Savaşın bedelinin sadece cephelerde ödenmediğinin özenle hazırlanmış betimlemesi.. Zweig, her daim insanı içine alan, korkunç bir gerçeklikle psikoloji bilminin izlerini tek tek dokuyan bir yazar. Yine ince ince işlemiş, sakince dokumuş ve sunmuş okurlarına. Zenginlik, yoksulluk, sınıf ayrımı bir yana her bireyin kendi korku ve acısını gizlemiş sayfalarına. Her karakterin bir iç çekişi var, duymak isteyene. Bu dünyada herkesin ödediği bir bedel var, görmek isteyene. Öyküyü bitirmeme, bambaşka son ihtimallerini okuyucuların fikrine bırakan yazar cesaretine hayranım. Muhteşem bir son yaratmak, yarattığınla övünmek ya da onunla acı çekmek yerine, ince ince işlediğin karakterin sonuna kıymak bir nevi... Zweig, iyi ki kalemi almış eline, keşke hiç bırakması gerekmeseydi.. Ölüm de yaşamın emri..
