Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Çok sevdiğimiz, bizde yer eden filmleri defalarca izlemişliğimiz vardır; aynı şeyin kitaplar için de geçerli olduğunu düşünürüm hep. Belki defalarca değil ama bazı kitaplar belli bir periyotta en az 2 kere okunmayı hak ederler.
Benim için bunlardan biri ‘Nietzsche Ağladığında’ olmuştur. Felsefe alt yapım pek bulunmaz, fakat derinlemesine girme denemişliğim olmuştur, galiba biraz fazla derin oldu ki boğuldum. Nietzsche’nin ‘Böyle Buyurdu Zerdüşt’ü kapasitemin yetmemesinden mi, tam konsantre olamadığımdan mı, bilemiyorum algılayamadım, bıraktım. Anladım ki sert bir dalış yapıp çakılmaktansa yumuşak bir giriş yapıp alışmak lazım.
Bir hikaye, bir roman, bir öykü içerisinde felsefeyi yedirmek, harmanlamak böyle bir giriş için en ideal olanı sanırım. Bu böyle bir kitap. Irwin Yalom; kafasında Freidrich Nietzsche, tanı uzmanı Dr. Breuer, psikanaliz kurucularından Freud’un geçtiği bir öykü yaratmış ve bunu; bu önemli şahsiyetlerin gerçek yaşam öyküleriyle, gerçek yazışmalarıyla ve kitaplarından(İnsanca Pek insanca, Böyle Buyurdu Zerdüşt vb.) yaptığı alıntılarla destekleyerek harika bir felsefi roman ortaya çıkartmıştır. Aynı zamanda yerinde ve şaşırtıcı şekilde kullanılan metaforlar renk katmış kitaba.
Felsefe dediğimizde beyni zorlar, hırpalar. Romanın felsefe ile bütünleşmesi ise aklın dinlenmesine fırsat verip tazelenmesine olanak sağlıyor. Bu sebeptendir ki, çok sevdim bu kitabı, hem Nietzsche’yi daha yalın bir şekilde anlayabilmek açısından hem de zihne egzersizler yaptırdığı güzel alt yapısı için.
-Bu kitabı enfes bir zevkle okumamı itiraf edebilirim.Ve bu kitap bana bazı şeyleri hatırlattı ama onları izah etmeyeceğim.Çünkü,bu bana özel şahsi hatırlatmalar olsa gerek :)
Atay’ın, hikâyelerinde kurguladığı kahramanlar aracılığıyla toplumdan kendini soyutlayan, yalnızlaşan ve bunun neticesinde içselleşen problemli insanları anlattığını
Hep vardı böyle insanlar.Hep var olacak bu tip varlıklar, insan demek belkide iltifat olur .Nedensiz,sorgusuz menfaat uğruna yalakalık yapacak da olacaktır hep.Benim tanık olduğum bu tür sistemlerin olması bu kitabı okuyup tavsiye etmemde büyük rol almıştır.Bende hep bu tip insanlara karşı bir iğreti bir kaçma arzu olmuştur.Ama şunu da gördüm Zeyno anneler gibi Memed Ali gibi yürekli insanlarda hep olacak .Yoksulun yanında ezilenin tarafında haksızlığa karşı büyük bir kolektif şuurla hareket edecek yürekli insanlar da hep olacak olmalı.Okunmalı ve okutulmalı.
Yeraltı Saatleri kitabının başını hem sevmemistim hem anlamakta biraz zorluk çekmiştim ama sonra bir şekilde yazarın üslubuna alıştım ve sevdim.
20 Mayıs tarihi o kadar çok söylendi ki her gün 20 Mayıs gibi bir algı oluştu bende çünkü günlerin sonlarında veya başlarında hep bugün 20 Mayıstı diyor anlayamadığım yer burası.
Mathilde ve Thibault'un ayrı ayrı hikayelerini anlatıyor.
Mathilde 3 çocuk annesi ve kocasını yıllar önce kaybetmiş. Bir işe girmiş isinde çok başarılı iken patronu Jacques' e karşı geldiği andan itibaren hayatı zehir olmuştur resmen.
Thibault ise çok sevdiği Lila'nın onu sevmediğini anlayınca ayrılmaya karar verir ancak bu kararı çok zor almıştır ve bir türlü unutamamıştır.
Mathilde ve Thibault'un yaşadığı ruhsal zorluğu okuyoruz. Tükenmiş iki insanın birbirini iyi anlamaları gerekir değil mi ?
Kitabın sonu bence eksik, böyle olmamalıydı en az 20 sayfa devam etmeliydi.
Bir iki satırla kitabın anlatım tarzına değinip içeriğine geçmek istiyorum.
