, verdiğin sözlerden vazgeçersin.Ne başarmaya gücün kalır ne de oldurmaya.Bir iki defa kendini kandırır yeniden denersin, çok geçmeden anlarsın.Olmayacağını, olduramayacağını yorulursun.Bir şeyleri beklemekten, "acaba değişir mi"diye sorgulamaktan.Bir mucize olsun diye inanmaktan yorulursun.Kendini suçlamaya başlarsın, umut ettiğin için, emek verdiğin için. Gerçekleşmemesine rağmen hayallerinin peşinden koştuğun için.Kocaman bir boşluk oluşur.Tam kalbinin üzerinde doldurmak istedikçe,içini acıtan,yüreğini sızlatan.Sonra yatağına girip, yorganı üzerine çekersin."Vazgeçtim" dersin, "bugün herkesten ve her şeyden vazgeçtim."Bazen vazgeçersin.Kurduğun bütün düşlerinden, verdiğin bütün sözlerden .Biriktirdiğin bütün hayallerden tek tek vazgeçersin.
Bazen vazgeçersin. Herkesten ve her şeyden. Uzaklara gitmek istersin, başka yerlere kaçmak. Kimseyle konuşmak, kimseyi görmek istemezsin. Kurduğun hayallerden, verdiğin sözlerden vazgeçersin. Ne başarmaya gücün kalır ne de oldurmaya. Bir iki defa kendini kandırır yeniden denersin, çok geçmeden anlarsin. Olmayacağını, olduramayacağını Yorulursun.. Bir şeyleri beklemekten, "acaba değişir mi" diye sorgulamaktan. Bir mucize olsun diye inanmaktan yorulursun. Kendini suçlamaya başlarsın, umut ettiğin için, emek verdiğin için. Gerçekleşmemesine rağmen hayallerinin peşinden koştuğun için. Kocaman bir boşluk oluşur. Tam kalbinin üzerinde Doldurmak istedikçe, içini acitan, yüreğini sızlatan. Sonra yatağına girip, yorganı üzerine çekersin. "Vazgeçtim” dersin, "bugün herkesten ve her şeyden vazgeçtim". Bazen vazgeçersin. Kurduğun bütün düşlerinden, verdiğin bütün sözlerden. Biriktirdiğin bütün hayallerden tek tek vazgeçersin
Bende "VAZGEÇTİM"
Louis Ferdinand Celine diyor ki; Giderek, her şeyden vazgeçe vazgeçe, sanki bir başkası oldum.
youtu.be/83PXWOoucDU?si=...
Neden bu kadar duygusal bu kitap...
Seni tanıdığımdan bu yana, benim için her şey değişti. Beş ay önce istediklerim, şu anda istediklerimden çok farklı. Bir insan bedeni istiyor muydum? Evet, hem de çok. Bu, şu an önceliğim mi? Hayır." Bana ciddi gözlerle baktı. "İstediğim bir şeyden, ihtiyaç duyduğum bir şey için vazgeçtim. Sana ihtiyacım var, Melek. Hiçbir zaman bilemeyeceğin kadar. Artık ölümsüzsün. Ben de öyle. Bu da bir şeydir."
Sayfa 407 - PatchKitabı okudu
Hiçbir zaman hiçbir şeyden tam olarak emin olmadım. Ne aşkımdan, ne savaşımdan. Ne senden ne de kendimden. Öyle bir yerde yaşıyoruz ki; emin olamıyor insan. Bazen beni çok sevdiğini düşündüm, bazen aptalca geldi bu düşünceler ve vazgeçtim her şeyden. İnsan kendi sevgisinden bile emin değilken başkasından nasıl emin olabilir ki?
Sayfa 224Kitabı okudu
Ben her şeyden ne zaman vazgeçtim? Bir yerlerden döndüm sanki ve kimseleri bulamadım. Gidip gidip geri dönüyorum, kimse olmuyor.
Sayfa 242Kitabı okudu
