Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Klasik Batı Müziği hayranı biriyim. Başka müzik tarzı dinlemiyorum. İlk Mozart'la başladım dinlemeye, o yüzden sıkı bir Mozart hayranıyım. Zaten bulduğum zaman alacaktım bu kitabı ama kitabevine sorunca "Yok hiçbir yerde," dediler ve hayal kırıklığına uğradım. Sonra bir baktım ki D&R'da hem de Can Yayınları indiriminde :) Hemen aldım tabii.
Gelelim kitaba. Kitapta klasik batı müziği bestecilerinin nasıl öldürdüğünü, nasıl boğulduğunu, aslında herkesin aktardığı bilgilerin yanlış olduğunu kanıtlamış. Tabii kimse bunların da kesinlikle doğru olduğunu söyleyemez. Sadece ipuçlarından yararlanılarak yazılmış bir kısmı. Ama öyle güzel anlatmış ki sanki bu bestecinin zamanında yaşamışsınız, onun peşinden gidip bu yaşananları takip etmişsiniz.
En etkilendiğim yer Mozart'ın nasıl öldürüldüğünü okumak oldu. Tabii ki Mozart'ın nasıl ve kim tarafından öldürüldüğünü kimse bilmiyor. Sadece ipuçlarından yararlanılarak bir sonuca ulaşılmaya çalışılıyor, ve mantıkla beraber. Ben Antinio Salieri'nin öldürdüğüne inandım bugüne kadar. Ama kitap düşüncemi yerle bir etti. Diğer bestecilerin yaşadıklarını öğrenmek çok hoşuma gitti.
Ayrıca kitabın kapağını çok beğendim. Renk tonu çok hoş :)
Klasik batı müziğine biraz da olsa ilgi duyanlar, ya da benim gibi manyağı olanlar alıp okuyabilir :)
Mozart'ı Kim Öldürdü? Haydn'ın Kafasını Kim Kesti?Ernst Wilhelm Heine · Can Yayınları · 201259 okunma
Genel olarak yedi kişinin hayatlarını, birbirleriyle tanışmalarını ve etkileşimlerini çok güzel bir şekilde kurgulamış. Edebi dil bakımında güzeldi. Konu ise Zeynep ablanın tabiriyle hafif insanların hırslarını, kişilik zayıflıklarını, psikolojik dengesizliklerini, özlemleri gibi tanıtımdaki yazıdaki gibi ilginç bir valsi izliyorsunuz.
Özel olarak ilk önce benim çok hoşuma giden kısmı dostoyevski'den tanıştığım eski bir dostu yad etmesiydi. Kendi karakteriyle kıyaslamasıyla karşılaşıyorsunuz. Çok karakterli bir duruşu olan karakter sizi şaşkına çeviriyor sonlara doğru. Benim asıl dikkatimi çeken ise çok ilginç zekası olan bir karakterdi. Hayal dünyasının genişliğinden fark edeceksiniz. Genelde kişiliği zayıf karakterleri pek sevmem ama Milan amcanın felsefesi hoşuma gitti için o sıkıntıyı atlıyorum. :D Bence Milan amcayla tanışmanız kanaatindeyim. İki tane çok bilinmeyen kitabını beğendim. Zeynep Ablaya beni bu yazarla tanışmama vesile olduğu için teşekkürlerimi borç bilirim.
Sindire sindire uzun sürede okuduğum bu kitap 'iki yüzlü'. Kendine İyi Bak yüzü ve Enneagram yüzü birbirinden farklı.
Kendine İyi Bak tarafını çok beğendim, yazar insanın kendini tanımasının önemini, bir çok değeri çok güzel bir dille anlatmış, bir de hikayelerle desteklemiş ki enfes olmuş. Okurken büyük zevk aldım.
Enneagram kısmı da çok güzeldi ancak yazarın şairane dili bazen rahatsız etti beni. Kendine özgü bir anlatım tarzı oluşturmuş, çokta güzel olmuş fakat salt bilgi veren tarzdaki anlatım kitabın içeriğine daha uygundu sanki.
