Bir ara yıkar arıtırız burayı, dedi Muhtar. Çocuklarla. Sen de çocuklarımıza tüm bildiklerini, bu konuştuğun dilini, okumanı, yazmanı öğretirsin, oldu mu? Hep iyi şeyler öğretirsin. Çünkü bizim çocuklarımız, bütün çocuklar gibi iyidir.
kuşları boğdular, çimenleri söktüler, yollar çamur içinde kaldı. dünya değişiyor dostlarım. günün birinde gökyüzünde güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. günün birinde yol kenarlarında toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz. bizim için değil ama, çocuklar, sizin için kötü olacak. biz kuşları ve yeşillikleri çok gördük. sizin için kötü olacak. benden hikâyesi.
Bir tek sen kaldın, rüyalarımı hayra yoran. Mütebessim bir yüzle gözlerimi dinlendiren.
Şimdi de ki; olsun, bu da geçer! Kafamı çatlatan bu ağrı, gözaltlarımı morartan bu uykusuzluk, şekersiz kahve ve siga- ra üstüne sigara içilen geceler. Bütün kaslarımı gerdiren Kudüs sancısı ve sert bakışlı Afgan çocuklar. Bizim evimiz o günden beri yaz gibi sıcak.
Çetecilik oyunlarının en heyecanlısı bizim mahallenin çocuklarıyla, bitişik Hristiyan mahalle çocukları arasında yapılanlarıydı. bu artık bir oyun değil,sınır mahalleler arasında bir kavgaydı.bütün bunlar aynı devletin uyruğu,fakat yüzyıllardan beri birbirine kaynaşmayan ırkların çocuklar arasında ileride olacak kanlı hesaplaşmaların küçük hazırlığıydı.
Sayfa 15Kitabı okuyor
İçinde bulunduğumuz çağ, “şimdi"yi yaşamamıza fırsat vermiyor, her şey gelecek için yapılıyor. Bu durumun bizde yarattığı zorlanma duygusu da, bizim ihtiyaçlarımızın çocuklarımızın ihtiyacından önce gelmesine, bu yüzden onları acele ettirmemize neden oluyor. Çocuklarımızı kolayca şekil ve kıvam verilebilir, her türlü eğip bükmeye müsait varlıklar olarak algılıyoruz. Dolayısıyla da, onlardan bizim ihtiyaç, program, ilgi ve bakış açılarımıza uymalarını bekliyoruz. Sonuç ise fazla programlanmış, endişeli ve mutsuz çocuklar.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Birçok yerde olduğu gibi bizim köyümüzde de çocuklar ya hastalanınca, ya başlarına bir kaza gelince ya da ölünce kıymetlenirler.
Birçokları anlamayacak olsa da anlatmak zorunda olduğumuz, gecemizi gündüzümüze katarak insanlara hatırlatmakla yükümlü olduğumuz şeyler var. Her ne kadar menfi duyguların coştuğu bir hengâmda, akıl ve analiz gözden düşse de bir okuyan, bir lahza olsun üzerine düşünen birileri olur diye anlatmamız gereken şeyler var. Zira menfi galeyan, tarih
Ve aynı nedenle bir başkasına verilen acıyı da algılamak istemeyiz.
Bizim kültürümüzde çocuklar -özellikle de erkek çocuklar- gözyaşlarından, çaresizliklerinden, ruhsal incinmelerinden utandırılarak büyütülür. Oysa, hangi ölçüde olursa olsun acıyı inkâr etme baskısı altında kaldığımızda kendi acımızı algılayamayacak duruma geliriz.
çocuklar için
Mesela Tommiks kitabı benim çok hoşuma gider çünkü hikâyedeki Kulver Kulesi'ni bizim Yeşilköy'deki filoya benzetirim. Doğan Kardeş Yayınları'ndan Carl Ewald'ın yazdığı Tabiat Ana Anlatıyor da şahane bir kitaptır. Çocukken Red Kit ile Tenten'i çok severdim. Okurken çok dikkatimi çekmişti, Tenten'deki uçaklar gerçek uçaklardı ve ben hepsini tanıyabiliyordum. Seneler sonra da doktora hocamı Tenten'le tanıştırdım. O da trenleri çok severdi ve bütün lokomotiflerin gerçek lokomotifler olduğunu söyledi. Düşünebiliyor musun, bu kitabı yazabilmek için Hergé müthiş bir araştırma yapmış. Bunların yanında Asteriks de son derece önemli kitaptır.
Çocuğun ve yetişkinin iki farklı kişiliğe sahip olduğu gayet açıktır. Bu, minimum düzeydeki bir şeyin yavaş yavaş büyüyüp maksimuma erişmesi durumuna benzemez. En küçük detayları fark edebilen çocuklar, sahip olduğu zihinsel sentezi gördüğü şeylere yansıtan bizleri aşağı varlıklar, nasıl bakacağını bilemeyen beceriksiz insanlar olarak görüyor olmalı. Belki de onların gözünde bizim hiç dikkat duygumuz yok ve ilginç şeyleri ilgisiz veya bilinçsizce es geçiyoruzdur. Nasıl ki biz algılama biçimimize bütünüyle yabancı olan çocuğa güvenmiyorsak, o da kendini ifade edebilseydi zihinsel dünyasının derinliklerinde bize hiç güvenmediğini mutlaka dile getirirdi. Yetişkinin ve çocuğun birbirini anlamaması bu yüzdendir.
Sayfa 72 - Kaknüs Eğitim KitaplığıKitabı okuyor
Bizim annelerimiz, yarimiz, yavuklularımız nihayetinde bizim kadınlarımız yeni yetmelere kısır değilerdi onlar neşeli çoçuklar doğurtmaya kısırlardı.
(Boran Deniz)
Bana öyle geldi ki onlar bizim anladığımız anlamda dua etselerdi, kürtajla alınanlar için değil,sevilmeyen çocuklar için dua ederlerdi.
Sayfa 109Kitabı okuyacak
Selam
hayykitap' tan çıkan 
Şöhret Karaduman kaleminden 
Cinsiyeti Terk Etme kitabından bahsedeyim bugün de biraz.
#kitapkonusu
#kitapyorumum
Çağımız meyda ile birlikte çocuk büyütmeye çalıştığımız bir çağ kabul edelim. Dolayısıyla çık fazla dış baskıya maruz kalıyoruz.
Çocuklarımız ise bizden çok popüler kültüre güveniyorlar. İzledikleri her şeyi