Yazar-Margaret Cheney, her ne kadar biyografi tarzı bir roman ortaya koymuş olsa da anlatım dili sanki bir tarih kitabı ya da bir makale okuyormuşsunuz tadı veriyor. Derinlemesine araştırıldığı, bilgi sahibi insanlar ile konuşulduğu belli. Anlatım dili okurken bir yerden
Kaliteli romanın yokluğundan bahsedilirse, eleştirim her daim okuradır. Eğer kaliteli okur kitlesi varsa iyi yazarların çıkması işten bile değildir. Zira yazar ne kadar kaliteli olursa olsun kitapların değerleri okuyucu tarafından sahiplenilmezse maalesef yazar tüketilmiş olur. Bir verir, iki verir, üçüncü ürünü vermeye şevki kalmaz. Burada önemli
06.03.2016
Çok ara vererek (elimde olmayan nedenlerden dolayı) okuduğum için mi bilmiyorum ama kitabın çok içine giremedim. Hepimizin hayatımızın bir döneminde kendimizi her şeyden soyutladığı, her şeyi sorguladığı kitapta olduğu gibi çelişkili durumları olmuştur. Kitap kolay bi kitap değil. Kendinizi tamamen vermeniz gerekiyor. Sanırım okurken
Mazlum ÖZEL
‘KANLI TOPRAKLAR’ ROMAN İNCELEMESİ
YAPI:
1-Romanın Kimliği: 1934 yılı, Ağustos sonları.
2-İsim-içerik ilişkisi: Romanda geçen tüm haksızlıklar, ölümler, toprak(lar) için yaşanmıştır.
3-Olay örgüsü ve karakter analizleri: Romanın baş karakteri olan Topal Nuri’nin(bundan sonra Topal ismiyle
Bridgerton serisi
Geç kalmış olduğum bir seri
Bu kadını hep merak ediyordum şimdi ilk kitapla birazcık meakim giderildi
Kitaba gelince Simon ve daphne hikayesini sevdim
Simon annesini doğduğu gün kaybeder ve 4 yıldır hiç konuşamaz Kont ise yıllardır istediği oğlunun böyle eksik olmasını kabul edemez ve ondan nefret eder ve ondan uzaklaşır Simon için bu herseyin üstesinden gelmesine sebep olmuştur
Ve Daphne sekiz kardeşten dördüncüsü en olumlu en mutlu çocuk
Ve kötü tek varisi ile bir oyuna başlar ama oyun çoktan değişir
Hikaye güzeldi ama başlarda sıkışma sonlara çok hızlı gittim bu tir hikayeleri nerde olsa okurum sıra geldi Antony e:)
144 syf.
·
Puan vermedi
Goethe bu kitabında “Benim en çok hoşlandığım yazar, eserinde kendi yaşantımı bulabildiğim, çevremde olup bitenlere benzeyen olayları canlandıran ve hikâyesi bana karşı, bir cennet sayılmamakla birlikte tarifi imkânsız bir mutluluk kaynağı olan, kendi ev hayatım kadar, yakın ve samimi gelen yazardır.” diyor. İşte bu kitap da benim için tam anlamıyla öyle oldu. Sürekli hayatımı dengesizleştiren karamsarlığımı bu kitap da daha iyi gördüm. Yazarın intihar üzerine olan cümleleri ilgimi en çok çeken kısımlardan olmuştur. Kitap da geçen neredeyse her cümle benim için çok anlamlıydı. Alıntılar bölümüne baktığımızda bu kadar kısa bir kitabın bir çok insanı etkilediğini gördüm.
Kitabımızın konusuna gelirsek adından anlaşılacağı üzere Werther adındaki genç karakterimizin acılarını, nişanlı olan Lotte adındaki kadına duyduğu aşkını, çektiği ıstırabı konu alıyor. Kitap, karakterimizin Wilhelm adındaki arkadaşına yazdığı mektuplar ile ilerliyor. Kısa ama içeriği bir o kadar dolu olan bu kitap da neredeyse çizilmedik yer bırakmadım. Böyle kitapların diğer kitaplara nazaran bende yeri ayrıdır. Ayrıca Goethe'nin Charlotte Buff adındaki nişanlı bir kadına duyduğu platonik aşkı üzerine bu güzel edebi eserin ortaya çıktığı söyleniyor. Okumanızı tavsiye eder, keyifli okumalar dilerim.
Son olarak bu yıl okuduğum kitaplarda dikkatimi çeken bir konu var, onu da burada belirteyim. Vadideki Zambak, Milena’ya Mektuplar, Başucumdaki Müzik ve son olarak bu kitap da geçen aşk olaylarına baktığım da hep evli insanlar üzerine geçiyor. Kitapları okurken büyük keyif alsam da bu ilişkileri kesinlikle desteklemiyor ve uygunsuz buluyorum.
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021120,5bin okunma
Yine bir inceleme yine bir giriş cümlesi sıkıntısı. Öncelikle ben bu kitabı inceleyemem daha doğrusu yazacak çok şey var ama yazamayacağımı düşünüyorum şimdiden. Çünkü gerçekten çok fazla konu ve detay var. Kısa kısa sizleri bilgilendirmek için elimden gelen, not aldığım yerleri sizlerle paylaşmayı deneyeceğim.
Öncelikle eser ile tanışmamın