Kitaptaki resimler güzeldi fakat resimlerdeki yazılar çok küçüktü ve genelde siyah fon üzerine beyaz yazı şeklinde olduğu için okuması hayli zordu, hatta bazı kelimeleri okuyamadım ben.
Son bölümler bir çok şeyi güzel açıklıyordu, öneriler iyi hazırlanmıştı. Genel olarak kitabı beğendim, Enneagram'a ya da bu tarz kişilik modellemelerine ilginiz varsa okuyabileceğiniz bir kitap.
Çok çok beğendiğim bir kitap oldu. Fantastik kitapları zevkle okuyan biriyim ama bundan ayrı bir zevk aldım. En son bu kadar beğendiğim kitaplardan biri Mortal Instruments serisiydi, bu kitapta da biraz onun tadını aldım. Benzerlikten falan değil de okurken aynı havayı verdi bana :-) Vampirlerin melekler tarafından yaratılıyor olması da oldukça değişikti, çok beğendim o kısmı... Baş meleğimiz Raphael'i ve Lonca vampir avcısı Elena'yı eminim çok seveceksiniz arkadaşlar... Şiddetle tavsiye edilir ;-)
NOT: Serinin 2.kitabı okuyacağım için ilk kitabı tekrar okudum. Yine çok sevdimm, yine bayıldımm ;)
Kitabın başlangıç kısmı çok iyiydi. Her bölümün başında Jessica nın günlüğünden bir kesit olması fikrini de beğendim. En çok beğendiğim ise kızın kızıl derililer arasında büyümüş olması. Kitap kurgu olarak da güzeldi. Ama 2 puanı kınıyorum çünkü kitap en az 70 80 sayfa eksikti. Çakalın yakalanışı çok vasat yazılmıştı. Teyze karakterine ne oldu? Bufalolara geri dönmesini adamın da ordan almasını zorluğu görmesini falan isterdim. Yazarın elinde inanılmaz iyi bir kurgu vardı ama maalesef onu kullanmayı becerememiş. İyi bir tarz değişikliği ama yeterince iyi bir kitap değil. Yazar bu kitapta emekleme aşamasında.
277 syf.
4/10 puan verdi
Ben bir an sonunu getiremeyeceğimi diye düşündüm.
Cidden bazı yerlerde ‘Abicim biraz abartmadın mı ya? Nerden nereye bağladın.'' diyesim geldi. Ama genel itibariyle büyük bir eleştiri vardı. Aslında bunlar yeniden söylenen sözler değil, zamanında Voltarie çıktığında da ''bu sözler yeni değil ama Voltarie güzel söylüyor'' demişlerdi, şimdi yazar da bunu uygulamış. Yeni sözler değil ancak yeni üslup. O yüzden sadece psikoloji değil sosyoloji alanındakilerde ilgilenmeliler kitapla.
Kitabın en çok ‘’Sanatçıdan Sakının!’’ kısmını beğendim. Haklı ve yerinde bir değerlendirmeydi.
Yazarda biraz Avrupalı filozof adaylarının yaptığı ‘’Hristiyanlık’a atıf’’ havası gördüm. Yani Musevilik, Budistlik, Müslümanlık dururken sıklıkla Hristiyanlık’a gelmesi Aydınlanma yazarları gibi davranıyor hissi verdi. Birkaç kısım yakalayabildim oraları da geçiştirmiş ;
‘’ insan, en azından kitabi dinlerin (Musevilik, Hıristiyanlık, İslam) gözünde öylesine masum bir yücelikte ki onun düşüşü bile yılanın aldatmacası yüzünden oldu.’’
Homo Sapıens Blues kısmı bana biraz Cesur Yeni Dünya’yı anımsattı. İlginç.
Kitabın istisnasız en vurucu en etkili kısmı çocuk yapmakla alakalı olandı.
448 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Uzun zamandır gülümseyerek okuduğum ilk kitap sanırım . Dünya'ya çocukların gözünden bakmak , onların hisleriyle olaylara yaklaşmak çok farklı . Büyüklerin bile baş etmekte zorlanacağı şeylerle baş eden küçük adamlar var kitapta . Kendi aralarında samimi bir dostlukları . Hiç tanımadığın bir insan için elini taşın altına koyar mısın sen ? Bu ufak bir iyilik değil ama . Çok daha fazlası . Bu tip kitaplar okuduğumda gerçekten çocuklar bu kadar zekice düşünebiliyor mu diye düşünüyorum hep . Şaşırtıcı geliyor bana .
Charlie'nin Jeffrey le olan arkadaşlığını kıskanmadım diyemem . Çok samimi ve içtendiler . Ben çok beğendim ama baktığım da gelen eleştirilerin büyük kısmı kötü yönde olmuş . Ama bunların çoğunun yersiz olduğunu düşünüyorum . Sonuçta Türkiye ' deki çocuklarla onların çocuklukları aynı değil bence . Sosyal yaşam , aileden alınan eğitim çok farklı . Kabul ediyorum kitapta buram buram edebiyat kokusu yok . Ama gayet güzel ve akıcı bir kitaptı . Sevip sevmemek edebiyat zevkine göre değişiyor sanırım :) Mesela çocukların diyalogları fazla uzun ve sıkıcı bulunmuş gib geldi bana . Oysaki ben en çok onları sevdim diyebilirim . Hani bazı kitaplar içinizi ısıtır derler , benim için öyleydi . Tıpkı Emile Ajar'ın Onca Yoksulluk Varken 'i gibi .
FMArsal'ın tüm kitaplarını okumuş biri olarak bu kitabın bende bıraktığı etki çok farklı oldu.Kitabın ana karakteri olan Aysun'a kitabın sonuna kadar sinir oldum desem yalan olmaz :) Vural ise harikaydı ... Kitapta en çok dikkatimi çeken yan karakter zannettiğim Vural'ın bir süre sonra ana karakter olmasıydı. Hoşuma gitti ve değişikti ... İşin açık kısmı beğendim ve severek okudum, tavsiye ederim ...
Ali Fuad Başgil'in sevdiği öğrencilerinden birinin tavsiyesi üzerine okudum bu kitabı ve bazı konularda farklı düşünsemde çok beğendim.
Kitap laiklik üzerine olduğu için dinlerin varlığı, din hürriyeti, İslam, Türkiye tarihi vb. konulara yer vermemek olmazdı. Ali Fuat Başgil'de bunların hepsine kısacada olsa yer veriyor ve önsözde "bu
Bu tarz kitaplara hep şarlatanlık olabilir önyargısıyla yaklaşmışımdır. Ancak öneri üzerine okudum ve birkaç nokta hariç beğendim.Genelde anlattığı daha sağlıklı yaşamak üzerine yapmanız gereken egzersizler ve hem yaşam hem düşünce tarzınızı değiştirmeniz üzerine.Şunları düşünün,yapın daha zengin olursunuz,her istediğiniz gerçekleşir değil, bedeninizi daha sağlıklı daha iyi olduğunuza ikna edin ve iyileşin diyor.Sözün özü bu.Ben gözlerle ilgili kısımlarıyla ilgilenmiştim.Yeni başladım ama faydası oldu.Kitabın egzersizlere kadar gelen kısmı çok uzun tutulmuş.Ama haklı bir uzunluk.Zira egzersizlerden önce iyileşeceğinize inanmanız gerek ve yazar da bunu sizi görmeden yazdıklarıyla gerçekleştirmek zorunda.
Olumsuz yanı,yer yer görülen-çeviriden de kaynaklı olabilecek anlatım yetersizliği.
Fanatik bir Grangé hayranıyım.Tüm kitaplarını okudum.Lontano'yu da uzun bir süredir bekliyordum.Çıktığı gün almıştım aslında ama bitirmek şimdiye nasip oldu.Kitabı değerlendirmeye gelecek olursak çok büyük bir beklentiyle sipariş etmiştim kitabı.Elime ulaşınca hayal kırıklığına uğradım biraz.Çünkü sayfa kalitesi çok kötü.Sayfalar o kadar ince ki
Yazarla ilk bu kitapla tanıştık, sanırım bu son olmayacak. Sonuna kadar harika akıcılıkla gitti mi derseniz ‘hayır’ ama sonun da iyi yakaladı yazar. Sarah’ın16 yıl önce abisi kaybolmuş ve abisinin bulanamaması ile toparlanamamış dağılmış bir aile, zaman içinde babası ölmüş, kendinde olmayan bir anneye mahkum olmuş ve yoluna başka bir kimlik alarak devam etmiş Sarah ta ki okullarında bir kız kaybolana kadar, artık hiç birşey eskisi gibi olmayacaktır. Merakla okuyacağınız bir polisiye Ölümün Soğuk Sesi özellikle de psikolojik etkiler çok konu alındığı için sadece polisiye kitap okuyormuş gibi hissettirmiyor size, hatta polisiye kısmı daha çok kısır kalmış diyebilirim ben bu tarz kitaplarda criminal konuların daha öncelikli olmasını istiyorum çoğu zaman ama bu kitapta yüzeysel geçilmiş ona rağmen kitabı beğendim size de iyi okumalar dilerim.
Ne desem bilemedim... "Sevmedim" desem, konunun özgünlüğüne, Neil Gaiman'ın yaptığı araştırmalara, kattığı farklı yorumlara haksızlık etmiş, "Sevdim" desem, kurgunun eksikliğini karakterlerin yetersizliğini yok saymış olurum...
Öncelikle kitabın konusunu çok sevdiğimi belirtmem gerek. Eski Mısır, İskandinav Tanrıları ve
İlk kitaba göre bunu nedense daha çok beğendim.FBI ilk kitaba az da olsa bağlantılı yeni bir dava peşinde ve esas oğlan (Nick) ve esas kız (Jordan) bu şekilde bir araya geliyorlar. Polisiyeden çok romantik kısmı ağır basıyor. Anladım ki yazarın tarzı bu. Akıcı bir yazımı var çabuk okuyorsunuz. Çok beklentilerimi karşıladı mı hayır. Ama aklınızın yoğun olduğu bir dönemde rahatlıkla okuyabilirsiniz.
Oruç Aruoba ile tanışma kitabım; sanırım tanışmak için en ağır kitabını seçtim. Ya da bana ağır geldi. Ağır derken anlamamak değil de konular bakımından diyebilirim. De ( ölüm) ki ( yaşam) işte (felsefe) olarak üç bölüme ayrılmış bir eser.
Başlangıçta kitaba nasıl başladığına dair bir giriş kısmı var. Ne yalan söyleyeyim çok karamsar bir eser. Ölümü kabullenerek yaşarsak daha iyi yaşayacağımızı tekrar tekrar belirtmiş. Yaşam bölümünde ise yine bir karamsarlık var ama anlattıklarının hepsi de doğru. Son bölüm ise Felsefe ‘ye ayrılmış. Felsefe nedir? Nasıl olmalı ? Bunun hakkında o kadar çok detaylı anlatım yapmış ki bu konuda beğendim.
Yaşam ve ölüm bölümündeki bir çok aforizma, felsefik alıntılar kesinlikle çok iyi. Bu bölümlerini çok beğendim. Kelimelerle çok iyi oynayan bir yazar. Karamsar cümlelerin içine serpiştirilmiş umut, tecrübe, yaşanmışlık dolu cümlelerde yok değil. Ders alınacak bir sürü cümle bulacaksınız.
Felsefeyi cümlelerle dans ettirmiş. Çizgilerle, tırnak işareti ve noktalar ile aralara kendi sözlerini koymuş. Bol bol alıntılar vermiş. Felsefenin dahilerden bir sürü alıntı var. Devamlı tekrarlayan aynı anlamlar beni çok sıktı. Ama genele bakarsak yazar gayet iyi başarılı.
Kısacası felsefe seviyorsanız bu ismi ve kitabı okumalısınız.
